Morgunblaðið - 07.01.2009, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. JANÚAR 2009
/ AKUREYRI / KEFLAVÍK / SELFOSSI
YES MAN kl. 8 - 10:20 B.i. 7 ára
FOUR CHRISTMASES kl. 8 B.i. 7 ára
PRIDE & GLORY kl. 10 B.i. 16 ára
YES MAN kl. 8 - 10:20 B.i. 7 ára
BOLT m/ísl. tali kl. 8 LEYFÐ
THE DAY THE EARTH STOOD STILL kl. 10:20 B.i. 12 ára
SKOPPA OG SKRÝTLA Í BÍÓ m/ísl. tali Sýnd fös., lau., og sun. (700 kr.) LEYFÐ
BOLT m/ísl. tali kl. 6 LEYFÐ
YES MAN kl. 8 - 10 B.i. 7 ára
MADAGASCAR 2 m/ísl. tali kl. 6 LEYFÐ
THE SPIRIT kl. 8 - 10 B.i. 12 ára
„..BESTA DISNEY-TEIKNIMYNDIN
Í ÁRARAÐIR“
L.I.B. – FRÉTTABLAÐIÐ
SÝND MEÐ Í
SLENSKU
OG ENSKU
TALI
SÝND Í ÁLFABAKKA, KRINGLUNNI, AKUREYRI OG SELFOSSI
- S.V., MBL
EKKERT GETUR
UNDIRBÚIÐ ÞIG FYRIR
SÝND Á SELFOSSI SÝND Í KEFLAVÍKSÝND Í ÁLFABAKKA OG AKUREYRI SÝND FÖS., LAU., OG SUN.
YRI
SÝND Í KEFLAVÍK
Vikuferð fyrir tvo til Tenerife á tímabilinu 3. febrúar til 28.
apríl. Gisting og hálft fæði á Hotel Costa Adeje Gran, sem er
stórglæsilegt 5 stjörnu lúxushótel og eitt af fáum hótelum sem
komist hefur í hina frægu bók Leading Hotels of the World.
Hótelið er eitt af glæsilegustu hótelum Evrópu og stendur svo
sannarlega undir væntingum.
Janúarvinningur:
Vikuferð fyrir tvo til Tenerife að verðmæti 281.015 kr.
Innifalið í verði ferðar:
• Flug og flugvallaskattar til Tenerife og aftur til Keflavíkur
• Gisting í tvíbýli og hálft fæði á Hotel Costa Adeje Gran
• Akstur til og frá flugvelli erlendis
Ekki innifalið:
• Skoðunarferðir
Fáðu þér áskrift á mbl.is/askrift
eða í síma 569 1122
mbl.is/moggaklubburinn
1.vinningurregið 2. anúar
Með Moggaklúbbnum
til Tenerife á lúxushóteli
Morgunblaðið birti tvo listayfir bestu plötur síðastaárs í ársuppgjöri venju
samkvæmt. Annars vegar lista yf-
ir sígilda tónlist/klassík og hins
vegar yfir dægurtónlist/ popp.
Besta platan í síðarnefnda flokkn-
um var plata Emilíönu Torrini, Me
and Armini, en á þeim fyrrnefnda
var plata Jóhanns Jóhannssonar,
Fordlândia. Í texta með listanum
segir: „… samtímatónlist sem tal-
ar bæði til hjartans og höfuðsins.“
Og í dómi Orra Harðarsonar um
plötuna í blaði gærdagsins segir í
niðurlagi: „Fordlândia er frábær
vitnisburður um eitt af okkar allra
bestu tónskáldum, Jóhann Jó-
hannsson.“
  
Ég veit til þess að mörgum tón-listarunnandanum hefur
svelgst á ljúfum kaffisopanum
þegar hann hefur séð þetta verk
Jóhanns toppa listann yfir klass-
ískar plötur ársins. Ástæðan er
einföld: Jóhann getur ekki talist
„tónskáld“ þar sem hann hefur
ekki viðhlítandi grunn. Hann er
að upplagi rokkari og það að
plata eftir slíkan hafi komist upp
fyrir plötur manna eins og Huga
Guðmundssonar og Ísafoldar því
reginhneyksli. Platan getur hrein-
lega ekki verið betri, eðlis síns
vegna.
Þessar hártoganir eru fasti í
umræðum um tónlist, og geta ver-
ið stórskemmtilegar. Tvær fylk-
ingar takast á, sú sem vill setja
alla tónlist í eina bendu og síðan
sú sem vill hafa skýr mörk á milli
„æðri“ tónlistar og þeirrar
„lægri“. Sjálfur hef ég tekið dá-
góðar sveiflur í svona umræðum.
Og þó að ég myndi aldrei skrifa
undir eðlishyggjuna og samþykkja
að eitthvað sé til sem er æðra eða
lægra eða það sem sumir kalla
„góðan smekk“ þá styð ég heils-
hugar við svona skiptingu, hvort
sem er í umfjöllun eða einhverjum
listauppgjörum, þó ekki sé nema
upp á praktíkina. Fagurfræðileg
skipting gengur ekki upp, að mínu
viti, en staðreyndin er einfaldlega
sú að flestir fylgjast annaðhvort
grannt með poppinu – eða grannt
með klassíkinni. Sameiginlegur
listi hefði t.d. ekki gagnast nein-
um.
Flokkanir, eins gaman og mann-
skepnan virðist hafa af þeim, eru
þó aldrei fullkomnar. Er þetta t.d.
einn flokkur: klassík/nútíma-
tónlist/skrifuð tónlist? Og er nóg
að segja popp eða á dægurtónlist,
jafnvel alþýðutónlist, betur við?
Og hvað með aumingjans djass-
inn? Hann er lævís og á það til að
sænga hjá hvorum flokknum sem
er! Og alltaf dettur eitthvað á
milli þilja. Jóhann hefði þannig al-
veg eins getað farið inn á „hinn“
listann. Tónlist hans hefur verið
kölluð „post-classical“, þar sem
orðið síðklassík fær spánnýja
merkingu. Vísað er til þess að iðk-
endur sækja innblástur og efni
jöfnum höndum í „klassík“ og
„popp“ og því ekki nema von að
menn séu sífellt að falla á milli
þilja! Af öðrum slíkum tónlist-
armönnum má nefna Max Richter
og Ólaf Arnalds.
  
Í viðtali við Morgunblaðið í vorsvaraði Jóhann svo þegar hann
var spurður út í þessi mál:
„Tónlistin virðist annars eina
listgreinin þar sem prófgráður
skipta einhverju lykilmáli. Það
spyr enginn leikstjórann hvort
hann hafi farið í kvikmyndaskóla
eða rithöfundinn hvort hann hafi
lokið bókmenntafræðinámi … Það
er virðingarvert þegar fólk leggur
á sig margra ára nám til að ná
tökum á ákveðinni tækni, en það
eitt tryggir ekki að verk viðkom-
andi tónskálda hafi eitthvert
gildi.“
  
Lærdómurinn er því þessi: Tón-list er eftir allt saman jú bara
tónlist … en samt eiginlega
ekki …
Hvorum megin sem er?
AF LISTUM
Arnar Eggert Thoroddsen
» Tvær fylkingar tak-ast á, sú sem vill
setja alla tónlist í eina
bendu og síðan sú sem
vill hafa skýr mörk á
milli „æðri“ tónlistar og
þeirrar „lægri“.
Á flugi Tónlistarmaðurinn Jóhann Jóhannsson á tónleikum í Statens Mus-
eum í Kaupmannahöfn 14. nóvember síðastliðinn. Klassískur eða ekki?