SunnudagsMogginn - 07.03.2010, Page 34
34 7. mars 2010
A
ðgerðir íslensku sveitarinnar
einkenndust af fagmennsku og
fumleysi enda er hæfni hennar
vottuð af Sameinuðu þjóð-
unum. Það fer ekki hver sem er í svona
leiðangur. Þessir menn eru ótrúlega ein-
beittir og skipulagðir. Þegar Íslendingar
taka sig til standa engir þeim á sporði,“
segir Ingvar Á. Þórisson kvikmyndagerð-
armaður sem fylgdi Íslensku alþjóða-
björgunarsveitinni, sem starfar á vegum
Slysavarnafélagsins Landsbjargar, hvert
fótmál á Haítí fyrir skemmstu en hann
hefur að undanförnu safnað myndefni um
björgunarsveitastarf vegna heimild-
armyndar sem Sagafilm er að gera í sam-
vinnu við Landsbjörg.
Unnið hefur verið um nokkurt skeið að
myndinni. Ingvar beið átekta eftir stóru
verkefni en óraði ekki fyrir því að það
myndi tengjast einhverjum mestu ham-
förum síðari tíma.
„Ég er alltaf á vakt. Tilbúinn að fara
þegar útkallið kemur. Þessa nótt fékk ég
símtal klukkan hálf eitt þess efnis að
sveitin væri hugsanlega á leið til Haítí.
Mér fannst ólíklegt að af þessu yrði,
þannig ég fór aftur að sofa. Rétt fyrir
klukkan tvö fékk ég annað símtal og
ákvað þá að drífa mig upp í Skógarhlíð,
þar sem Slysavarnafélagið Landsbjörg er
til húsa. Þar var utanríkisráðherra mættur
og ljóst að sveitin væri á leiðinni á stað-
inn. Við vorum komnir út á flugvöll fyrir
klukkan sex um morguninn,“ segir Ingv-
ar.
Enginn „fjölmiðlaskjálfti“
Hann var með allt klárt, nema bólusetn-
ingarskírteinið. Honum var sagt að hafa
ekki áhyggjur af því enda hefur hann
fengið allar helstu sprautur. Þar fyrir utan
borðaði íslenski hópurinn aldrei annan
mat en hann hafði meðferðis og drakk að-
eins rammíslenskt vatn.
Lítið var vitað um afleiðingar skjálftans
nóttina sem hópurinn hélt utan. Ingvar
hafði séð skelfilegar myndir á CNN en
vonaði eigi að síður að aðeins væri um
„fjölmiðlaskjálfta“ að ræða. Þegar þeir
lentu á flugvellinum styrktist sú von.
Flugstöðin stóð uppi og lítil merki um
hamfarir. Því miður var það tálsýn. „Þeg-
ar við komum inn í flugstöðina sáum við
sprungur á veggjum og á leiðinni inn í
borgina blasti skelfingin við. Allt á rúi og
stúi, kílómetri eftir kílómetra af hrundum
húsum. Það var átakanlegt að sjá gröfur
stafla líkum upp á vörubílapalla. Við
gerðum okkur því fljótt grein fyrir því
hvað var á seyði. Neyðin fór ekkert milli
mála. Eins og þessi langþjáða þjóð þyrfti á
þessu að halda, nóg var örbirgðin fyrir.“
Nálykt er óhjákvæmilegur fylgifiskur
svona hamfara og Ingvar segir hana hafa
verið afar sérstaka. „Ég hafði aldrei fund-
ið þessa lykt áður en vissi af hverju hún
var. Nályktin getur verið kæfandi.“
Fékk ekki að fara inn í göng
Ingvar hefur víða drepið niður fæti í þriðja
heiminum og í fyrra kom hann á Gaza en
segir ekkert geta búið fólk undir hamfarir
af þessari stærðargráðu.
Hann viðurkennir að hafa verið í lausu
lofti fyrstu klukkustundirnar eftir kom-
una en um leið og björgunaraðgerðir hóf-
ust helltist tilgangurinn yfir hann. „Við
einblíndum á hjálpina og það vó óneita-
lega upp á móti eymdinni að ná að bjarga
Fluga á
föllnum
vegg
Ingvar Á. Þórisson kvikmyndagerðarmaður
fylgdi Íslensku alþjóðabjörgunarsveitinni eftir
sem skugginn þegar hún vará Haítí á dögunum
og náði einstökum myndum af aðgerðum henn-
ar. Hann segir íbúa eyjunnar hafa sýnt mikið
æðruleysi andspænis þessum miklu hamförum.
Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
Það leið yfir móður Nadiu,
þriðju konunnar sem var
bjargað úr verslunarmiðstöð,
þar sem hún var grafin í rúst-
unum í á þriðja sólarhring,
þegar hún sá dóttur sína.
Ingvar myndar björg-
unarsveitarmenn með-
an þeir ræða við Össur
Skarphéðinsson utan-
ríkisráðherra í síma.