SunnudagsMogginn - 07.03.2010, Síða 10

10 7. mars 2010
J
æja, lesendur góðir. Þá er komið að því. Í dag á þjóðin
að greiða atkvæði um það hvort hún er tilbúin til þess
að játast undir ríkisábyrgð á lánum frá Bretum og Hol-
lendingum og rýra lífskjör sín og sinna afkomenda sem
því nemur. Ég trúi ekki öðru en mikill meirihluti þeirra sem
kjósa segi nei.
Er það ekki alveg á hreinu, í hugum landsmanna, að það var
ekki almenningur á Íslandi, sem tók ákvörðun um Icesave-
sparnaðarreikninga einkabankans Landsbanka, fyrst í Bret-
landi og svo í Hollandi?
Voru það ekki stjórnvöld í Bretlandi og Hollandi sem heim-
iluðu íslenska einkabankanum að opna netreikninga undir
nafninu Icesave, reikninga þar sem boðið var upp á mun hærri
innlánsvexti en gekk og gerðist í því samkeppnisumhverfi sem
Landsbankinn starfaði í, í þessum löndum? Er það ekki á allra
vitorði að Landsbankinn opnaði reikningana, til þess að safna
sparifé erlendra sparifjáreigenda í Bretlandi og Hollandi, til
þess að bæta eigin lausafjárstöðu? Var það ekki Sigurjón Þ.
Árnason, þáverandi bankastjóri Landsbankans, sem lýsti
þessu sparnaðarformi Landsbankans sem „tærri snilld“?
Hvers vegna ættum við, almenningur í þessu landi – skatt-
greiðendur, að axla þær klyfjar sem því myndu fylgja að ganga
möglunarlaust að kröfum Breta og Hollendinga og borga allt í
botn, að þeirra kröfu? Ég get enga skýringu gefið á því hvers
vegna við ættum að gera það og tel þvert á móti, að við eigum
að standa í fæturna og segja: Við borgum ekki.
Ég er ekki þar með að segja að við neitum alfarið að borga.
Við höfum sýnt mikla sanngirni í samningaumleitunum okkar
við Breta og Hollendinga, frá því að ríkisstjórnin druslaðist til
þess að gera það sem hún hefði átt að gera strax fyrir einu ári,
að hafa þverpólitískt samstarf við stjórnarandstöðuna um
málatilbúnað og að fá sérfræðinga á sviði alþjóðlegra samninga
til þess að leiða okkur í gegnum þann frumskóg sem slíkir
samningar eru.
Það var strax ljóst að það var viturleg ráðstöfun að fá hinn
virta bandaríska sérfræðing, Lee Buchheit, til liðs við okkur
Íslendinga. Ég hef heyrt í samtölum mínum við stjórnarliða og
stjórnarandstæðinga, að það hafi skipt miklu máli fyrir okkur
og málstað okkar að hafa þennan reynslubolta í forsvari fyrir
íslensku viðræðunefndina.
En meira að segja Buchheit getur ekki framkallað nein
kraftaverk, því miður, og alls ekki þegar forsætisráðherra og
fjármálaráðherra hlusta ekki með nema öðru eyranu á hans
ráðleggingar og fara ekki eftir þeim, nema stundum.
Eftir síðustu helgi fékk ég t.d. upplýsingar um að Buchheit
hafi lagt ríka áherslu á það í samtölum sínum við Jóhönnu Sig-
urðardóttur, að hún ætti ekki og mætti ekki gera lítið úr þjóð-
aratkvæðagreiðslunni sem fram undan væri, því þjóðar-
atkvæðagreiðslan væri okkar sterkasta samningsvopn
gagnvart Bretum og Hollendingum. Jóhanna óð engu að síður
fram og sagðist ekki vita um hvað þjóðaratkvæðagreiðslan ætti
að snúast. Hún teldi hana vera markleysu. Og í gær lýsti hún
því yfir að hún ætlaði ekki að kjósa! Er þetta ekki dæmalaus
framkoma forsætisráðherrans?
Í forsíðufrétt í Morgunblaðinu sl. þriðjudag sagðist Stein-
grímur J. Sigfússon, fjármálaráðherra, „telja að Íslendingar
hafi aldrei fyrr átt jafn gott tækifæri til að ná hagstæðri nið-
urstöðu í málinu og muni ekki heldur fá slíkt tækifæri aftur.“
Hafa menn heyrt svipuð ummæli fjármálaráðherra áður, t.d. á
Alþingi á milli jóla og nýárs, þegar hann dásamaði lögin sem
forsetinn synjaði staðfestingar örfáum dögum síðar? Og nú er
fjármálaráðherrann búinn að lýsa því yfir að hann ætlar ekki
heldur að kjósa. Allt er þetta með endemum. Er ráðherrum
ríkisstjórnarinnar fyrirmunað að tala fyrir málstað Íslendinga í
Icesave-málum?
Þótt oddvitar ríkisstjórnarinnar hvetji menn óbeint til þess
að taka ekki þátt í þessari þjóðaratkvæðagreiðslu, ættum við
landsmenn að gefa þeim langt nef og mæta undir drep á kjör-
stað og segja nei. Jafnvel að mæta og skila auðu, ef mönnum
sýnist svo, því með því að nota atkvæðið með þeim hætti, er
kjósandinn líka að taka afstöðu og notfæra sér þann lýðræð-
islega rétt sem hann hefur til þess að hafa áhrif.
Nú ríður á!
Mætum öll!
Segjum nei!
Agnes segir
Agnes Bragadóttir
agnes@mbl.is
Þetta er að hluta til skrifstofu-
vinna en drjúgur tími fer í að
keyra út pantanir. „Þetta er
ágætis vinna, að keyra um,
hlusta á útvarpið og hitta
skemmtilegt fólk. Tíminn líður
hratt. Ég er samt farin að telja
dagana þangað til ég fer aftur að
vinna sem flugfreyja í maí.“
12:00 Hádegisverður með
vinkonunum á Asíu. „Þetta er
hópur átta vinkvenna sem
borðar saman a.m.k. einu sinni í
viku, yfirleitt oftar. Við höfum
verið vinkonur frá þriggja ára
aldri – hálfgerðar systur – og
maður kemur alltaf glaður út af
veitingastaðnum.“
13:00 Sigurlaug heldur
áfram að keyra út Andrésblöð.
14:00 Sækir yngri soninn í
Ísaksskóla og kemur við í kjör-
búðinni á heimleiðinni. „Heima
fáum við okkur að borða, ég
hjálpa honum að læra og fer í
bað. Síðan þarf ég að finna fötin
fyrir kvöldið. Það getur verið
höfuðverkur. Mér tókst hins
vegar að einfalda valið töluvert
um daginn þegar ég ákvað að
vera bara í fötum frá Uniform
fram að síðustu þuluvaktinni í
apríl. Við ráðum í hverju við er-
um svo lengi sem það er ekki of
flegið,“ segir hún hlæjandi.
17:00 Mætt upp á RÚV. Sig-
urlaug byrjar í sminkinu og er
svo heppinn að þrefaldur Eddu-
verðlaunahafi, Ragna Fossberg,
sér um hana. „Mesta stuðið er í
sminkinu, alltaf renningur af
fólki og mikið hlegið, ekki síst
þegar Spaugstofan er á svæðinu.
Þá fær maður að hitta Ólaf
Ragnar og alla þessa karla.“
17:30 Fær upplýsingar um
dagskrá kvöldsins og byrjar að
semja fyrstu kynninguna sem er
klukkan 18.
18:05 Sigurlaug sest við
tölvuna og skrifar aðrar kynn-
ingar kvöldsins.
18:54 Aðalkynning kvölds-
ins, milljarðapottur í Víkinga-
lottóinu. Hleypur svo yfir á Rás
2 og les erlendar fréttir.
20:20 Kynning fyrir Bráða-
vaktina. Eftir það horfir Sigur-
laug á uppáhaldsþáttinn sinn,
Klovn, í tölvunni en hún missti
af honum síðast.
21:05 Kynning fyrir Kiljuna,
kvöldmatur og ítölskunám.
„Maðurinn minn gaf mér
skemmtilegt ítölskunámskeið
fyrir tölvuna. Ég er farin að geta
pantað mat á ítölsku.“ Hlær.
22:20 Lokakynningin.
22:50 Komin heim. Allir eru
sofnaðir nema hundurinn sem
er alltaf jafn glaður að sjá Sigur-
laugu. Hún fer í bað og þvær af
sér „grímuna“.
23:40 Háttuð upp í rúm og
sofnar svefni hinna réttlátu.
orri@mbl.is
Dagur í lífi Sigurlaugar Th. Jónsdóttur sjónvarpsþulu
Morgunblaðið/Golli
Mest fjör í sminkinu
6:50 Vekjaraklukkan hringir
og Sigurlaug vekur synina, Al-
exander 15 ára og Kristófer
Börk, 8 ára, gefur þeim að borða
og keyrir þá í skólann.
8:15 Komin í Laugar. Verk-
efni dagsins eru fótaæfingar
samkvæmt prógrammi frá
Arnari Grant einkaþjálfara. Þrjá
daga í viku er Sigurlaug í Cross-
Fit hjá Evert Víglundssyni en
hann hefur verið í fríi. „Ég bíð
spennt eftir að hann komi aftur
á mánudaginn, CrossFit skilar
besta árangrinum,“ segir Sig-
urlaug. Eftir æfinguna fær hún
sér próteindrykk.
9:00 Komin út í bíl. Sigurlaug
starfar tímabundið hjá Eddu út-
gáfu sem gefur út Andrés Önd.
Sigurlaug Th. Jónsdóttir sjón-
varpsþula í Efstaleitinu á mið-
vikudaginn. Senn heyrir starf
hennar sögunni til.