Organistablaðið - 01.07.1971, Blaðsíða 3

sem samsvarar því, sem Svíþjóð fékk þegar 'á árinu 1950. Við óskum
iiinum dönsku og norsku félögum okkar til hamingju með þessi
þýðingarmiklu málalok. Þróunin hin eíðustu ár í Svíþjóð liefur því
miður ekki verið eins gæfusöm. Þær umræður um samband kirkju
og ríkis hafa orðið að þola langa bið af hálfu hins opin'bera, í
sam'bandi við þá þróun, sem nú á sér stað, í iþví að veikja aðstöðu
kantóra gagnvart kirkjutónlistinni í Jiinum minni söfnuðum og úti
á landsbyggðinni. Mjög mikil ihætta er á, að sænsk kirkjutónlist
koðni niður, ef ekki verður gripið til skjótra og róttækra aðgerða.
Sæneka þingið ákvað í maí á þessu ári að fresta aðgerðum í þessu
máli. Enn sem 'komið er heldur sænsk kirkjutónlist velli, en hve
lengi? Þessi pólitík er sérlega óábyrg, því að 'ljóst er, að kirkju-
tónlistin er óaðskiljanlegur þáttur í tónlistarlífi þjóðar, einmitt vegna
sékenna sinna, binni miklu breidd í flutningi og bve hún nær til
mikils fjölda fólks.
Ég er á þeirri skoðun, að mjög mikilsvert sé, að hinir norrænu
nágrannar okkar fylgist með þessari sænsku þróun, 'liún kann að
endurtaka sig í fleirri löndum og þá er um að gera að vera við
öllu búin.
Við getum þess vegna í mörgu tilliti lært mikið liver af öðrum.
ekki sízt, þegar um er að ræða endurnýjun í binni liturgisku tónlist.
Svo til flest norræn lönd bafa opinberar starfandi nefndir í þessum
efnum. Það er þýðingarmeira en nokkru sinni fyrr í sögu hinnar
norrænu samvinnu kirkjutónlistarinnar að skiptst sé á reynslu. í
þessu tilliti geta bin norrænu kirkjutónlistarmót baft mjög mikla
þýðingu og vissulega verða þau þýðingarmeiri, iþegar tengslin styrkjast
milli landa og víðsýni okkar eykst. Allt önnur aðstaða var árið 1933,
þegar fyrsta norræna tónlistarmótið var baldið. Á þeim tímum var
þetta talið mjög merkilegt og framsýnt frumkvæði.
Frá því að norrænt kirkjutónlistarmót var haldið seinast árið 1965,
befur David Ahl en andast, en bann átti frumkvæðið að þessum mótum.
Ábrif David Áhlen eru allt of þekkt, til að ástæða sé, að ræða þau
nánar hér.
Það sem gerði hann að einstökum manni var að liann var bvort-
tveggja ;í senn framúrskarandi listamaður og mjög ötull skipuleggjari
i félagsmálum. Hann var í fararbroddi sænsku 'kirkjutónlistarinnar á
binni listrænu þróunaribraut hennar á þýðingarmiklu tímabili og
það var ekki minnst honum að j>akka að Svíþjóð eignaðist árið
ORGANISTABLAÐIÐ 3