SunnudagsMogginn - 18.04.2010, Síða 21

heyið er tekið í rúllum, en menn hand-
leika það ekki lengur í böggum. Það er
allt annað líf.“
Svo margfaldast öll lán
Sigurður og Poula Kristín höfðu sama
háttinn á og fjölmargir Íslendingar –
þau kynntust á balli. „Það var fjörugt
ástarlífið í Vestmannaeyjum á vertíðum
í gamla daga,“ segir Sigurður og hlær.
Poula er fædd í Færeyjum og uppalin
í Vestmannaeyjum, en mamma hennar
var færeysk og pabbi hennar er frá
Skagaströnd.
Foreldrar Sigurðar búa hinsvegar í
Vík, Jóhanna Sólveig, elsta systir hans,
í Skálakoti undir Vestur-Eyjafjöllum og
tvö yngri systkinin í Vík og Bandaríkj-
unum.
– Hefur gosið haft áhrif á búskap
systur þinnar?
„Nei, en þau reka ferðaþjónustu, eru
með hestaferðir, og eiga því mikið af
hrossum. Þau hafa verið að reka þau til
og gera varúðarráðstafanir fyrir hugs-
anlegt öskufall. Svo það er víða sem
menn eru að amstra eitthvað og
bjástra.“
– Það vex þér ekkert í augum að
moka í burtu og byrja upp á nýtt?
„Nei, eins og ég segi, þá vaknaði ég í
morgun og var búinn að bíta í mig að
gera eitthvað. Ég fékk svo mikinn
stuðning í gær, símtöl frá alþing-
ismanni, stjórnarmanni Lands-
sambands kúabænda og fram-
kvæmdastjóra Búnaðarsambands
Suðurlands. Þeir voru að stappa í mann
stálinu, sögðust ætla að vera mér innan
handar að komast í gegnum kerfið. En
það er ljóst að ég get þetta ekki einn og
óstuddur. Það hefur tekið tíu ár að
framkvæma og rækta upp landið. Og
nú er sá tími kominn, að þetta þarf að
fara að gefa uppskeru.“
– Þú hefur fjárfest og tekið lán?
„Já, já, ég er einn af þessum fáráð-
um, sem tóku erlend lán og allt er það í
vinnslu hjá bankanum. Mér finnst það
ganga ansi hægt og er hræddur um að
kominn sé tími á að eitthvað af þessum
þingmönnum fari að ýta og rugga þeim
báti til. Það er sama hvort það eru
bændalarfar eða fólk í Reykjavík; það
getur enginn lifað við það að vera með
þennan klafa hangandi yfir sér.
Þær skuldir sem ég stofnaði til voru
náttúrlega töluverðar, en samt þannig
dæmi að maður sá fram úr þeim. En
svo margfaldast öll lán og við höfum
búið við það ár eftir ár að öll aðföng
hækka um tugi prósenda, áburður,
olía, rúlluplast og allt fræið. Það hefur
því bæst mikill kostnaður á mann, svo
ekki er hægt að mæta lánakostnaði,
auk þess sem verð á nautakjöti hefur
ekki hækkað í tvö ár. Ég man að ég
keypti nautakjöt fyrir 20 árum og þá
kostaði það 350 krónur kílóið. Í dag er
verðið 440 krónur.“
– Þú hefur ekki haft mikinn tíma til
að lesa skýrslu Rannsóknarnefnd-
arinnar?
„Nei, ég ákvað að slökkva á útvarp-
inu. Ég á helvíti góðan geisladisk í
traktornum og eftir að rannsókn-
arskýrslan kom út hef ég látið hann
damla. Það má segja að ég sé búinn að
fá nóg. Ég er ánægður með að hún
skyldi út, en það er fullt af öðru fólki
sem á að hugsa um hana.“
– Þú hefur nóg á þinni könnu?
„Já. Og þegar ég hugsa um það, þá
draga þessar neikvæðu fréttir bara úr
manni, valda pirringi og það hjálpar
ekkert til. Þá er betra að hlusta á
Karlakórinn Heimi.“
Morgunblaðið/Ómar
’
„Ég sá þessa
spýju koma renn-
andi ofan úr jökl-
inum og fór upp á þjóð-
veg til að forða mér. Það
voru engir heima nema
ég. Ég fylgdist með
hlaupinu koma niður og
undir brúna, sá það
belja áfram, beið svo-
litla stund, en svo kom
löggan og rak mig
burtu, en þá var farið
að sjatna svolítið. Ég
vonaði að það væri
spýja sem ég slyppi
með. Eftir það hefur
komið gusa, þetta hel-
víti kemur í gusum, og
þá fór hún yfir.“
18. apríl 2010 21