Teningur - 01.05.1988, Side 4
TIL LESENDA
Teningur Kemur nú út aftur eftir
nokkurt hlé og eins og sjá má hafa
nokkrar breytingar verið geróar á rit-
inu, fyrst og fremst af tæknilegum
ástæóum. Hingað til hefur ritið komið
út óreglulega en reynslan hefur sýnt
aö tvö hefti komast út á ári og er nú
hugmyndin aö draga rökrétta ályktun
af þessu og koma ritinu út meó reglu-
legu millibili tvisvar á ári, vorog haust.
Þegar er nokkurt efni fyrirliggjandi, en
þær/þeir sem hefóu áhuga á að senda
inn efni til birtingar í haustheftinu eru
vinsamlegast beðin að gera það fyrir
1. júlí. Þær breytingar hafa oróiö á
ritstjórn aó Einar Már Guðmundsson
kemur í stað Guömundar Andra
Thorssonar, sem hefur tekið við starfi
ritstjóra Tímarits Máls og menningar,
og er honum hér meö þakkaðframlag
sitt til Tenings og óskað velfamaöar á
nýjum vettvangi
í þessu hefti ber nokkuó á bók-
menntum frá Ameríku, bæði Norður
og Suður. Ber þar einkum aö nefna
Ijóð eftir perúíska skáldiö César
Vallejo en kynnt eru tíu Ijóð eftir hann
og er þeim fylgt úr hlaði með grein
Berglindar Gunnarsdóttur um skáldið.
Ennfremur er birt frægt Ijóð eftir
nicaraguanska skáldiö Ernesto
Cardenal í þýðingu Guðbergs Bergs-
sonar og í tengslum við það viðtal þar
sem meöal annars er fjallað um
viöhorf sandinistastjórnarinnar til
menningarmála. Tvær bandarískar
skáldkonur eru einnig kynntar.
Friðrika Benónýs þýðir fjögur Ijóð eftir
Sylviu Plath, sem hefur lengi verið
talin meðal fremstu skálda þar í álfu
og Ástráður Eysteinsson skrifar um
Louise Erdrich, en hún hefur vakiö
nokkra athygli þar vestra og beint
sjónum manna að menningu indíána.
Frá Bandaríkjunum kemur einnig
Mary Guöjónsson, með íslenskt Ijóð
sitt um Annan í páskum. Ekki er þar
með búið að segja skiliö við Evrópu,
því að þangað, og það meira að segja
til slóða gamla austurríska keisara-
dæmisins, á Peter Handke rætur
sínar að rekja, en síðastliðiö haust
kom bók hans Barnasaga út í þýðingu
nafna hans Gunnarssonar. Handke
hefur veriö svo til óþekktur hér á landi
og kynnir Pétur Pétur, en hvar er þá
Úlfurinn? Skyldi hann vera Sjóni
Sands með Ijóðleik sinn, sem er form
sem ekki hefur boriö mikið á síöan
rómantíska stefnan á Bretlandi var og
hét, eða skyldi hann vera Magnúz
Gezzon sem skrifar stutta skissu um
Morð án tilefnis eða skyldi hann
kannski vera Björgúffur Ólafsson sem
nappaði nútíma þjóösögu og færði í
letur? Nema hann sé Oskar Árni og
Sýnir næturvarðarins?
í myndlistarefnum er líka sótt á
austurrísk mið, því að Hallgrímur
Helgason ræðir viö málarann Gerwald
Rockenschaub, sem kenndur hefur
verið við nýju geometríuna en hún
hefur veriö nýjasta stefnan um
nokkurt skeið. Einnig ræðir Hallgrímur
við John Armleder frá Sviss, en eins
og sjá má eiga þeir Rockenschaub
sitt af hverju sameiginlegt, annað en
að hafa báöir sýnt á íslandi. Af
Norrænum vettvangi kemur viðtal
Helga Þorgils Friðjónssonar við þýska
galleríseigandann Norbert Weber en
hann hefur einkum lagt það fyrir sig að
sýna list frá Noröurlöndunum og ræðir
um viðhorf sitt til listarinnar norðan við
listina. Ennfremur ræða Eggert
Pétursson og Ingólfur Arnarsson við
ívar Valgarösson um hugmyndir hans
um listsköpun en þær hefur hann eins
og margir íslendingar fest í stein-
steypu á undanförnum árum, þótt
með nokkuð öðrum hætti sé.
Að síðustu er það heimspekin, og þar
fá menn aö kynnast viðhorfum
Platóns til skáldskapar og fagurra
lista í kafla úr tíundu bók Ríkisins í
glóðvolgri þýöingu Eyjólfs Kjalars
Emilssonar. En eins og mönnum á að
vera kunnugt þóttist Platón þar vera
svarinn fjandmaöur skálda og lista-
manna og vildi slíkt hyski brottrækt úr
fyrirmyndarríki sínu. Er þó leitun að
fjölbreytilegri höfundi meðal Forn-
grikkja en honum sjálfum.
Rétt er að minna áskrifendur á gíró-
seðlana. Innheimtufyrirkomulag það
sem nú er haft, að áskrifendur greiði
aðeins eitt hefti í einu, stafar fyrst og
fremst af því að þannig er minnst
áhætta tekin í verð-lags-bólgu-bóta-
tryggingar-málum eða hvað það nú
heitir allt saman. Ennfremur er þá líka
hugsanlegt að menn beri óvart saman
gíróseölana sem þeir hafa hugsað sér
að greiða um næstu mánaðamót og
sjái að þegar allt kemur til alls munar
þá minnst um þennan.
Ritstjórn
2