Morgunblaðið - 25.03.2011, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 25. MARS 2011
✝ Þórunn Sig-urjónsdóttir
fæddist í Reykjavík
12. febrúar 1930.
Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu
Skjóli 20. mars
2011. Foreldrar
hennar voru Sig-
urjón Jónsson frá
Sleif í Landeyjum,
trésmiður í
Reykjavík, f. 4.11.
1897, d. 3.10. 1956, og Sigríður
Guðmundsdóttir frá Brók (nú
Hvítanes) í Landeyjum, f. 15.7.
1896, d. 10.4. 1982. Eftirlifandi
systir Þórunnar er Kristín Sig-
urjónsdóttir, f. 13.8. 1927. Hálf-
systir Þórunnar sammæðra var
Kamma Nielsen, f. 4.4. 1923, d.
15.3. 1986, elsti sonur hennar
rúnu Birnu, f. 3.1. 2005, og
Önnu Sólveigu, f. 13.11. 2008;
2) Þorgerður Guðmundsdóttir,
f. 31.7. 1979, sambýlismaður
hennar er Emanúel Geir Guð-
mundsson, f. 7.11. 1975; 3) Þór-
unn Guðmundsdóttir, f. 15.2.
1989, sambýlismaður hennar er
Hörður Ingi Björnsson, f. 18.1.
1984. Þórunn giftist aftur árið
1978. Seinni maður hennar var
Benedikt Ólafsson, f. 19. ágúst
1910, d. 15. desember 2003.
Foreldrar hans voru Ólafur
Gunnar Einarsson, f. 1.9. 1887,
d. 19.6. 1974, og Magdalena
Margrét Benediktsdóttir, f.
13.5. 1891, d. 7.6. 1930.
Þórunn vann ung hjá List-
vinahúsinu við Skólavörðustíg
við leirmunagerð og hjá Sæl-
gætisgerðinni Freyju. Seinna
starfaði hún sem aðstoð-
armaður tannlæknis í mörg ár
og síðast við skrifstofustörf.
Þórunn verður jarðsungin
frá Fossvogskirkju í dag, 25.
mars 2011, og hefst athöfnin kl.
15.
Örn Sveinsson, f.
25.10. 1941, ólst
upp með Þórunni.
Þórunn giftist 3.
apríl 1954 Garðari
Sveinbjarnarsyni,
f. 17. júní 1928, d.
3. október 1971.
Foreldrar hans
voru Sveinbjörn
Friðfinnsson, f.
28.11. 1891, d.
16.5. 1988, og Guð-
rún Guðmundsdóttir, f. 17.5.
1900, d. 13.11. 1967. Dóttir
Þórunnar og Garðars er Birna,
f. 7.10. 1953, maki Guðmundur
Jónsson, f. 30.6. 1949. Dætur
þeirra eru 1) Ásta Björg Guð-
mundsdóttir, f. 17.7. 1977, maki
Kjartan Þráinsson, f. 4.3. 1971,
og eiga þau tvær dætur, Guð-
Elskuleg móðir mín er nú látin.
Margt kemur upp í hugann á
þessum tímamótum.
Hún þurfti ung að vinna fyrir
sér vegna veikinda föður síns og
varð skólagangan því stutt. Kynnt-
ist hún föður mínum, Garðari
Sveinbjarnarsyni, um tvítugt og
fæddist ég þremur árum síðar. Þau
bjuggu lengi á Langholtsvegi 108 í
kjallaranum hjá föðurforeldrum
mínum. Síðar byggðu þau sér íbúð í
fjölbýlishúsi í Fossvoginum og
fluttu þangað árið 1969. Efnin voru
ekki mikil og var íbúðin ófullbúin
þegar við fluttum inn. Faðir minn
hafði veikst alvarlega tveimur ár-
um áður og var frá vinnu í heilt ár.
Lést hann árið 1971, langt fyrir
aldur fram.
Stóðum við mamma þá uppi ein-
ar, hún aðeins 41 árs og ég að hefja
nám í Verzlunarskóla Íslands.
Mamma bætti á sig meiri vinnu til
að geta fullklárað íbúðina. Hún
vann hjá Magnúsi R. Gíslasyni
tannlækni til fjölda ára og tók einn-
ig að sér aukavinnu um helgar.
Hún var dugnaðarforkur og aldrei
vanhagaði mig um neitt. Ef vantaði
föt, þá tók hún upp saumavélina og
saumaði. Með fullri vinnu fór hún í
Námsflokka Reykjavíkur á kvöldin
og lauk þaðan námi í skrifstofu-
tækni. Þá gat hún fengið starf á
skrifstofu sem var mun auðveldara
fyrir hana þar sem hún var orðin
slæm í fótum.
Árið 1975 kynntist hún seinni
eiginmanni sínum, Benedikt Ólafs-
syni, áttu þau margar góðar sam-
verustundir og ferðuðust mikið.
Þau bjuggu sér fallegt heimili í
Tungubakka og síðar í Hvassaleit-
inu. Áttum við hjónin og dætur
okkar margar góðar stundir með
þeim. Benedikt lést í desember ár-
ið 2003 en hún bjó síðustu þrjú ævi-
ár sín á hjúkrunarheimilinu Skjóli
þar sem hún fékk einstaka umönn-
un.
Það sem skipti móður mína
mestu var að allt væri í lagi hjá
okkur öllum. Hún hafði einnig ríka
réttlætiskennd og var heiðarleiki
henni framar öllu.
Með þessum orðum langar mig
til að minnast þín, elsku besta
mamma mín.
Ó, Jesús bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
(Páll Jónsson.)
Guð geymi þig.
Þín dóttir,
Birna.
Elsku amma okkar.
Það er hálfskrýtið að komið sé
að þessu, að kveðja þig. Þú hefur
alltaf verið til staðar fyrir okkur og
kennt okkur svo margt. Við mun-
um eftir að hafa setið með þér í
stiganum í Tungubakkanum þar
sem þú söngst með okkur þegar við
vorum litlar, kenndir okkur ýmis
gömul og góð lög. Þú kenndir okk-
ur að vera alltaf góðar hver við
aðra. Þú kenndir okkur bænirnar
og baðst með Ástu fyrir Þorgerði
þegar hún var veik. Það var ómet-
anlegt fyrir okkur að eiga þig að.
Þér var alltaf umhugað um að
okkur gengi vel. Gjarnan fannstu
það á þér ef eitthvað bjátaði á, jafn-
vel þó maður áttaði sig ekki á því
sjálfur. Þá varst þú ávallt tilbúin að
rétta hjálparhönd og gefa góð ráð.
Auk þess fylgdistu vel með okkur
systrum og varst dugleg að hvetja
okkur áfram, sérstaklega í náminu.
Þú lagðir mikla áherslu á að við
menntuðum okkur þar sem þú
fékkst ekki tækifæri til þess sjálf
þegar þú varst ung. Seinna náðir
þú að mennta þig þrátt fyrir að
vera í fullri vinnu, nýlega orðin
ekkja og einstæð móðir.
Amma, þú ert yndislegasta
manneskja sem við þekkjum. Þú
vildir allt fyrir alla gera. Þrátt fyrir
mörg áföll, að hafa misst afa Garð-
ar svona ung, fengið fjölmörg heila-
blóðföll og síðan misst afa Ben; þá
stóðstu alltaf upp aftur. Þú varst
alltaf svo þrautseig og dugleg.
Aldrei heyrðum við þig kvarta og
ekki varstu þreytt heldur aðeins
löruð.
„Þið eruð draumadísirnar mín-
ar, allar þrjár, fjórar, fimm, já sex.“
Þú varst vön að kalla okkur
„draumadísirnar þínar“ og svo
taldirðu upp hvað við værum orðn-
ar margar. Alltaf bættust fleiri dís-
ir við og nú erum við orðnar sex;
mamma, við systurnar og svo lang-
ömmubörnin Guðrún Birna og
Anna Sólveig. Þér fannst þú rík að
eiga okkur og þér þótti alltaf jafn-
vænt um að sjá okkur.
Þú varst alltaf svo glæsileg, vel
til höfð og fín. Alla tíð var stutt í
húmorinn hjá þér og voruð þið
pabbi gjörn á að grínast hvort við
annað. Undir það síðasta höfðuð
þið enn þessi „húmor-tengsl“ og þú
vissir að hann var að gantast við
þig.
Minningarnar eru margar og
góðar, elsku amma okkar, tjaldútil-
egur að Botnum, ferðir í Hvalsána
og til Kanaríeyja auk allra góðu
stundanna úr Tungubakkanum og
Hvassaleitinu. Það var yndislegt að
fá að búa svo nálægt ykkur afa í
Hvassaleitinu, hittast daglega,
koma jafnvel til ykkar í frímínútum
og eftir skóla.
Þó það sé erfitt að kveðja þá vit-
um við að það verður vel tekið á
móti þér og að þú ert hvíldinni feg-
in.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Bepplurnar þínar,
Ásta, Þorgerður og Þórunn.
Þórunn
Sigurjónsdóttir
✝ Helga Krist-jánsdóttir
fæddist í Reykjavík
4. október 1930.
Hún lést á Hrafn-
istu í Reykjavík 15.
mars 2011.
Foreldrar henn-
ar voru Kristján
Jónsson, f. 1. júní
1870, d. 5. október
1946, og Kristín
Þorkelsdóttir, f. 8.
ágúst 1891, d. 9. desember 1982.
Systkini Helgu: 1) Sigríður
Kristjánsdóttir, f. 1920, d. 2009.
2) Magnús Kristjánsson, f. 1921,
d. 1997. 3) Hulda Kristjáns-
dóttir, f. 1924, d. 1998. 4) Krist-
1957. Kona hans var Hólmfríður
Á. Bjarnason, f. 19. febrúar
1962, d. 29. apríl 2004. Helga
giftist hinn 15. júní 1968 Þor-
steini Sigurðssyni, f. 27. ágúst
1932. Synir Helgu og Þorsteins
eru: 1) Sigurður Þórir Þor-
steinsson, f. 15. febrúar 1968.
Kona hans er Hildur Hrönn
Oddsdóttir, f. 27. júní 1973.
Börn þeirra eru Erna Þórey Sig-
urðardóttir, f. 4. september
2004, og Eiður Þorsteinn Sig-
urðsson, f. 5. desember 2006. 2)
Halldór Örn Þorsteinsson, f. 22.
mars 1969. Kona hans er Lilja
Björg Sigurjónsdóttir, f. 2. októ-
ber 1977. Börn þeirra eru Alex-
andra Mist Halldórsdóttir, f. 26.
september 1998, Helga Karen
Halldórsdóttir, f. 9. september
2008, og Emma Sóley Halldórs-
dóttir, f. 11. desember 2009.
Útför Helgu fer fram frá Ár-
bæjarkirkju í dag, 25. mars
2011, og hefst athöfnin kl. 13.
ján Kristjánsson, f.
1925, d. 2007. 5)
Valgerður Krist-
jánsdóttir, f. 1926.
6) Sveinn Krist-
jánsson, f. 1929. 7)
Guðríður Kristjáns-
dóttir, f. 1933. 8)
Magnea Kristjáns-
dóttir, f. 1934. Sam-
feðra: 1) Steinunn
Kristjánsdóttir, f.
1893, d. 1984. 2)
Magnea Bjarney Kristjáns-
dóttir, f. 1895, d. 1939. 3) Kjart-
an Kristjánsson, f. 1895, d. 1956.
Sonur Helgu með Helga
Kristjánssyni, f. 1925, d. 1969 er
Kristján Helgason, f. 1. maí
Elsku mamma. Það er margs
að minnast þegar við setjumst
niður bræðurnir og lítum yfir
farinn veg. Minningin um fal-
lega, hlýja og barngóða konu og
yndislega móður mun lifa með
okkur alla tíð. Þú varst ávallt til
staðar fyrir okkur og gott var að
tala við þig, bæði þegar eitthvað
bjátaði á og þegar vel gekk.
Augljóst var hversu stolt þú
varst af okkur og þú tókst móð-
urhlutverkið mjög alvarlega.
Ekki var um það að ræða að við
færum í leikskóla eða dagvistun
enda varstu algjörlega á þeirri
skoðun að foreldrarnir ættu að
vera sem mest heima með börn-
unum sínum. Það var augljóst
eftir því sem tíðarandinn breytt-
ist að þér fannst þróunin ekki
vera góð hvað barnauppeldið
varðaði að báðir foreldrar væru
að vinna mikið úti. Sumir myndu
eflaust segja í dag að þú hefðir
ofdekrað okkur bræður, en við
munum eftir öllum góðu stund-
unum okkar með þér þar sem þú
gafst þér ávallt tíma fyrir okkur.
Fjölskyldan var þér allt og þú
kenndir okkur gildin sem við
munum ávallt lifa eftir. Síðustu
árin voru þér frekar erfið þar
sem glíman við erfiðan sjúkdóm
tók sinn toll. Alltaf var samt
stutt í brosið og gleðina sem
skein úr andliti þínu. Sérstak-
lega var gaman að sjá glampann
í augum þínum þegar þú sást
barnabörnin þín. Þá var stutt í
sönginn og fannst þér fátt
skemmtilegra en að tala við þau
og segja þeim sögur. Við mun-
um alltaf segja þeim frá ynd-
islegu Helgu ömmu. Nú líður
þér örugglega betur, elsku
mamma okkar. Minning þín lif-
ir að eilífu.
Þínir synir,
Kristján, Sigurður og
Halldór.
Elsku Helga. Kynni mín af
þér voru því miður allt of stutt
en ég kynntist þér fyrir tæpum
fjórum árum þegar ég fór að
vera með Halldóri syni þínum.
Ég hitti ykkur fjölskylduna
fyrst á afmælisdegi þínum og
var frekar stressuð en það
reyndist vera algjör óþarfi, þið
tókuð mér afskaplega vel. Ég
var þér líka mjög þakklát fyrir
að taka Alexöndru svona vel en
þú varst mikil barnagæla og
söngst iðulega með barnabörn-
unum þínum þegar þú hittir
þau og varst afskaplega stolt af
þessum gullmolum. Við
skírðum eldri dóttur okkar á
afmælisdegi þínum árið 2008 og
fékk hún nafnið þitt og mikið
varstu stolt þegar nafnið var
tilkynnt og talaðir iðulega um
nöfnu þína. Sökum sjúkdóms
þíns fékkstu hins vegar allt of
lítið að kynnast litlu stelpunum
en við munum passa að segja
þeim frá þér og halda minningu
þinni á lofti.
Farðu í guðs friði, Helga
mín, og hafðu þökk fyrir ynd-
isleg kynni.
„Þegar þú ert sorgmæddur,
skoðaðu þá aftur huga þinn, og
þú munt sjá, að þú grætur
vegna þess, sem var gleði þín.“
(Kahlil Gibran.)
Lilja Björg
Sigurjónsdóttir.
Helga Kristjánsdóttir, móð-
ursystir mín, er nú fallin frá og
langar mig að skrifa nokkur
orð sem koma í hugann til að
minnast hennar og til að votta
hennar nánustu samúð.
Helst koma upp æskuminn-
ingar frá fornri tíð og eftirfar-
andi er svolítið dæmi um
hvernig samskipti okkar Helgu
voru þegar ég var barn:
„Þú átt að sitja á rassinum,“
sagði Helga frænka og hló og
kátínan skein úr augunum.
Svona svar fékk ég venjulega
frá Helgu móðursystur minni
þegar ég spurði hvar ég ætti að
sitja og var það þegar ég var
barn á Háaleitisbrautinni hjá
ömmu í fjölskylduboðunum og
seinna í Búðagerði og bjóst í
raun alltaf við þessu svari frá
henni. Þetta var orðinn fastur
leikur. Svona var húmorinn
hennar Helgu, blandaður léttri
stríðni.
Það var stutt í grínið og
glensið hjá henni á góðum dög-
um, en hún átti sína erfiðu
daga og glímdi við erfið veik-
indi, en þannig sá ég hana aldr-
ei og man ekki eftir henni öðru
vísi en hressri og kátri á mín-
um æskuárum. Á efri árum var
samgangur lítill en ég sá og
vissi í gegnum fréttir frá son-
um hennar að hún var orðin lú-
in og þreytt enda með Alzheim-
ers-sjúkdóm.
Önnur barnsminning er um
hvernig hún klappaði með einni
hendi, en hún var laus í liða-
mótunum í höndunum og hafði
oft sýningu fyrir okkur þar sem
hún gat klappað með annarri.
Hristi höndina og náði að
smella fingrum í lófann. Mér
fannst hún svaka klár frænka
og hún var oft beðin um þessa
sýningu. Henni fannst líka
gaman að horfa á okkur krakk-
ana reyna að leika þetta eftir.
Helga er ein úr stórum
systkinahópi móður minnar, og
sú fimmta af alsystkinum sem
fellur frá. Nú sameinast hún
þeim og öðrum úr fjölskyldunni
sem á undan eru gengin og
væntanlega slá þau upp veislu
fyrir hana. Ég sé Siggu frænku
í anda taka á móti henni með
góða faðminn sinn og bjóða síð-
an upp á súkkulaðikökuna sína
með ljósa kreminu.
Ég, og við öll í fjölskyldunni,
vottum Þorsteini, eftirlifandi
eiginmanni hennar, og sonum
hennar, Kristjáni, Sigurði og
Halldóri, og fjölskyldum þeirra
innilega samúð.
Far þú í Guðs friði, elsku
Helga frænka.
Jóhanna Magnúsdóttir.
Helga
Kristjánsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku Helga amma mín.
Ég sakna þín svo mikið, það
er svo tómlegt að hafa þig
ekki hérna. Þú tókst mér
opnum örmum og ég kom
stundum til ykkar Þor-
steins afa og svo með pabba
að heimsækja þig á Hrafn-
istu. Ég veit að núna líður
þér vel hjá guði og ert laus
við allar þjáningar.
Elsku amma, þú munt
alltaf eiga stað í hjarta
mínu og ég kveð þig með
bæninni sem ég fer alltaf
með á kvöldin.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson.)
Alexandra Mist
Halldórsdóttir.
Elsku amma mín. Ég kveð
þig nú í hinsta sinn. Ég sakna
þín og hugsa um allar góðu
stundirnar sem við áttum saman
og geymi minningarnar í hjarta
mínu. Ég mun aldrei gleyma
þér.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar
streyma
um hjörtu þau er heitast
unnu þér,
Vilborg
Þóroddsdóttir
✝ Vilborg Þór-oddsdóttir frá
Fjallalækjarseli í
Þistilfirði fæddist í
Garði í Þistilfirði
27. september
1942. Hún lést á
Dvalarheimilinu
Nausti á Þórshöfn
9. mars 2011.
Útför Vilborgar
fór fram frá Sval-
barðskirkju í Þist-
ilfirði 19. mars 2011.
og hafa mest að
þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma
yndisleg og góð,
og allt hið besta
gafst þú hverju
sinni,
þinn trausti faðmur
okkur opinn stóð,
og ungar sálir
vafðir elsku þinni
Þú gættir okkar, glöð við
undum hjá,
þær góðu stundir blessun,
amma kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Minning þín lifir í hjörtum
okkar.
Elsku amma við elskum þig.
Stefán Hrafnkell,
Íris Ósk og Helga Sóley
Elvarsdóttir.
Elsku amma Sigrún Þorbjörg.
Við kveðjum þig amma með klökkva
í dag
það kennir í hjartanu trega
nú biðinni er lokið og betri hag
búi þér Guð eilíflega.
Við lítum til baka en langt þurfum ei
ljúfustu mynd til að finna
alúðarbrosið þitt bjart og hreint
berst nú til ástvina þinna.
Sigrún Þorbjörg
Runólfsdóttir
✝ Sigrún Þor-björg Runólfs-
dóttir fæddist á
Búðum í Fáskrúðs-
firði 20. ágúst 1920.
Hún lést 13. mars
2011.
Útför Sigrúnar
var gerð frá Eyr-
arbakkakirkju 19.
mars 2011.
Það bros alltaf
vermdi og vakti á ný
vongleði í barnsins
hjarta
og kærleikans höndin
þín mild og hlý
hrakti burt skuggana
svarta.
Nú biðjum við Guð að
gefa þér
góða heimkomu og
bjarta
og allt það sem gerðir þökkum
við hér
þökkum af öllu hjarta.
(Guðfinna Árnadóttir.)
Þú varst mikil persóna, minntir
mann stundum á konur úr Íslend-
ingasögunum, stórskorin, stór-
lynd, góð, misskilin, glaðlynd og
hreinskiptin.
Bið að heilsa afa sem þú sakn-
aðir alltaf svo sárt.
Sigrún Fanney.