Morgunblaðið - 11.12.2009, Qupperneq 32

32 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 11. DESEMBER 2009
✝ Unnur Ólöf Andr-ésdóttir fæddist í
Reykjavík 23. júlí
1929. Hún lést á líkn-
ardeild Landspítala,
Landakoti, 3. desem-
ber 2009.
Foreldrar hennar
voru Andrés Andr-
ésson, f. 20. júní 1901 í
Flatey á Breiðafirði,
vélstjóri, d. 16. októ-
ber 1980, og Rannveig
Elín Erlendsdóttir, f.
7. maí 1902 í Reykja-
vík, húsmóðir, d. 11.
september 1981. Unnur var elst
systkina sinna en þau voru Birgir, f.
3. janúar 1933, d. 7. desember 1963,
Þorbjörg, f. 2. apríl 1934, og Sigríð-
ur, f. 26. september 1936, d. 2. nóv-
stofu Olíufélagsins í Reykjavík þar
til hún giftist. Þá tók hún við hús-
móðurhlutverkinu á Móum og gekk
þar jafnframt í flest störf. Þau hjón-
in stunduðu fyrstu árin hefðbundinn
landbúnað en fljótlega juku þau
eggjaframleiðslu búsins og eftir
1960 voru þau í forystu í alifugla-
rækt. Þau hjón seldu Móa sumarið
1985 og fluttu til Reykjavíkur, þar
sem Unnur vann nokkur ár sem
móttökuritari á heilsugæslustöð.
Unnur tók virkan þátt í fé-
lagsmálum á Kjalarnesinu, ein af
stofnendum kvenfélagsins Esju og
söng í kirkjukór Brautarholts-
kirkju.
Útför Unnar fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag, föstudaginn 11.
desember 2009, og hefst athöfnin kl.
13.
ember 1993.
Unnur giftist 23.
maí 1953 Teiti Guð-
mundssyni, f. 3. ágúst
1922, d. 23. nóvember
1997, syni Guðmundar
Guðmundssonar, skip-
stjóra og síðar bónda
á Móum á Kjalarnesi,
f. 18. desember 1883,
d. 19. ágúst 1962, og
Kristínar Teitsdóttur,
húsmóður, f. 22. júlí
1891, d. 12. mars
1988. Unnur og Teitur
eignuðust ekki börn.
Unnur lauk prófi frá Kvennaskól-
anum í Reykjavík og fór síðan í hús-
mæðraskóla á Sorö í Danmörku.
Hún starfaði hjá Hvannbergs-
bræðrum í fríum en síðan á skrif-
Í dag kveð ég þig í hinsta sinn,
elsku Unna frænka mín. Mikið er sárt
að hugsa til þess að fá ekki að hitta
þig aftur en nú ert þú komin á betri
stað. Þú varst mér alltaf eins og
amma og er ég þakklát fyrir að hafa
fengið að vera partur af þínu lífi. Ég á
endalaust mikið af minningum um þig
og gæti eflaust skrifað heila bók um
þær stundir sem við áttum og upp-
lifðum saman.
Ferðirnar í Móavík stóðu alltaf fyr-
ir sínu og tóku þú og Teitur ávallt á
móti okkur með opnum örmum. Okk-
ur krökkunum þótti það nú ekki leið-
inlegt að fá að koma og fara í fjöru-
ferð með þér og tína fulla poka af
skeljum. Þér þótti svo vænt um Móa-
víkina enda er það svo fallegur og
góður staður.
Einnig er sterkt í minni mínu þeg-
ar við komum alltaf til þín á Þorláks-
messu með laufabrauð og þú varst
svo þakklát fyrir það. Jákvæðari og
lífsglaðari manneskju hef ég aldrei
kynnst og þótti mér alltaf svo gaman
að koma í heimsókn til þín því við gát-
um talað saman um allt og við skild-
um hvor aðra.
Ég á eftir að sakna þess að geta
ekki komið í heimsókn til þín og tala
við þig klukkutímunum saman. Mér
þykir svo vænt um að þú studdir
ávallt við bakið á mér og varst alltaf
svo góð við mig. Margar fleiri eru
minningarnar og mun ég ávallt eiga
þær í hjarta mínu. Ég á eftir að sakna
þín svo mikið, elsku Unna mín, og ég
mun aldrei gleyma þér.
Þín frænka,
María Björk.
Meira: mbl.is/minningar
Elsku yndislega frænka, mig lang-
ar að skrifa þér nokkur falleg orð. Þú
varst og ert ein yndislegasta persóna
sem ég hef fengið að kynnast, þú
varst mér eins og amma. Mikið var
alltaf gott að koma til þín í Espigerð-
ið, þú tókst alltaf vel á móti manni.
Svo glöð og ánægð með lífið og alltaf
jafn sæl að fá fólk í heimsókn. Ég á
ekkert nema fallegar minningar um
þig, elsku frænka, allar stundirnar
sem við eyddum með þér í Móavíkinni
voru svo sannarlega dýrmætar. Það
var mikið áfall að heyra um veikindi
þín, þú sem hefur alltaf verið svo
hraust. Ég vona það heitt og innilega
að þér líði vel á nýjum stað. Ég trúi
því að Guð og englar leiði þig á betri
stað og færi þér ástina þína á ný sem
þú elskaðir svo heitt. Ég sakna þín í
dag og mun sakna þín alla mína ævi-
daga.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
:,:veki þig með sól að morgni:,:
Drottinn minn faðir lífsins ljós
lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert mín lífsins rós
tak burt minn myrka kvíða.
:,:Þú vekur hann með sól að morgni.:,:
Faðir minn láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
:,:vekja hann með sól að morgni:,:
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd
og slökk þú hjartans harmabál
slít sundur dauðans bönd.
:,:Svo vaknar hann með sól
að morgni:,:
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
svefnsins draumar koma fljótt.
:,:svo vöknum við með sól að
morgni:,:
(Bubbi Morthens.)
Þín frænka,
Elín Hrund Guðnadóttir.
Kær frænka, Unnur frá Móum, er
gengin til feðra sinna. Hún hefur gef-
ið okkur sem eftir stöndum gott vega-
nesti út í lífið. Af einstakri einurð
tókst hún á við veikindi sín. Hún við-
hélt jákvæðni sinni, bjartsýni og
hlýju til hinsta dags. Umfram allt var
hún þakklát fyrir allt sem lífið hafði
gefið henni. Þar var hvorki að finna
vorkunn eða eftirsjá. Hún hélt reisn
sinni, hafði miklu frekar áhuga á að
vita hvernig gekk hjá fólkinu hennar
og bar hag þess fyrir brjósti.
Þó það séu hátt í 25 ár síðan Unnur
og Teitur brugðu búi og fluttu til
Reykjavíkur, skipa Móar enn sér-
stakan sess í huga mér. Við vorum
ekki háar í loftinu tvær systur sem
trítluðum á eftir pabba inn til Unnar
og Teits. Í hlaðinu stóðu hvíti Volvo-
inn og Jónatan sem gelti og fagnaði
vini sínum. Teitur bauð okkur vel-
komin með sinni háu og hrjúfu rödd
og að baki honum stóð Unna glaðleg
með brosið breitt. Stundum var rölt
um búið en oftar en ekki var sest nið-
ur við borðið stóra og þá bar Unna
fram veitingar. Litlum stelpum gat
nú stundum leiðst þófið á meðan þeir
frændur ræddu málin. Þá kom
stundaglasið góða sem stóð á skenkn-
um að góðu eða rimlarnir sem lágu
upp með stiganum. Unna spurði jafn-
an frétta og ræddi við okkur systur
og það truflaði hana lítið þó litlir fing-
ur handlékju muni hennar.
Að Teiti gengnum voru öll systk-
inin frá Móum látin og Unna tók við
því hlutverki að tengja yngri kynslóð-
ir við þá elstu. Hún taldi það ekki eftir
sér og það voru allir velkomnir í Espi-
gerðið, jafnt háir sem lágir, ungir sem
aldnir. Unna sparaði aldrei hrós ef
það átti við og dró fram það jákvæða
við allt og alla. Hún var hreinskiptin
og aldrei velti hún mönnum upp úr
mistökum. Þau voru til að læra af.
Hún var ákaflega stolt af fólkinu sínu,
hvort sem það voru systrabörn henn-
ar, systkinabörn Teits eða það fólk
sem unnið hafði á Móum. Allt voru
þetta börn hennar og hún fylgdist ná-
ið með ört stækkandi fjölskyldu sinni.
Hún snart marga með viðmóti sínu og
hann er ótrúlegur fjöldinn sem hefur
lagt rækt við Unni á liðnum árum.
Unna hefur á síðari árum skipað
stærri sess í fjölskyldu minni. Hún
fylgdist með af áhuga, samgladdist og
spurði frétta. Unnur gat rætt um allt
sem tengdist okkur, meira að segja
gengi Vals í fótbolta. Allir urðu ein-
stakir þegar þeir sátu hjá Unnu. Sig-
urður sonur okkar fór ekki varhluta
af því. Hann minnti jafnan á ef honum
fannst of langt um liðið frá síðustu
heimsókn sinni. Líkt og forðum daga
truflaði það Unnu ekkert þó hann
handléki fallegu munina hennar. Það
sama var þegar Páll Gústaf var svo
mættur við hilluna hennar. Er við
Einar giftum okkur mætti Unna,
glæsileg að vanda, á sínum hæstu
hælum. Eftir henni var tekið. Þegar
hún stóð upp síðar um kvöldið og hélt
stutta tölu var Unna orðin allra. Hún
gaf okkur yngra fólkinu ekkert eftir í
gleðinni og dansaði fram á rauða nótt.
Nú er Unna aftur komin í fangið á
Teiti sínum og saman dansa þau
áfram. Enn á ný snúum við stunda-
glasinu við og geymum með okkur
minningu um einstaka frænku.
Vala Pálsdóttir.
Í dag kveð ég með trega Unnu
frænku, eins og allir kölluðu hana í
fjölskyldunni. Ég var nú ekki há í loft-
inu þegar að ég kom fyrst að Móum
með Bergvíkurbóndanum í heyskap.
Auðvitað var tekið á móti okkur eins
og um höfðingja væri að ræða, eins og
þau hjónin Unna og Teitur gerðu við
alla sem til þeirra komu.Aftur lá leið
mín að Móum þegar ég kynntist
Guðna og var mér jafn vel tekið og
forðum.
Um hugann fara minningar um
sterka og hressa konu. Ég sé hana á
Móum kvika í hreyfingum í slátur-
húsinu, í garðinum sínum og í eldhús-
inu alltaf sívinnandi. Þau voru ófá
sporin hennar á milli sláturhússins og
íbúðarhússins því starfsfólkið varð að
fá kaffi og með því á morgnanna, há-
degismat og síðdegishressingu og
þess á milli sló hún ekki slöku við í
slátruninni. Í Móavíkinni var alltaf
gott að koma og auðvitað var bakkelsi
á borðum. Það var gaman að sjá hvað
þau Unna og Teitur voru samhent að
gera þennan stað að sannkölluðum
sælureit.
Í Espigerðinni var Unna mín alltaf
hrókur alls fagnaðar þegar maður
kíkti við og auðvitað var dekkað upp
borð með fullt af kræsingum. Það fór
enginn svangur frá þessari góðu
konu. Það er ekki nema tæpt ár síðan
hún hljóp upp og niður stigana hjá sér
eins og ung stúlka, því svo létt var
hún á fæti 79 ára gömul.
Barngóð var hún og hændust þau
að henni stór og smá. Og unga fólkið
talaði hún við sem jafninga, tók þátt i
gleði þeirra og sorgum og dæmdi
aldrei.
Með þakklæti í huga kveð ég Unnu
mína og efa ekki að vel sé tekið á móti
henni.
Hvíli hún í friði
Kristín G. Ólafsdóttir.
Það er komið að kveðjustund.
Unna frænka hefur kvatt þetta líf,
losnað úr viðjum sjúkdómsins sem
háði henni síðustu mánuðina og er ef-
laust búin að hitta Teit sinn, kát og
lífsglöð að vanda. Við söknum Unnu
en hugur okkar er líka fullur þakk-
lætis fyrir að hafa átt hana að í öll
þessi ár. Lífsgleði, jákvæðni og um-
hyggja voru hennar aðalsmerki og
þess fékk allur sá stóri hópur sem í
kringum hana var að njóta. Þau Teit-
ur voru barnlaus en áttu samt sem áð-
ur í raun fjölda barna og barnabarna.
Flest systkinabörn þeirra beggja
dvöldu hjá þeim á Móum um lengri
eða skemmri tíma í æsku og mynd-
uðu sterk tengsl sem aldrei rofnuðu.
Unna átti ómælda elsku og umhyggju
handa öllum þessum hópi ásamt mök-
um og börnum sem seinna bættust
við. Hún átti mikið að gefa og hana
var gott að heimsækja enda ávallt
mikill gestagangur á heimili hennar
hvort sem var á Móum eða í Espi-
gerðinu. Hún veitti gestum sínum af
rausn en andlega næringin sem í boði
var var ekki síðri en sú líkamlega.
Unna var óspör á hrós og hvatningu
svo alltaf fórum við glaðari og bjart-
sýnni út frá henni en þegar við kom-
um. Hún hafði einstaklega jákvætt
lífsviðhorf og var okkur dýrmæt fyr-
irmynd. Lífið er ekki alltaf bein
braut, var hún vön að segja og bætti
við að það væri bara mikilvægt að
fara varlega í beygjunum. Hún miðl-
aði yngstu kynslóðinni af visku sinni
og minnti þá gjarnan á mikilvægi
þess að vera kurteis. Kurteisi færir
mann eitt skref áfram en ókurteisi
tvö skref aftur á bak, sagði Unna sem
alltaf fékk toppþjónustu hvar sem
hún kom vegna þess hve kurteis og
jákvæð hún var. Hún gaf sér ávallt
tíma til að þakka afgreiðslufólki í
verslunum fyrir þjónustuna á þann
hátt að viðkomandi fannst hann hafa
gert sérstaklega vel og kvaddi hana
með gleðibrosi. Heiðarleiki, dugnað-
ur og skilvísi voru líka dyggðir sem
Unna lagði mikið upp úr. Á efri árum
var hún þakklát fyrir hvern þann dag
sem hún gat séð um sig sjálf og staðið
í skilum. En hún tók veikindum sín-
um einnig af æðruleysi og reisn. Hún
var sterk og jákvæð til síðustu stund-
ar. Hún átti gott samband við Guð og
vissi að hann mundi leiða hana í gegn-
um þetta. Ómetanleg fyrirmynd fyrir
okkur eins og oft áður. Við kveðjum
Unnu frænku með djúpri virðingu og
þakklæti.
„Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.“
(Vald. Briem.)
Andrés, Þóra, Örvar og
Dagbjört.
Unna á Móum – Unnur Andrés-
dóttir – hefur kvatt eftir stutta sjúk-
dómslegu. Unna hefur skipað stóran
sess í stórfjölskyldunni og heimili
hennar á Móum, Espigerði og sum-
arhús í Móavík hefur verið miðstöð
fyrir fjölskylduna og vini. Það hlýtur
að hafa verið mikil breyting í lífi
ungrar borgarstúlku, þegar hún gift-
ist Teiti frænda mínum, bónda á Mó-
um, að flytjast í sveit og taka við
húsfreyjustarfi á Móum á Kjalarnesi,
sem var stórt og myndarlegt bú árið
1953. Þau breyttu búskaparháttum
og árið 1962 hófu þau framleiðslu á
kjúklingum. Búskaparhættir á Móum
mótuðust af snyrtimennsku og mynd-
Unnur Ólöf Andrésdóttir
V i n n i n g a s k r á
32. útdráttur 10. desember 2009
A ð a l v i n n i n g u r
Kr. 2.000.000 kr. 4.000.000 (tvöfaldur)
1 8 2 3 8
V i n n i n g u r
Kr. 100.000 Kr. 200.000 (tvöfaldur)
3 8 6 7 8 4 6 1 5 2 6 6 6 7 9 7 8 2 3 2
V i n n i n g u r
Kr. 50.000 Kr. 100.000 (tvöfaldur)
21763 33199 36752 49409 52219 67685
27996 35441 38487 50186 56051 78954
V i n n i n g u r
Kr. 12.000 Kr. 24.000 (tvöfaldur)
1 0 0 8 1 2 8 5 3 1 8 7 5 9 2 6 8 9 1 3 6 8 9 2 4 8 7 3 5 6 1 0 0 3 6 8 0 8 4
2 8 1 2 1 3 5 3 9 1 8 7 8 8 2 7 4 8 2 3 8 2 0 2 5 0 6 0 1 6 1 6 0 8 6 8 3 9 6
3 5 2 3 1 3 6 0 7 2 0 3 1 6 2 7 5 5 8 3 8 8 9 4 5 0 6 7 6 6 2 0 4 0 6 8 9 0 6
3 6 4 4 1 4 2 1 8 2 0 9 9 4 2 7 8 1 1 3 9 4 5 8 5 0 6 8 2 6 2 4 6 9 7 0 2 7 4
4 1 1 8 1 4 2 2 7 2 1 5 1 9 2 9 7 7 4 4 0 9 3 9 5 0 9 6 8 6 3 8 1 2 7 0 5 9 3
5 6 0 1 1 4 7 3 2 2 1 5 5 9 3 1 2 2 8 4 1 2 6 7 5 1 5 6 6 6 4 6 1 1 7 1 2 2 6
7 2 0 0 1 4 8 0 2 2 2 0 8 8 3 1 7 8 3 4 1 7 3 9 5 2 6 3 7 6 4 6 6 0 7 3 2 6 0
7 2 7 3 1 5 5 1 1 2 2 7 3 7 3 3 5 3 2 4 4 2 3 0 5 3 7 4 7 6 5 3 1 4 7 4 8 0 7
8 5 4 9 1 7 7 7 3 2 3 3 5 0 3 4 5 3 0 4 5 6 2 2 5 3 9 5 2 6 6 0 7 5 7 8 7 0 8
1 0 8 3 1 1 7 8 1 8 2 4 8 3 3 3 4 6 7 9 4 7 3 5 8 5 4 2 5 1 6 6 8 3 6
1 1 6 8 8 1 7 9 2 2 2 4 8 3 8 3 4 7 0 4 4 7 4 6 8 5 5 9 5 9 6 7 3 1 4
1 1 9 9 2 1 7 9 6 3 2 5 4 4 1 3 5 0 2 9 4 8 1 2 1 5 8 1 1 6 6 7 9 0 9
1 2 3 9 9 1 8 5 9 5 2 6 2 1 1 3 6 2 1 4 4 8 4 3 2 5 9 0 9 2 6 7 9 8 7
V i n n i n g u r
Kr. 7.000 Kr. 14.000 (tvöfaldur)
3 7 1 0 1 4 3 1 8 8 7 7 2 9 0 6 2 4 0 9 8 2 5 2 3 8 4 6 4 0 3 4 7 1 1 9 6
6 1 1 0 6 6 4 1 9 7 1 1 2 9 7 8 3 4 0 9 9 4 5 2 9 6 5 6 4 1 7 0 7 1 5 9 6
3 0 0 1 1 0 2 1 1 9 8 7 0 3 0 6 3 1 4 1 7 4 5 5 4 0 6 9 6 4 3 2 6 7 1 8 9 5
8 0 7 1 1 2 5 0 2 0 1 0 6 3 0 7 3 1 4 1 7 7 8 5 4 3 5 8 6 4 4 7 9 7 2 7 1 7
1 2 0 2 1 1 3 6 0 2 0 1 0 8 3 1 5 0 7 4 2 0 7 4 5 4 3 8 9 6 4 4 8 7 7 3 2 4 3
1 3 4 2 1 1 4 9 8 2 0 1 4 9 3 1 5 0 9 4 2 9 4 7 5 4 4 7 3 6 4 9 6 1 7 3 3 9 8
1 3 6 7 1 1 7 6 1 2 0 1 6 5 3 1 6 0 3 4 3 0 6 2 5 4 4 7 6 6 5 4 4 7 7 3 5 9 2
1 4 3 6 1 1 9 2 1 2 0 2 4 0 3 1 7 8 4 4 4 4 2 3 5 5 8 6 9 6 5 8 6 5 7 3 8 0 1
1 5 1 9 1 2 7 2 3 2 0 4 4 3 3 2 0 0 0 4 4 5 4 2 5 7 5 1 0 6 6 0 2 0 7 3 9 5 7
1 8 5 2 1 2 7 4 0 2 0 8 9 7 3 2 0 5 5 4 4 8 6 8 5 8 1 1 4 6 6 3 3 5 7 4 7 2 0
2 5 4 5 1 2 8 4 3 2 1 5 0 2 3 2 3 0 4 4 5 3 8 5 5 8 1 7 9 6 7 1 9 5 7 5 1 4 1
2 6 2 4 1 2 8 9 4 2 1 5 9 8 3 2 8 2 6 4 6 3 8 4 5 8 2 6 6 6 7 4 0 9 7 5 1 5 6
3 0 0 0 1 3 0 6 4 2 1 7 9 6 3 3 0 7 0 4 6 8 2 1 5 8 2 7 2 6 7 5 6 4 7 5 9 3 2
3 0 6 3 1 3 1 6 0 2 1 8 0 0 3 3 2 8 4 4 7 1 4 6 5 8 2 7 6 6 7 7 3 4 7 6 5 1 6
3 2 7 9 1 3 2 8 6 2 2 2 6 8 3 4 2 1 6 4 7 3 2 7 5 8 3 2 8 6 8 3 2 7 7 6 8 4 4
3 9 1 1 1 3 7 6 8 2 2 3 6 9 3 4 2 3 6 4 8 5 3 5 5 8 3 3 8 6 8 4 1 8 7 6 8 9 6
3 9 3 0 1 4 1 0 4 2 2 4 5 0 3 4 3 8 7 4 8 6 2 1 5 8 4 2 8 6 8 7 0 4 7 7 0 8 0
3 9 6 6 1 4 7 6 1 2 2 6 0 7 3 4 5 1 9 4 8 6 4 5 5 8 4 8 4 6 9 0 5 8 7 7 4 9 1
3 9 7 1 1 4 8 8 9 2 3 5 7 8 3 4 6 2 6 4 8 8 2 1 5 8 8 6 0 6 9 0 7 3 7 7 7 9 8
4 1 5 4 1 5 8 3 2 2 3 6 2 5 3 4 6 3 5 4 9 2 4 3 5 9 1 2 0 6 9 0 7 4 7 7 9 8 6
4 2 2 4 1 6 0 9 3 2 4 5 7 3 3 5 6 3 7 4 9 2 8 6 5 9 1 7 8 6 9 4 2 7 7 8 0 9 4
4 3 5 4 1 6 3 2 4 2 4 8 9 4 3 5 8 3 8 4 9 8 4 9 5 9 2 0 7 6 9 4 3 9 7 8 2 4 5
4 5 4 6 1 6 3 7 9 2 4 9 4 0 3 6 2 2 8 4 9 9 0 9 5 9 3 4 7 6 9 6 0 0 7 8 2 4 8
4 9 6 5 1 6 5 0 3 2 4 9 8 4 3 6 4 3 0 5 0 3 5 5 5 9 7 3 3 6 9 6 9 1 7 9 1 8 2
6 0 0 9 1 6 5 9 0 2 5 3 5 7 3 6 5 0 3 5 0 5 9 4 5 9 7 9 9 6 9 7 2 0 7 9 6 7 1
6 2 3 0 1 6 7 5 1 2 5 8 5 0 3 6 6 5 1 5 0 7 3 8 6 0 5 6 3 6 9 8 5 1 7 9 7 3 6
6 6 0 6 1 7 4 7 8 2 6 2 6 8 3 6 8 1 5 5 0 9 2 4 6 0 8 6 6 6 9 9 5 5
7 1 4 5 1 7 7 6 5 2 7 3 2 1 4 0 1 1 8 5 0 9 5 4 6 2 3 1 9 7 0 1 1 3
7 6 0 2 1 7 9 1 3 2 8 0 0 9 4 0 2 7 2 5 1 2 9 4 6 2 7 2 4 7 0 5 2 3
8 9 5 8 1 7 9 8 6 2 8 0 7 8 4 0 2 7 9 5 1 4 5 7 6 3 2 9 5 7 0 6 5 2
9 3 1 9 1 8 0 0 3 2 8 3 2 6 4 0 4 0 5 5 1 6 8 5 6 3 3 9 7 7 0 8 9 6
1 0 0 1 7 1 8 1 5 2 2 8 4 8 7 4 0 4 3 8 5 2 1 3 6 6 3 9 0 5 7 0 9 4 1
Næstu útdrættir fara fram 17. des, 23. des & 30. des 2009
Heimasíða á Interneti: www.das.