Árdís - 01.01.1935, Blaðsíða 30

28
högum blés hún í brjóst anda dáSar og atorku. En fyrir öl'lu var
henni það, að í félaginu væri kristin trú og guðsdýrkun. Tildur
alt og tilgerð var henni andstyggilegt. Beint að verki vildi hún
láta ganga, en engar krókaleiðir íara, hvorki ti'l fjársöfnunar né
annars.
Frumkvöðull var frú Lára margra fyrirtækja en af öllu ber
frumkvæði 'það, er hún átti að stofnun ellihælis hér í landi handa
umkomulausum íslendingum á æfikvöldi. Frá henni kom kvenfé-
lagi FyrSra lúterska safnaðar í Winnipeg hugmynd fyrst og fram-
kvæmd síðar í þessa átt. Hugmynd sinni kom félagið á almanna-
færi, og fjárhagslega lagði það undirstöðuna að Hknarstofmuninni.
Enda hefir frú Lára reist verið minnismerki á Beíel, og þarf þó
eigi slíkt til, svo nafn hennar á lofti haldist.
Þessi forvígiskona kristilegrar baráttu kvenþjóðarinnar ís-
lenzku í Vesturheimi andaðist í Winnipeg 17. júní 1921, södd líf-
daga og sæl í heimvoninni til landsins þar sem hjarta hennar
hafði numið sitt “heimilisréttarland”, eins og nýbyggjamir. sem
hún stríddi með, höfðu numið sín “heimilisréttarlönd” í skógun-
um og á sléttunum hér.
Mikil kona var hún á sinni tíð, hún Lára Bjarnason.
J