Morgunblaðið - 26.06.2009, Blaðsíða 23

Minningar 23
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. JÚNÍ 2009
✝ Guðmundur J.Þorsteinsson
fæddist á Búðum á
Snæfellsnesi 25. júlí
1932. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja sunnu-
daginn 21. júní 2009.
Hann ólst upp á Kálf-
árvöllum í Stað-
arsveit hjá foreldrum
og systkinum. For-
eldrar Guðmundar
voru Þorsteinn Jó-
hannes Marteinn
Nikulásson og Sig-
urjóna Eiríka Jónsdóttir, búendur
á eignarjörð sinni, Kálfárvöllum,
þar til þau brugðu búi og fluttur í
Garð. Systkini Guðmundar eru:
Margrét, búsett í Reykjavík, Jón í
Keflavík, Hulda, búsett á Kjal-
arnesi, Sigrún, býr á Akureyri, Ása
Daníel Helgi og Bryndís Rún. Fyrir
átti Rúnar synina Sigurgest Jó-
hann og Benjamín Almar. 4) Sævar
Þór, f. 3. sept. 1965, kvæntur Þóru
Grétu Grétarsdóttur, dótttir þeirra
er Rakel Eva. Að auki átti Guð-
mundur svo 4 langafabörn, þannig
að afkomendur hans voru 20, er
hann lést.
Guðmundur bjó síðar í rúm 20 ár
með Þóreyju Hjartardóttur, ætt-
aðri af Snæfellsnesi, eða allt þar til
hún lést.
Hinn 30.6. 2005 kvæntist Guð-
mundur Kristjönu Sigríði Páls-
dóttur, f. í Reykjavík 7.3. 1931,
Gíslasonar vörubifreiðarstjóra í
Reykjavík og k.h. Margrétar Jóns-
dóttur. Kristjana Sigríður lifir
mann sinn.
Guðmundur stundaði sjó-
mennsku frá Akranesi um tíu ára
skeið, en varð síðar starfsmaður
hjá Grænmetisverslun landbún-
aðarins frá 1959-1970, og hjá Agli
Árnasyni frá 1970 til 1995. Guð-
mundur fluttist á Suðurnesin 1999.
Útför Guðmundar fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag, 26. júní og
hefst athöfnin kl. 13.
(látin) og Alda, búsett
í Reykjavík.
Árið 1958 kvæntist
Guðmundur, Guð-
rúnu Jónu Kristjáns-
dóttur og eignuðust
þau fjögur börn. Þau
skildu 1970. 1) Börn
þeirra eru; a) Krist-
ján Valur, f. 15.10.
1955, kvæntur Ragn-
heiði Víglundsdóttur,
börn þeirra eru, Ólaf-
ur Ingi og Guðrún
Jóna. b) Þórey búsett
í Danmörku, f. 29.
nóv. 1957, gift Jóni Erlingssyni.
Börn Þóreyjar eru, Guðmundur
Axel, Inga Jóna, Finnborg Salome,
Guðmundur Atli og Aron Gunnar.
c) Rúnar Jóhann, f. 5.8. 1959,
kvæntur Helgu Stellu Sigurbjörns-
dóttur, börn þeirra eru tvíburarnir
Móðir mín kynntist Guðmundi
árið 2001 og árið 2005 giftu þau sig.
Það segir sig því nokkurn veginn
sjálft að ég og mín systkini þekkt-
um hann ekki lengi. En þetta var
maðurinn sem móðir okkar vildi
eyða ellinni með og því tókum hon-
um sem slíkum. Guðmundur var
sterkur persónuleiki og skapmikill
maður. En það að hann væri móður
okkar góður, var nóg fyrir okkur.
Börnin okkar og barnabörn eiga
góðar minningar um manninn
hennar ömmu. Blái húsbíllinn
þeirra með hvíta toppinn var eins
og vorboði um sveitirnar strax þeg-
ar fór að hlýna á vorin. Þau ferð-
uðust mikið saman innanlands og
utan. Eftir að veikindin tóku að hrjá
Guðmund síðastliðið vor, ákváðu
þau að færa sig um set yfir í þjón-
ustuíbúð að Nesvöllum. Hann
hlakkaði því mikið til að koma heim
í nýju fallegu íbúðina og undirbúa
húsbílinn fyrir væntanlegar ferðir
sumarsins. Af því varð þó ekki, en
þó lánaðist honum að líta heim á
nýja heimilið sitt örlitla stund í
fylgd starfsmanna sjúkrahússins,
skömmu áður en hann lést. Tíminn
var stuttur, en stríðið samt nógu
langt. Hann ætlaði að gera svo
margt og var hreint ekki tilbúinn að
deyja strax. Það er sjálfsagt eðli-
legt að ætla að maður hafi alltaf
nógan tíma til laga og bæta það sem
úrskeiðis hefur farið, en stundum
er tíminn einfaldlega of stuttur.
Þessa daga sem liðnir eru frá
andláti Guðmundar, höfum við í
minni fjölskyldu aðeins verið að
kynnast Kristjáni Val, elsta syni
hans og fjölskyldu. Um leið og ég
þakka þessu góða fólki stuðning og
vinsemd sem ég veit að hefur verið
móður minni ómetanlegur, vil ég
votta börnum Guðmundar og fjöl-
skyldum þeirra mína innilegustu
samúð.
Í þagnargildi þróast skynjun öll,
og þá má rýna gegnum yfirborð.
Á náttarþeli andinn fer á fjöll,
við fótmál hvert er tvírætt dularorð.
En viljir þú, að vættir láti í té
’inn vafurlogum gyllta töfra seim.
Í einrúminu krjúpa skaltu á kné
og kveðja dyra að lífsins undirheim.
Með þessum orðum Guðmundar
Friðjónssonar skálds bið ég góðan
guð sem allar okkar syndir fyrir-
gefur að blessa minningu Guð-
mundar Þorsteinssonar í hjörtum
þeirra sem eftir lifa.
Guðrún Jóhannsdóttir.
Guðmundur J.
Þorsteinsson
✝ Valgerður Þor-steinsdóttir fædd-
ist á Ísafirði 23. des-
ember 1927. Hún lést
á hjúkrunarheimilinu
Skógarbæ í Árskógum
2 í Reykjavík, 19. júní
sl. Foreldrar hennar
voru Elísabet Jónína
Ingimundardóttir frá
Bolungarvík, f. 16.
febrúar 1897, d. 30.
ágúst 1940 og Þor-
steinn Arnór Arn-
órsson, skipstjóri, frá
Folafæti í Súðavík-
urhreppi í N-Ís, f. 20. febrúar 1893,
d. 2. janúar 1962. Systkini Val-
gerðar eru Valmundur Jón, f. 16.8.
1915, d. 18.9. 1998, kvæntur Frið-
riku Magneu Jónsdóttur, f. 15.10.
1915, d. 24.2. 1994, Þórður Arnór
Salómon, f. 21.6. 1921, d. 5.2. 1949,
Hulda Valdís, f. 12.8. 1924, d. 4.8.
1974, gift Gunnari Páli Björnssyni, f.
30.1. 1905, d. 5.1. 2005, og Gunn-
finna Sesselja (Lella), f. 30.11. 1932,
gift Harry W. Green, f. 2.12. 1928, d.
16.11. 2004.
Valgerður giftist 26.8. 1951 Jóni
Helgasyni, f. í Leirhöfn á Melrakka-
sléttu 7.7. 1929, d. 13.10. 2007. For-
eldrar hans voru Helgi Kristjánsson,
Þórður, f. 11.6. 1958, kvæntur Jytte
Fogtmann, f. 20.2. 1957. Börn hans
af fyrra hjónabandi með Sigrúnu
Benediktsdóttur, f. 3.5. 1959, Bene-
dikt Jón, f. 10.7. 1984 og Valdís, f.
12.1. 1987. Sonur með Sif Vígþórs-
dóttur, Vígþór Sjafnar, f. 6.7. 1981.
Valgerður lauk unglingaprófi frá
Miðbæjarskólanum í Reykjavík
1943. Hún vann verslunarstörf að
því loknu og í ágúst 1945 hóf hún
flugnám í nýstofnuðum flugskóla,
Cumulus á Reykjavíkurflugvelli.
Hinn 17.8. 1946 hlaut hún íslenskt
flugskírteini fyrst kvenna hérlendis.
Hún lauk námi frá Húsmæðraskóla
Herdísar og Ingileifar Benediktsen
vorið 1948. Að námi loknu starfaði
hún sem talsímavörður hjá Land-
síma Íslands þar til hún giftist. Á ár-
unum 1951 til 1968 var Valgerður
heimavinnandi húsmóðir. Á árunum
1968 til 1972 vann hún við versl-
unarstörf og sem bókavörður hjá
Borgarbókasafni Reykjavíkur. Árið
1972 hóf hún störf sem gjaldkeri hjá
Landsbanka Íslands, en hjá bank-
anum vann hún til ársins 1991, síð-
ustu árin sem bókavörður í aðal-
bankanum við Austurstræti.
Útför Valgerðar fer fram frá Há-
teigskirkju í dag, 26. júní og hefst
athöfnin kl. 15.
bóndi, f. 28.12. 1894,
d. 17.9. 1982 og Andr-
ea Pálína Jónsdóttir,
f. 17.1. 1902, d. 18.7.
1990. Synir þeirra
eru: 1) Þorsteinn Arn-
ór, f. 25.7. 1951,
kvæntur Mörthu Ás-
dísi Hjálmarsdóttur, f.
27.2. 1951. Synir
þeirra: Hjálmar, f. 6.5.
1971, kvæntur Bóel
Hjartardóttur, f. 6.11.
1971. Dætur þeirra
Hekla, f. 1994,
Martha, f. 2001 og
Hera, f. 2003. Magni, f. 18.2. 1976 í
sambúð með Hugrúnu Árnadóttur,
f. 18.4. 1977. Sonur þeirra Míó, f.
2008. 2) Helgi, f. 24.4. 1953, kvæntur
Jónínu Sturludóttur, f. 4.11. 1949.
Dóttir þeirra Andrea Pálína, f.
12.12. 1978, í sambúð með Aðalsteini
Ólafssyni, f. 2.5. 1981. Dóttir þeirra
Hildur Helga, f. 2009. Börn Jónínu
af fyrra hjónabandi Nanný Arna, f.
10.8. 1970, gift Rúnar Óla Karlssyni,
f. 3.4. 1972. Börn þeirra Örvar Dóri,
f. 1989, Regína Sif, f. 1995 og Kol-
finna Íris, f. 2001. Gunnar Bjarni, f.
8.6. 1972, kvæntur Ásgerði Þorleifs-
dóttur, f. 6.9. 1975. Börn þeirra Una
Salvör, f. 2002 og Frosti, f. 2006. 3)
Ég man ekki eftir því þegar ég sá
hana Vallý ömmu mína fyrst, svo lítill
var ég. En ég man hins vegar eftir
fyrstu lopapeysunni sem hún prjónaði
á mig, hún var græn.
Hún og hann afi Jón voru alltaf
hluti af minni tilveru. Þau voru alltaf
til staðar. Gáfu mér tíma og elsku sem
þau áttu til mýgrút af. Þau voru með á
mínum merkisdögum og tóku litlu
systur minni eins og þau væru líka
hennar eigin. Jafnvel þó langt væri
landfræðilega á milli okkar. Þau fyrir
sunnan, við fyrir austan.
Hann afi minn Jón kvaddi fyrir
nokkru síðan og nú er hún amma
Vallý líka horfin úr hinum holdlega
heimi. En hvorugt þeirra hverfur
okkur úr minni sem vorum svo lán-
söm að njóta samveru þeirra. Minn-
ingin um þau lifir.
Já, hún Vallý amma mín var kven-
hetja sem lét til sín taka. Ég á enn
myndina sem tekin var af henni þegar
hún varð fyrsta konan á Íslandi til að
taka flugpróf. Hún fór ekki troðnar
slóðir og vildi sjálf ákveða hvernig
hlutirnir gengu fyrir sig. Hún vildi
jafnvel líka á stundum ákveða hvernig
afi Jón hefði hlutina, og eru það merki
um hreinan maddömuskap. Hún hafði
til að bera hagkvæma stjórnunar-
hæfileika, sem hún sýndi til síns síð-
asta dags. Það áttu allir von á því að
hún kveddi hinn 17. júní sl., svo veik
var hún orðin. En hún Vallý amma
mín var aldrei og vildi ekki vera þann-
ig að hennar athafnir væri fyrirsjáan-
legar. Ég er viss um að hún vildi sjálf
ákveða hvenær hún kveddi og hvaða
dagur var meira viðeigandi til þess
þegar hún átti í hlut en Kvenréttinda-
dagurinn 19. júní. Þannig var hún
amma Vallý og verður ætíð í mínum
huga. Sönn íslensk kvenhetja. Ég
verð endalaust þakklátur fyrir að
hafa notið þess að eiga hana að.
Ég færi ættingjum hennar og vin-
um mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur frá mér og fjölskyldu minni, Sif,
Onna, Sigríði Eir og Ashley.
Í friði til fagurra heima,
þú ferð nú á Jesú Krists fund.
Ég minningar okkar mun geyma
í mínu hjarta, hverja stund.
Vígþór Sjafnar.
Valgerður Þorsteinsdóttir
FÓLK sem
stendur frammi
fyrir óhjá-
kvæmilegum
missi fer oft í
gegnum vel þekkt
fimm stiga sorg-
arferli sem byrjar
á afneitun áður
en reiðin brýst
fram og snýst yfir
í málamiðlanir sem enda í sorg uns
menn finna til sáttar.
Nýliðinn vetur fóru Íslendingar í
gegnum þriggja stiga byltingarferli
afneitunar, reiði og sáttar. Stjórn-
völd sáu reiðina magnast og fóru að
kröfum þjóðarinnar. En um það leyti
sem landsmenn eru farnir að finna
sáttina í sumarsólinni ætlar nýja
stjórnin að slíta samfélagssáttmál-
ann með því að leyfa svikahröpp-
unum að sleppa og skilja okkur eftir
með skuldirnar. Ég er aftur orðinn
reiður.
Stjórnvöld geta afstýrt byltingu
Til að afstýra því að réttlát reiði
landsmann brjótist út í annarri bylt-
ingu í haust þurfa stjórnvöld að
standa við samfélagssáttmálann.
Sáttmálinn er vissulega óskrifaður,
en fyrir fólk með sjálfsvirðingu segir
hann að stjórnvöld skuli gera allt
sem í þeirra valdi stendur til að
sækja til saka þá sem svindla á þjóð-
inni og að þau skuli ekki skella
skuldum svikahrappa á börn lands-
ins.
Ef fyrir því væri pólitískur vilji
væri í dag starfandi 20 til 30 manna
rannsóknahópur erlendra sérfræð-
inga í efnahagsbrotarannsóknum
sem Eve Joly ráðlagði stjórnvöldum
að stofna 8. mars á þessu ári í Silfri
Egils. Slík óháð rannsókn myndi
bæði styrkja samningsstöðu okkar
varðandi sátt um skuldir banka-
hrunsins og greiða fyrir innstreymi
á fjármagni með því að sýna um-
heiminum að við tökum á spillingu.
Ég sé það skýrt í dag að fyrir þessu
er ekki pólitískur vilji.
Nýja stjórnin ætlar að skattleggja
okkur fyrir skuldum svikamyllunnar
og leyfa flestum svikarahröppunum
að sleppa. Ég sætti mig ekki við það.
Hvað með ykkur? Sjáumst í bylting-
unni!
JÓN ÞÓR ÓLAFSSON,
viðskiptafræðinemi.
Byltingarferlið
Frá Jóni Þór Ólafssyni
Jón Þór Ólafsson
ÞEGAR íþróttir eru annars vegar
beinast augu almennings oftast að
keppnismönnum hverrar íþrótta-
greinar og sérstaklega þeim sem
skara fram úr. Að baki hvers keppn-
ismanns liggja mikil störf þjálfara
og stjórnarmanna hvers félags. Í
forgrunni starfa hins vegar fjöl-
margir foreldrar sem oft á tíðum
vinna þrotlaust og óeigingjarnt starf
sem fæstir gera sér grein fyrir
hversu umfangsmikið er. Þetta gríð-
armikla starf foreldra sést best í
kringum hið fjölmenna og árlega
Kaupþingsmót í 7. flokki drengja á
Akranesi. Þrotlaust starf foreldra
undanfarin ár hefur lagt grunninn
að glæsilegasta knattspyrnumóti
landsins. Þrátt fyrir mikinn sam-
drátt í þjóðfélaginu var mótið um
liðna helgi það fjölmennasta frá upp-
hafi. Þar uppskáru Skagamenn ríku-
lega fyrir traust sem skapast hefur
með mikilli vinnu á liðnum árum.
Þegar tólf hundruð ungir keppn-
ismenn koma saman til þess að spila
tæpa fimm hundruð leiki á einni
helgi og þúsundir þurfa gistingu
reynir á allar grunnstoðir sam-
félagsins á Akranesi. Til þess að það
gangi upp þurfa stjórnendur bæj-
arstofnana, þjónustufyrirtæki og
umfram allt foreldrar að stilla sam-
an strengi sína þannig að ekkert
bregði út af. Aldrei hefur Skagavélin
verið betur smurð enda varð árang-
urinn framúrskarandi. Það fékk ég
sjálfur staðfest hjá nokkrum for-
eldrum og keppendum sem gistu
Akranes þessa helgi. Gleðin skein úr
hverju andliti og aðdáunin á skipu-
lagningu Skagamanna var ósvikin.
Enn einu sinni lyftu allir sem að
Kaupþingsmótinu komu grettistaki.
Á sama tíma fór fram fjölmennt
sjóstangveiðimót á vegum Sjó-
stangveiðifélagsins Skipaskaga sem
tókst mjög vel. Ekki má heldur
gleyma kvennahlaupinu sígilda sem
tókst vel sem endranær.
Það eru mikil verðmæti fólgin í já-
kvæðri umræðu þeirra þúsunda sem
gistu Akranes um liðna helgi og fóru
héðan með bros á vör. Öllum þeim
sem komu að framkvæmd þessara
glæsilegu viðburða eru hér með
færðar bestu þakkir.
GUNNAR SIGURÐSSON,
forseti bæjarstjórnar Akraness.
Þakkarvert grettistak
Frá Gunnari Sigurðssyni
SIGURJÓN Gunnarsson bryti (mat-
reiðslumaður) segir að undirritaður sé
„Súr sjálfstæðismaður“ í svargrein
sinni þann 15.6.2009. Þar tekur Sig-
urjón fram að ég sé að agnúast út í
skrif hans í Morgunblaðinu 15. maí sl.
undir fyrirsögninni Aftur til fortíðar.
Sem ég svaraði með skýrum hætti í
Morgunblaðinu 23. maí: Sendill Sam-
fylkingar treður sér fram.
Sigurjón, ég var ekkert að amast
við þér, hins vegar gerði ég at-
hugasemd við orðbragð þitt sem sæm-
ir þér ekki og er þér frekar til minnk-
unar. Þér til fróðleiks benti ég þér á
rit sem Sjálfstæðisflokkurinn gaf út,
sem heitir Skýrsla Evrópunefndar, og
rit fyrrverandi dómsmálaráðherra
Björns Bjarnasonar undir fyrirsögn-
inni Hvað er Íslandi fyrir bestu? Síðan
er það þitt að kynna þér þessi rit áður
en þú deilir á aðra fyrir stefnuleysi.
Sjálfstæðisflokkurinn er eini stjórn-
málaflokkur á Íslandi sem hefur skýra
stefnu um kosti og galla í Evrópu-
málum. Landsfundarfulltrúar, þar á
meðal ég sem tók til máls undir þess-
um lið, vildu bíða með Evrópumál, því
mikilvægari mál þörfnuðust úrlausn-
ar, þar á meðal mál fjölskyldunnar,
sem er að blæða út; það sama gildir
um fyrirtækin í landinu.
Það er rangt hjá þér, Sigurjón, að
flokksforystan hafi verið svínbeygð og
klofningur innan raða okkar sjálf-
stæðismanna. Hins vegar, eins og
gengur í stórum stjórnmálaflokki,
skiptast sjálfstæðismenn á skoðunum
sem betur fer. Varðandi fylgishrunið
sem þú bendir á þá verður að taka á
því með skýrum hætti, enda eru sjálf-
stæðismenn að vinna í að end-
urheimta fyrra traust. En þú, Sig-
urjón, getur ekki kennt
Sjálfstæðisflokknum um allt sem mið-
ur fór í þessu þjóðfélagi, hvað með
aðra stjórnmálaflokka og eftirlits-
stofnanir sem brugðust? Eru þessir
aðilar stikkfrí? Aldeilis ekki. Það er
rétt hjá, Sigurjón, Sjálfstæðisflokk-
urinn á mikið verk fyrir höndum, und-
ir það tek ég með þér.
Sigurjón Gunnarsson, ég vil þakka
þér sérstaklega hlýjar kveðjur til
Sjálfstæðisflokksins og til mín, enn-
fremur fagna ég að þú ert sannur
sjálfstæðismaður en ekki erindreki
Samfylkingar. Þess vegna hvet ég þig
til að koma á fundi Sjálfstæðisflokks-
ins og kynna þér umræður sem fara
fram á fundum flokksins þar sem
sjálfstæðismenn skiptast á skoðunum.
Sigurjón, ég er ekkert súr yfir
skoðunum annarra þó þær séu gegn
minni hugsun. Eitt skulum við sam-
herjar hafa í huga, að dropinn holar
steininn.
JÓHANN PÁLL SÍMONARSON,
sjómaður.
Svar við andsvari
Frá Jóhanni Páli Símonarsyni
BRÉF TIL BLAÐSINS