Morgunblaðið - 24.05.2009, Síða 23

heppnuð. Ræðuhöld voru þá tíð, einn
af mógúlum hátíðarinnar, Achiko
Guledani, sem minnti helst á Rúna
Júll í svalheitum, mælti fyrir minni
allra hljómsveita. Þegar komið var
heim á hótel leiddu Íslendingarnir
og Bretarnir svo saman hesta sína
við píanóið og sungu saman lög með
Jethro Tull og The Band fram á
rauða nótt. Ice Save deilan leyst.
„Hipp og kúl“
Fyrsti dagur hátíðarinnar var
föstudagur og fór hann fram í
miðbæ Tbilisi, á torgi sem var við
enda lítilla gatna sem höfðu nokkurs
konar Parísarbrag yfir sér. Vinir
okkar í The Travelling Band léku og
steig Roland, leiðtogi Cynic Guru, á
pall með sveitinni. Daginn eftir
færðist leikurinn hins vegar yfir á
The Tbilisi Hippodrome, risavaxið
opið svæði í miðborginni en þar
hafði verið komið fyrir tónlist-
arhátíðarsvæði með risasviði. Cynic
Guru áttu leik á sunnudeginum, kl.
19.00.
Ekki er laust við að spenna væri
farin að hlaðast upp í mannskapnum
á sunnudaginn og blaðamaður og
umsjónarkona þar í engu undan-
skilin. Hátíðarhaldarar mega eiga
það að þeir voru búnir að lesa sér vel
til um tónlistarhátíðarfræðin, þessi
„hipp og kúl“ áferð sem greinilega
var stefnt að náðist í gegn, hvort
sem litið var til sérhannaðra taskna
eða skrifblokka, allt kirfilega merkt
hátíðinni. En um leið fann maður að
sumpart var verið að renna blint í
sjóinn. Hljóðprufumál voru t.d. í
sæmilegasta ólestri og þurfti að
berja þau mál í gegn.
Áður en Cynic Guru fóru á svið
hafði hin georgíska Str!ng hitað
mannskapinn upp með sérdeilis inn-
blásnu – en einkar ófrumlegu reynd-
ar – Oasisrokki. Söngspíran fædd
rokkstjarna og allir taktar á hreinu.
Cynic Guru fór svo á svið, taldi í og
settið fór vel og örugglega af stað.
Tónlistin kraftmikið rokk, bítlískt
nokkuð (a la ’68), smá sýrt, drunga-
legt á köflum jafnvel og með lúmsk-
um, ófyrirséðum kaflaskiptingum.
Blaðamaður hljóp fram og til baka
frá sviði og út í þvögu til að nema
stemningu og varð hissa þegar hann
sá fjölda áhorfenda syngja með í lög-
unum. Einhver þeirra höfðu víst
verið leikin allnokkuð í útvarps-
stöðvum borgarinnar! Fólk tók sér-
staklega við sér í rokkaðri köflunum
og ég varð var við heilnæman rokk-
þorsta hjá fólki, nokkuð sem ætti
kannski að leggja frekari áherslu á
næsta ári enda hátíðin tilsniðin fyrir
slíkt (til stendur að hafa hana árviss-
an atburð).
Ekki var snöggan blett að finna í
keyrslunni hjá Cynic Guru og
stemningin stigmagnaðist með lagi
hverju. Roland er sviðsmaður af
Guðs náð og vafði hann Georgíubú-
um um fingur sér með spjalli á milli
laga og reglulegu „Halló Georgía!“
herópi. Síðasta lagið var svo mynd-
arleg rúsína í pylsuenda. Fyrir lagið
kom Mari, umsjónarkona, upp á svið
og batt georgískan höfuðklút um
Roland sem vakti eðlilega gríðarlega
lukku á meðal heimamanna. Sveitin
henti sér svo af miklu afli í „Helter
Skelter“ og allt varð vitlaust. Lögg-
an gat meira að segja brosað, loks-
ins kom eitthvað sem hún gat sam-
samað sig við.
Einhver óútskýranleg taug
Eftir tónleika var farið í kveðju-
veislu en flugið heim var áætlað kl.
4.00 um morguninn. Eins og verða
vill sekkur minniháttar melankólía í
menn, vináttubönd hafa verið treyst
af gríðarlegu afli við heimamenn á
stuttum tíma og hausinn á spani,
fólk búið að drekka í sig kynstrin öll
af menningarlegu nýmeti sem það á
eftir að búa að fyrir lífstíð.
Áður en stigið var upp í rútu á
hótelinu kom einn öryggisvarðanna
að máli við blaðamann en mikil vin-
átta hafði tekist á milli þessara
tveggja manna þrátt fyrir að þeir
töluðu ekki sama mál. Handapat,
bros og bendingar nægðu. Það var
einhver óútskýranleg taug á milli
þessara sálarbræðra. Vígreifur lóðs-
aði hann blaðamann inn í varðstöð-
ina þar sem hann og félagar hans
voru að borða – og sulla í rauðvíni.
Skál þurfti maður að drekka. Það
var greinilega lítið við að vera, eins
og reyndar á hótelinu sem var tómt,
fyrir utan hljómsveitirnar sem þar
gistu. Hann stökk út í bíl og blastaði
þjóðlagatónlist og verðirnir hlógu og
voru óðamála sín á milli. Ég skildi
auðvitað ekkert – en andrúmsloftið
var fullt af hlýju og vináttu.
„Þetta er ómetanlegt,“ sagði Rol-
and Hartwell brosandi þar sem hann
stóð hjá, hristandi hausinn.
Á leiðinni út á flugvöll ræddi ég
stuttlega við Roland um þessa heim-
sókn.
„Ég hélt að Anna væri að tala um
Georgíufylki í Bandaríkjunum
fyrst,“ segir hann og hlær. „Við vor-
um auðvitað þvílíkt til í þetta – þrátt
fyrir að vita varla hvar landið væri.
Þetta hljómaði mjög spennandi. Ég
hef ferðast víða um en þessi staður
er algerlega búinn að heilla mig upp
úr skónum. Það er svo mikið umrót
hérna í menningunni, maður finnur
það hreinlega í loftinu.“
Roland segist ekki hafa neinar
væntingar í garð svona ferðar. Hann
sé ekki sautján ára lengur, dreym-
andi um heimsfrægð.
„Allt svona er bara vænn bónus.
Ég á minn feril heima og gæti ekki
verið ánægðari. Ég passaði mig bara
á því að njóta hvers einasta augna-
bliks í botn á meðan ég var hér ... og
það var ekki erfitt!“
-myspace.com/cynicguru
-reverbnation.com/cynicguru
Ljósmyndarar: Arnar Eggert
Thoroddsen, Mari Bidzinashvili,
Richard Korn og Roland Hartwell.
Verndarengill Mari Bidzinashvili, umsjónarkona hópsins.
mbl.isókeypis
smáauglýsingar
23
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 24. MAÍ 2009
Hljómsveitin er hugarfóstur Rolands Hartwells, fiðluleikara í Sinfón-
íuhljómsveit Íslands og rokkara. Sveitina stofnsetti hann nýskriðinn yfir
tvítugt árið 1991 í Los Angeles, heimaborg sinni. Sveitin hét í fyrstu
Where is my Hair en fékk nafnið Cynic Guru árið 1996. Hartwell flutti til
Íslands árið 2001 og settist hér að, stofnaði fjölskyldu og hóf störf með
Sinfóníuhljómsveitinni. Cynic Guru var endurreist hérlendis og hefur
haldið úti starfsemi síðan. Platan Iceland kom út árið 2005 og næsta
plata er væntanleg í ár. Lögin „Drugs“, „Secret“ og „Catastrophe“ hafa
þá fengið allnokkra spilun á rokkútvarpsstöðvum landsins. Kraftmikil
myndbönd voru gerð við lögin og hafði Barði „Bang Gang“ Jóhannsson
þar hönd í bagga m.a. Auk þessa hefur Hartwell verið iðinn við lagasmíð-
ar fyrir aðra auk þess sem hann hefur útsett og spilað á strengi inn á tugi
popp- og rokkplatna hérlendis.
Cynic Guru
Fjarri heimahögum Cynic Guru reynir árangurslaust að hringja heim. RÍKISVÍXLASJÓÐUR
Þér býðst ekki meira
öryggi en ríkisábyrgð
Kynntu þér Ríkisvíxlasjóð á www.kaupthing.is,
hafðu samband við Ráðgjöf Kaupþings í síma
444 7000 eða komdu við í næsta útibúi.
Víxlar og stutt skuldabréf með ábyrgð
íslenska ríkisins. Sjóðnum er heimilt að
fjárfesta allt að 10% í innlánum.
Hentar þeim sem vilja fjárfesta í þrjá mánuði
eða lengur.
Litlar sveiflur í ávöxtun og enginn binditími.
Lágmarkskaup aðeins 5.000 kr.
Hægt að vera í mánaðarlegum sparnaði.
Ríkisvíxlasjóður er verðbréfasjóður skv. lögum nr. 30/2003, um verðbréfasjóði og fjárfestingarsjóði. Rekstrarfélag sjóðsins er Rekstrar-
félag Kaupþings banka hf. Vakin er sérstök athygli á að almennt fylgir áhætta fjárfestingu í hlutdeildarskírteinum verðbréfasjóða, t.d.
getur fjárfesting rýrnað eða tapast að öllu leyti. Fyrri ávöxtun verðbréfasjóða gefur ekki áreiðanlega vísbendingu um framtíðarávöxtun
þeirra. Nánari upplýsingar um sjóðinn, þ.á m. nánari upplýsingar um áhættu við fjárfestingu í hlutdeildarskírteinum þeirra, má finna í
útboðslýsingu eða útdrætti úr útboðslýsingu sjóðanna sem nálgast má á www.kaupthing.is/sjodir.
Tryggingarsjóður innstæðueigenda og fjárfesta tryggir innlán að lágmarki fjárhæð sem samsvarar EUR 20.887. Samkvæmt yfirlýsingu
ríkisstjórnarinnar frá 6. október 2008 eru „innstæður í innlendum viðskiptabönkum og sparisjóðum og útibúum þeirra hér á landi
tryggðar að fullu“. Í yfirlýsingu ríkisstjórnarinnar er ekki kveðið á um gildistíma, en yrði hún felld úr gildi þá tæki við lágmarksvernd
samkvæmt lögum nr. 98/1999, sem greinir frá að ofan. Tryggingarsjóðurinn tryggir ekki tjón sem verður vegna taps á undirliggjandi
fjárfestingum verðbréfasjóða s.s. skuldabréfum eða víxlum. Sjá nánar lög nr. 98/1999, um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir
fjárfesta, og heimasíðu sjóðsins, www.tryggingarsjodur.is.
10% innlán
90% ríkisvíxlar og
ríkisskuldabréf
Nýr og traustur kostur fyrir einstaklinga,
fyrirtæki og aðra fjárfesta.