Svanir - 01.05.1939, Side 92

Fræðslumál sveitanna.
I þessu greinarkorni verður aðeins rætt um barna-
fræðslumál sveitanna í Mýrasýslu, en þrátt fyrir það mun
sumt af því, sem minnzt verður á, snerta barnafræðslu í
sveitum almennt.
Bamafræðslu í sveitum Mýrasýslu er nú svo fyrir kom-
ið, að víðast eru farkennarar, er dvelja á ýmsum stöðum,
hver innan síns hrepps. Er það fyrirkomulag öllum kunn-
ugt. Sumsstaðar eru skólahús, en þó ekki notuð til kennsl-
unnar nema að nokkru leyti. Annars er kennt á heimilum,
oft við misjafna aðbúð fyrir börn og kennara. Kennslu-
tækjum er erfitt að koma við, og hin stærri þeirra og við-
kvæmari illmögulegt að flytja á milli kennslustaðanna ó-
skemmd. f flestum skólahverfum (== hreppum) eru fá
börn, og hefir hver kennari frá 7 og upp í 25 börn á skóla-
aldri, samkvæmt skýrslum síðasta kennsluárs.
Því er ekki að leyna, að allmikil óánægja er með þetta
fyrirkomulag, og ekki sízt meðal þeirra, sem eiga að sjá
um framkvæmd kennslunnar. Erfiðlega gengur að fá kenn-
ara til starfsins, og sífelldar breytingar verða á kennur-
um frá ári til árs. Til farkennarastöðu vilja menn helzt
ekki binda sig nema af neyð, ef þeir geta enga aðra stöðu
fengið. Foreldrar barna eru óánægðir með það, að ekki er
hægt að láta börnin fá eins langan kennslutíma og æski-
legt er, enda þótt víðast muni reynt að veita hverju bami
lögskylda lágmarkskennslu, sem er — 8—12 vikur á ári I
Það er því ekki vonum fyrr, þótt nú sé tekin að vakna
nokkur hreyfing í þá átt, að koma á breyttu kennslufyrir-
komulagi hér í sýslu. Hafa ungmennafélögin nú á síðast-
liðnu ári ákveðið að beita sér fyrir því, að komið verði á
heimavistarbarnaskólum sem víðast í Borgarfjarðarhér-
aði, og er það eðlilegt áframhald þeirrar baráttu, sem þau
hafa áður innt af hendi fyrir héraðsskóla Borgarfjarðar.
Ýmsir hafa að vísu fyrr komið auga á nauðsyn þessa máls,
enda þó lítið hafi enn verið um opinberar umræður um