SunnudagsMogginn - 24.07.2011, Blaðsíða 23

24. júlí 2011 23
S
umum er gefið að hafa jákvæð áhrif á annað fólk með nærveru sinni og útgeislun,
jafnvel þó að kynnin vari ekki lengi. Iðulega er það fólk sem situr vel í sjálfu sér, býr
yfir sannfæringu og hefur miklu að miðla, án þess að sjá ofsjónum yfir því sjálft.
Og einmitt þannig er hlaupadrottningin Tegla Loroupe frá Kenía, sem hljóp síð-
asta spölinn í alþjóðlega friðarhlaupinu hér á landi á föstudag. Friður er hugsjón sem allir eiga
að geta sameinast um og því er kjörið að efla samstöðuna með friðarhlaupi, sem nær til allra
þjóða heims, þar á meðal stríðandi ættbálka í Kenía. Það verður ekki stríð ef fæturnir neita að
hlýða stríðsherrunum.
Margt er fróðlegt í viðtalinu sem Pétur Blöndal á við Loroupe í Sunnudagsmogganum og orð
hennar eiga brýnt erindi við Íslendinga, þó að vísdóm sinn og reynslu sæki hún langt að eða til
heimalandsins í Afríku. Loroupe fór að beita áhrifum sínum til að láta gott af sér leiða, sem af-
reksmaður og fyrirmynd margra í sinni heimsálfu, upp úr síðustu aldamótum, og virðist
metnaðurinn samur þar og í langhlaupum. Þarf engan að undra, eins og hún lýsir andlegum
undirbúningi fyrir keppni: „En það er um að gera að berjast, ná sínu markmiði og missa ekki
vonina á miðri leið ... Maður verður að sýna styrk.“
Ekki nýtist henni síður að vinna sitt verk af auðmýkt, eins og mörg stórmenni sögunnar. „Ef
maður er lítillátur, þá fær maður staðist erfiðleikana. Þá horfist maður í augu við vandamálin,
en er ekki yfir þau hafinn.“ Það segir hún hafa lagt grunninn að árangri sínum í langhlaupum.
Gríðarleg vandamál eru í þeim heimshluta, sem Loroupe kallar sitt heima. Eins og fjallað er
um í vikuspegli í Sunnudagsmogganum hafa Sameinuðu þjóðirnar lýst yfir hungursneyð í
Sómalíu og gætir áhrifa þurrka og uppskerubrests einnig í nágrannaríkjunum, auk þess sem
flóttamenn streyma yfir landamærin. Loroupe á það erindi við Íslendinga að fá þá til að rétta
bágstöddum hjálparhönd. Ekki þurfi mikið til að bjarga nokkrum mannslífum. „Það munar
um allt,“ segir hún. „Og það fær mjög á mig að lesa um ástandið þar – fólk deyr á meðan aðrir
búa við ofgnótt matar.“
Og hún fær ekki orða bundist:
„Svo finnst mér óskiljanlegt að einhver skuli senda vopn til þessa heimshluta í stað þess að
senda mat. Þurrkarnir eru hörmungar, sem við ollum ekki, en við getum reynt að sporna við
útbreiðslu vopna. Svona er óréttlætið í heiminum. En það snertir mig, að á Íslandi, eins og um
allan heim, sé til fólk sem sendir mat til framandi og ókunnugs lands, það sýnir gott hjartalag.
Ef boðskapurinn breiðist út, þá þokumst við kannski fram á við. Við leysum ekki öll vandamál
í einu, en náum vonandi jafnvægi.“
Heimspekin er heillandi sem hún lýsir í heimalandi sínu Kenía, þar sem fjölskyldan heldur
þétt saman og leysir úr ágreiningsmálum í lok dags. Víst mættu Vesturlandabúar læra af því.
Og hann er athyglisverður samanburðurinn á þessum ólíku menningarheimum: „Munurinn
felst fyrst og fremst í tækni og aðbúnaði, en mannlífið er ekkert frábrugðið – tilfinningarnar
eru þær sömu. Nema það er minna stress í Kenía og fólk er nægjusamara. Það kvartar ekki eins
mikið og Vesturlandabúar.“
Vandamálin verða ekki leyst í einu vetfangi. Þetta er langhlaup. Og þar er mikilvægt að njóta
krafta fólks á borð við Teglu Loroupe. Þó að heimsókn hennar standi stutt, gætir áhrifanna
vonandi lengi.
Langhlaup Teglu Loroupe
„Ég verð að viðurkenna að stuðn-
ingsmennirnir gerðu mig orð-
lausan.“
Eiður Smári Guðjohnsen. Um 2000 stuðnings-
menn AEK tóku á móti honum í Aþenu.
„Maður eltir fuglana því þeir
þekkja vindana og uppstreymin
best.“
Steinþór Skúlason forstjóri SS eftir
að hann varð Íslandsmeistari í svif-
flugi í sjötta sinn.
„Þetta er mest auð-
mýkjandi dagur ævi
minnar.“
Fjölmiðlabaróninn Rupert Murdoch
frammi fyrir breskri þingnefnd þar
sem hann var spurður um hler-
unarhneykslið.
„Ég hef hann.“
Deng, eiginkona Murdochs,
stökk úr sæti sínu og barði
mótmælanda sem komst að
manni hennar og ataði hann
raksápu á fundi þingnefnd-
arinnar.
„Eina svar sem við eigum sem
neytendur við svona ákvörðunum
framleiðenda er einfaldlega að hætta
að kaupa vöruna “
Gylfi Arnbjörnsson forseti ASÍ óhress með að
bændur vilji að verð til þeirra fyrir lambakjöt hækki
um fjórðung.
„Ég fann einhvern sting aftan í
læri, ég gleymdi að lesa smáa letrið í
samningnum þar sem stendur að ég
eigi ekki að fara í tæklingar og ekki
að taka spretti heldur!“
Bjarki Gunnlaugsson fótboltamaður í FH gerði að
gamni sínu þrátt fyrir meiðsli.
„Þetta er 33 ára barátta og
það verður aldrei hægt að
bæta það upp í pen-
ingum.“
Sigrún Pálína Ingv-
arsdóttir, ein kvennanna
sem sökuðu Ólaf Skúla-
son, biskup, um kyn-
ferðisbrot. Þjóðkirkjan
býður konunum sann-
girnisbætur.
Ummæli vikunnar
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Stofnað 1913
Útgefandi: Óskar Magnússon
Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal
hraustir og áður, þegar þeir koma saman á hvern
neyðarfundinn af öðrum og sækja í kjölfarið stór-
ar fúlgur til skattborgara sinna og setja borgurum
einstakra landa evrunnar óvægilega kostina. Þeir
breyta áherslum kjörinna stjórnvalda einstakra
ríkja með hótunum frá Brussel án nokkurrar um-
ræðu í þingi ESB, sem er augljóslega sú utangátta
gervistofnun sem hún virðist vera. Þannig verður
ríkisstjórn sósíalista í Grikklandi á einni nóttu að
mestu einkavæðingarstjórn sem nokkurs staðar
hefur sést til í áratugi. Meira að segja hið íslenska
VG hefði tekið sér nokkra daga í slíka kúvendingu
og átti þó heimsmetið í greininni. Og á síðasta
fundi samþykkja „leiðtogar Evrópu,“ eins og þeir
eru svo hátíðlega nefndir, að stíga enn eitt skrefið
til efnahagslegrar miðstýrðrar Evrópu. Engin
umræða hafði farið fram um þetta í neinu þjóð-
þingi (ekki þarf að nefna Evrópuþingið). Enginn
„leiðtogi“ virtist vera á annarri skoðun. Enginn
þeirra hafði þó heyrt um þessar stórfelldu breyt-
ingar 24 tímum áður en hann samþykkti þær og
bauðst til að fara heim til sín og láta sína þjóð
standa frammi fyrir gerðum hlut. Enda varð nið-
urstaðan til á löngum fundum forystumanna
Þjóðverja og Frakka, sem höfðu ekki um þá nið-
urstöðu nokkurt samráð við „dvergana“ og
„jakkafötin“ eins og leiðtogar ESB-ríkja með
hundraðfaldan íbúafjölda Íslands eru kallaðir
embættismanna á milli í Brussel, eins og margoft
hefur verið greint frá.
Ísland illa fjarri
En þá þarf að hafa í huga að Íslendingar eru enn
ekki komnir formlega inn í ESB. Ef Össur Skarp-
héðinsson eða menn af hans stærð og styrkleika
væru komnir inn í sambandið, svo ekki sé talað
um þekkt stórmenni í hópi töskuberanna, væri
þetta auðvitað allt öðru vísi. Þeir myndu auð-
veldlega setja skuggasveina ESB á réttan stað í
goggunarröðinni, eins og Jón sterki gerði svo
léttilega við sinn Svein, að eigin sögn, forðum tíð.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
er kvefið
Snjóskafl við Fjallabaksleið nyrðri