SunnudagsMogginn - 27.03.2011, Síða 24

24 27. mars 2011
Þ
að þarf ekki að koma á
óvart að borðið sem
við sitjum við er úr
gleri og undir glerinu
er gjafapappír, sem er óvenju
fagurlega hannaður.
Ekki þegar hinumegin borðs-
ins situr Sigríður Sigurjóns-
dóttir, prófessor í vöruhönnun
við Listaháskóla Íslands, og
samtalið á sér stað í kjallara
Spark Design Space, gallerís við
Klapparstíg, þar sem haldnar
eru sýningar á því nýjasta í
hönnun.
„Við vorum að velta fyrir okk-
ur hvort jólagjafamenningin
hefði breyst eftir hrun,“ segir
Sigríður Sigurjónsdóttir, pró-
fessor í vöruhönnun við Listahá-
skóla Íslands, en hún stofnaði
galleríið í júlí 2010.
„Nöfnin á þessum örkum af
jólapappír eru til dæmis nánd,
áskorun, leiðsögn, fjárhagur og
tími. Og pælingin var sú, hvort
hægt væri að gefa tíma eða miðla
þekkingu. Hvernig mætti þá
pakka því inn, þannig að það
yrði falleg gjöf. Þetta var jóla-
sýning Megan Herbert og það má
fræðast um hana með því að fara
inn á Sparkdesignspace.com,
eins og aðrar sýningar sem hafa
verið haldnar hérna.“
– Hvernig var nafnið fundið á
galleríið?
„Það kviknuðu margar hug-
myndir, en mér fannst ágætur
kraftur í þessu nafni. Spark á ís-
lensku tengist því að koma ein-
hverju af stað, og svo virkar það
líka vel á ensku, sem neisti eða
hugmynd. Hugmyndin að gall-
eríinu er sú, að mér fannst vanta
farveg á Íslandi fyrir spennandi
og góð hönnunarverkefni, sem
hafa borist mér í gegnum starf
mitt í Listaháskólanum, bæði frá
kennurum og nemendum. Það
munar líka um það, að þegar
hönnuður fær tækifæri til að
sýna, þá fær hann um leið
„deadline“ til að klára verk-
efnið.
Svo hef ég verið að stýra
stefnumóti bænda og hönnuða,
samstarfsverkefni LHÍ og Matís,
en að því koma matarhönnuðir,
vöruhönnuðir, grafískir hönn-
uðir, nemendur LHÍ, vís-
indamenn, sérfræðingar Matís
og íslenskir bændur. Ég hef mik-
inn áhuga á matarhönnun og í
framtíðinni sé ég fyrir mér að
galleríið sinni því fagi meira.“
– Og þetta er rótin að skyr-
konfektinu?
„Já, þegar ég las Drauma-
landið eftir Andra Snæ Magna-
son kviknaði hugmyndin að því
að setja upp námskeið í skól-
anum, þar sem bændum og
hönnuðum væri stefnt saman
með það að markmiði að þróa
nýjar og spennandi matvörur
með menningarlegri tilvísun og
nota íslenskt hráefni. Við höfum
almennt ekki mikið hráefni hér á
landi, en við höfum nóg af mat
og þarna gafst tækifæri til að
vinna með það.
Svo vorum við svo heppin, að
tveir vöruhönnuðir úr LHÍ,
Guðfinna Mjöll Magnúsdóttir og
Brynhildur Pálsdóttir, höfðu
sérhæft sig eftir útskrift í mat-
arhönnun. Það var því hægt að
fá þær til að kenna og þróa sex
vikna námskeið, sem við
skrifuðum saman. Og áhug-
inn var svo mikill þegar við
kynntum afurðirnar á litlum
markaði í Grandagarði, að
við hugsuðum með okkur,
að við gætum ekki látið þar
við sitja.
Í framhaldi af því feng-
um við styrk frá
Tækniþróunarsjóði,
Framleiðnisjóði landbún-
aðarins og Hönnunarsjóði
Auroru, sem gerði að
verkum að við gátum
ráðist í frekari rann-
sóknir á völdum
hugmyndum sem komu upp á
námskeiðinu, þróað þær með
fagfólki og farið með þær alla
leið í framleiðslu. Skyrkonfektið
er dæmi um það, en áður þróuð-
um við rabarbarakaramelluna á
Löngumýri á Skeiðum og slát-
urtertu sem seld er á veit-
ingastaðnum Fjalladýrð á
Möðrudal á Fjöllum.
Og í vor munum við setja á
markað Mælt mál í samstarfi við
bændurna á Hala í Suðursveit,
en það tengist að sjálfsögðu Þór-
bergi Þórðarsyni. Við þróuðum
matseðil fyrir veitingastað sem
þau reka, þar sem markmiðið er
að gestir kynnist Þórbergi í
gegnum matinn og matseðilinn.
Margir sem koma á Hala
gefa sér ekki tíma til að
fara inn á safnið sjálft og
okkur fannst að það
mætti vera meiri tenging á milli
þess og veitingastaðarins. Þegar
hópurinn fór að vinna með þessa
hugmynd, þá kom auðvitað í ljós
Þórbergur hafði skrifað mikið
um mat og það var því úr miklu
að moða.“
– Geturðu nefnt dæmi um
rétt?
„Við getum sagt,“ segir hún
hugsi og lítur óræðum augum til
lofts, „án þess að
skemma neitt
fyrir frumsýn-
ingunni að
Þórbergur hafi
verið mjög
hrifinn af snúðum, brjálaður í
snúða. Einhvers staðar lýsti
hann því svo, að það væri eins og
að vera með himnaríki í mag-
anum. Þannig að við byrjuðum
þar – að fólk gæti upplifað þá til-
finningu. Og úr því þetta barst í
tal, þá stefnum við að því að
sýna verkefnið í heild sinni hér í
galleríinu, stefnumót bænda og
hönnuða. Þetta er orðið mikið
ævintýri, sem sextán bændur
tóku þátt í, þó að það séu aðeins
þessar fjórar afurðir sem hafa
verið þróaðar áfram.“
– Heldur þessi þróunarvinna
áfram?
„Þessu er í raun lokið. Við
vorum aðeins með fjármagn til
þriggja ára, en það hafa komið
afleggjarar út úr þessu, því sum
verkefni hafa þróast áfram í
samstarfi bænda og nemenda.
Ég veit að það er verið að vinna
nokkrar afurðir þannig. Það
sýnir hversu fljótt svona lagað
spyrst út á Íslandi, að bændur
hringdu í LHÍ og óskuðu eftir
samstarfi við unga vöruhönn-
uði, sem annars hefði aldrei
gerst. Og þar með var mark-
miðinu náð. Nú erum við að
útskrifa fullt af nemendum
sem hafa þessa reynslu og
geta auðveldlega tekið að
Með
himnaríki
í maganum
Sigríði Sigurjónsdóttur fannst vanta farveg á íslandi fyrir spennandi og góð hönnunarverkefni.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Skyrkonfekt, púðar, jólapappír og ilm-
vötn er á meðal þess sem ber fyrir
augu í Spark Design Space, galleríi
fyrir hönnun sem Sigríður Sigurjóns-
dóttir, prófessor við LHÍ, stofnaði í
haust.
Pétur Blöndal pebl@mbl.is
Vík Prjónsdóttir er
samstarfsverkefni
fimm hönnuða og
Víkurprjóns.