Morgunblaðið - 24.05.2009, Blaðsíða 19

Morgunblaðið/Heiddi
19
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 24. MAÍ 2009
Edda: „Það var alltaf ægilega gaman hjá okkur.
Mikil gleði og uppátektasemi réð ríkjum. Við
brölluðum margt og vorum rosalega mikið saman
fram öll barnaskólaárin. Það var helst á unglings-
árunum að við áttum sinn vinahópinn hvor.
Það var alltaf fjör með Þórdísi en hún var líka
sú sem studdi mann. Ég var heppin að vera árinu
yngri þannig að maður gat alltaf falið sig á bak
við hana, látið hana tala fyrir sig og segja manni
ýmislegt. Það er ár á milli okkar en stundum
fannst mér ég vera miklu meira en ári yngri en
hún.
Við lékum okkur mikið, bæði úti og inni. Ég
var í fimleikum og hún í ballett þannig að stof-
unni var oft breytt í æfingasvæði. Einhver sagði
að það væri ekki hægt að vita hvor endinn sneri
upp á okkur og hvor niður því við vorum alltaf að
standa á höndum. Við vorum líka oft léttklæddar
heima. Einni vinkonu minni fannst það skrýtið að
ég kæmi stundum á nærbuxunum til dyra!
Ekki dugleg að passa
Svo áttum við tvö yngri systkini og pössuðum
þau heilmikið. Þórdís var reyndar ekki eins dug-
leg að passa yngri systkinin. Hún var í ballett
einhverja eftirmiðdaga og mamma í badminton
og þá þurfti ég alltaf að passa litlu systur mína,
mér fannst það svolítið svindl. Ég var líka að
passa strákinn á neðri hæðinni og fór í vist tvisv-
ar eða þrisvar sinnum. Það gerði Þórdís ekki,
hún hafði ekki eins gaman af börnum og ég á
þessum tíma. Ég var líka meira í dúkkuleik en
hún.
Hún var ári á undan mér í menntó og byrjaði í
Herranótt og ég apaði það eftir henni. Ég fór
reyndar ekki í Herranótt á fyrsta árinu en sá að
maður þyrfti að gera það til að kynnast einhverju
fólki. Ég fór eiginlega ekki í Herranótt út af ein-
hverjum leiklistaráhuga, hélt ekki að það væri
mín deild. En þetta var mjög skemmtilegt og
þarna kynntumst við mörgum af okkar bestu vin-
um. Svo fór Þórdís í Stúdentaleikhúsið og ég elti
hana þangað. Lét hana prófa allt fyrir mig fyrst!
Það var í Stúdentaleikhúsinu sem ég hugsaði
fyrst að þetta væri það sem mig langaði til að
gera. Þá var Þórdís komin inn í Leiklistarskól-
ann. Hún var búin að ákveða að verða leikkona
mörgum árum á undan mér.
Hún var meiri námsmanneskja en ég og fylgd-
ist betur með hvað var að gerast. Hún fór til
dæmis ein að taka á móti handritunum. Ég var
hins vegar alveg græn og hún græddi líka á því
og plataði mig oft upp úr skónum en ég reyndi
stundum að hefna mín. Ég varð oft reið og hét
mér því að ég skyldi ekki tala við hana aftur, að
minnsta kosti ekki þann daginn, og lokaði mig
inni í herbergi. En svo kom hún fimm mínútum
síðar og talaði við mig eins og ekkert hefði í skor-
ist og þá gleymdi ég öllu líka. Það rýkur allt úr
henni strax og svosem mér líka. Ég veit ekki
hvort hún kenndi mér það eða við erum bara
svona gerðar.
Rannsóknareðlið til staðar
Hún hefur alltaf verið víðlesnari en ég og sett
sig vel inn í allt mögulegt, alveg frá því við vorum
krakkar. Hún hefur áhuga á því að brjóta hlutina
til mergjar og rannsaka þær upplýsingar sem
hún fær ofan í kjölinn. Hún hefur alltaf viljað vita
meira og eftir á að hyggja átti það vel við að hún
færi í fréttamannsstarfið, en þetta er reyndar
líka góður eiginleiki í leikarastéttinni.
Þórdís er sérlega ákveðin og fylgin sér. Hún er
traustur vinur og rosalega ábyggileg. Ég stóla
mjög mikið á hana. Í dag eimir alltaf eftir af því
að hún sé eldri en hún leitar reyndar til mín ekki
síður en ég til hennar.
Við erum með börn á svipuðum aldri. Það er
bara mánuður á milli elstu strákanna okkar og
hálft ár á milli þeirra yngstu, þannig að það er
mjög mikill samgangur milli fjölskyldnanna. Það
styrkti sambandið mikið að eiga börn á svipuðum
tíma. Við erum nánar og eigum líka marga sam-
eiginlega vini.
Afgreiðir tossalistann
Þórdís hefur alltaf rosalega mikið að gera. Hún
er sérfræðingur í því að nýta fríin sín ótrúlega
vel. Hún er strax farin að sýsla eitthvað og fara í
gegnum tossalistann sinn. Hún setur sér mark-
mið og kemur þeim í verk. Á meðan er maður
sjálfur á leiðinni að taka til í bílskúrnum eða
geymslunni en gerir það ekki. Henni ofbauð ein-
hverju sinni vinnuherbergið okkar. Það var allt í
rúst og allt mögulegt rataði þangað inn. Hún var
alltaf að spyrja mig hvenær ég ætlaði eiginlega
að taka til í þessu vinnuherbergi. Þetta endaði
með því að hún boðaði komu sína einn laugardag-
inn til að hjálpa mér að taka til, fara í gegnum
dótið og henda. Hún á reyndar sjálf bágt með að
henda en það er mjög gott skipulag á heimilinu
Hamhleypa til verka
‘‘PABBI VAR PRÓFESSOR OGFRÆÐIMAÐUR OG SÍÐAR DÓM-ARI. HANN VAR MIKILL GRÚSK-ARI OG NÖRD OG ÞÓRDÍS ER
ÞANNIG LÍKA.
hennar og þar hefur allt sinn samastað, sem er
dálítið öðruvísi en hjá mér.
Hún er mikið fyrir útiveru og fer upp í sveit og
gerir sér dagamun, bæði vetur og sumar. Hún les
mikið og finnst gott að hafa það notalegt með
fjölskyldunni.
Ég var á fyrsta ári í leiklistarskólanum þegar
hún var á lokaárinu og þá vann bekkurinn minn
með hennar í einni uppfærslu en það er eina
skiptið sem ég hef unnið með henni. Ég held að
hún hafi alltaf verið mjög dugandi starfskraftur í
öllu sem hún hefur tekið sér fyrir hendur. Hún er
hamhleypa til verka.
Mér fannst gaman að hafa hana í útvarpinu og
ennþá meira gaman að hafa hana í sjónvarpinu
og geta heilsað upp á hana á skjánum! Mér finnst
hún með betri fréttamönnum en kannski er ég
hlutdræg. Það er oft sem maður hlustar á fréttir
og langar til að fréttamaðurinn spyrji meira um
eitthvað, sem hann gerir svo ekki. En kannski af
því hún er svona lík mér þá spyr hún alltaf
spurninganna sem mig langar að vita svarið við.
Lét hana tala fyrir mig
Við bjuggum um tíma í Bretlandi, Bandaríkj-
unum og Noregi og þá var gott að eiga eldri syst-
ur. Á barns- og unglingsaldri lét ég hana hafa
orðið fyrir okkur, hvort sem það var á ensku eða
íslensku þegar við hittum ókunnuga. Þetta voru
ómetanlegir tímar og styrktu áreiðanlega systra-
sambandið þó það hafi verið gott fyrir.
Þegar við vorum yngri var oft sagt að hún væri
lík mömmu og ég pabba en ég hef séð á síðustu
árum hvað hún er svakalega líka pabba. Pabbi
var prófessor og fræðimaður og síðar dómari.
Hann var mikill grúskari og nörd og Þórdís er
þannig líka. Þetta var kannski alltaf fyrir hendi
en hefur orðið meira áberandi með tímanum.
Ég man eftir því að hún var sú eina í árgang-
inum sínum sem var ekki með stúdentshúfu. Mér
fannst það alveg fáránlegt og veit ekki af hverju
hún gerði þetta. Það hefur alltaf verið uppreisn-
arseggur í henni, sem nýtist kannski í frétta-
mannsstarfinu. Hún er enginn jáari.“
‘‘VIÐ HÖFUM ALDREI FARIÐ Í FÝLU ÚT Í HVOR AÐRA ÞÓ VIÐ HÖFUM RIFIST. ÞAÐ VAR EKKERT HÆGT AÐ FARA Í FÝLU Á SVONA STÓRU HEIMILI! EDDA ER ROSALEGA HRESS OG VERULEGA SKAPGÓÐ.
HÚN ER JÁKVÆÐ OG DRÍFANDI, ÞAÐ ER ROSALEGUR
KRAFTUR Í HENNI.
Vöruhótelþjónusta Eimskips
Vöruhótelið býður upp á heildarþjónustu frá því
vara kemur til landsins þar til viðskiptavinur þinn
fær hana í hendurnar.
EIMSKIP VÖRUHÓTEL
Frekari upplýsingar eru veittar í síma 525 7600 eða sendið fyrirspurnir á netfangið vh@eimskip.is
P
IP
A
R
•
S
ÍA
•
9
0
2
9
6