SunnudagsMogginn - 06.12.2009, Side 29
6. desember 2009 29
jörðinni á sögulegum tíma. 117 þúsund manns fórust.
Næstu daga á eftir var kafað við eyjarnar og tekin sýni
úr botninum. Það var ekki hættulaust frekar en annað á
þessum stað, þar eru risamarglyttur með fálmara sem
geta verið vel yfir 20 til 30 metra langir og nánast
ósýnilegir. Það er lífshættulegt að snerta þá, stuðið
verður svo mikið að maður lamast um langa stund og
getur ekki hreyft sig. Þetta gerðist raunar þarna en köf-
unarstjórinn í túrnum sem var innfæddur Indónesi var
að koma úr kafi þegar Haraldur sá hann sökkva hreyf-
ingarlausan til botns. Haraldur stakk sér á eftir honum,
kafaði niður á botn og bjargaði honum frá drukknun.
Indónesinn var sendur á spítala með bát og kom ekki
aftur til baka í leiðangurinn, hann lifði af og á Haraldi
líf sitt að þakka.
Minni myndirnar hér á opnunni eru af Haraldi á toppi
Anak Krakatá (Barn Krakatáar) að taka sýni úr gígbarm-
inum, af tveggja metra dreka eða eðlu eins stórri og þær
gerast í dag inni í frumskóginum og af kafaranum sem
Haraldur bjargaði.
Barn Krakatáar, sem hefur verið að myndast í gígnum
frá 1927, hefur nú náð um 200 metra hæð og er um 2
kílómetrar í þvermál. Hringrásin er hafin á ný. Fjallið
hleðst upp og einhvern tíma í framtíðinni mun það
springa á sama hátt.
Stóra myndin er tekin í frumskóginum á Krakatá og
sýnir Charly fremstan í röðinni að höggva leið í gegnum
frumskóginn. Aðrir leiðangursmenn fylgja fast á eftir.
Við höfðum verið í hálfan mánuð á eyjunni Sertung í
litlum tjöldum sem voru öll orðin götótt og ónýt eftir
allskonar pöddur. Maður svaf nánast ofan á pöddugeri
og heyrði undarleg hljóð alla nóttina. Það var nánast
ógerlegt að sofna en þegar maður er orðinn örþreyttur
hnígur maður í ómegin og sefur eins og ungbarn.
Það er alltaf gaman að koma heim til Íslands eftir æv-
intýraferðir enda eru mannheimar þegar allt kemur til
alls ekki svo frábrugðnir frumskóginum.
Á miðri leið upp brekkuna, sem var öll vaxin
gróðri, slímug og sleip, var hola þar sem ófrýnilegt
ferlíki á stærð við fótbolta, loðið með margar lapp-
ir, starði á þá sem framhjá fóru. Hristist allt og nötraði.