Teningur - 01.05.1988, Blaðsíða 29

Fyrirgeföu henni Herra og okkur sjálfum
fyrir 20th Century okkar
sem er gríðarleg Stórmynd sem við höfum öll leikiö í.
Hana hungraði í ást, og við buðum henni róandi pillur.
Vegna dapurleikans yfir að hún væri ekki dýrlingur
var henni boðin sálkönnun.
Minnstu Herra vaxandi ótta hennar við kvikmyndavélina
og hatursins á förðun - hún vildi farða sig við öll atriði -
og hvernig skelfingin fór vaxandi
og óstundvísi hennar í kvikmyndaverinu.
Eins og allar afgreiöslustúlkur
dreymdi hana um að verða kvikmyndastjarna.
Og líf hennar var eins óraunverulegt og draumur sem sálkönnuður
túlkar og flokkar.
Ástarsambönd hennar voru koss með lokuð augu
og þegar augun eru opnuð
verða þau að engu undir Ijóskösturum
og á þeim er slökkt!
og tveir herbergisveggir teknir burt (því þetta var kvikmyndasvið)
meöan leikstjórinn gengur burt með rissblokk sína
því atriðið hefur verið tekið.
Eða þetta var eins og ferð á lystisnekkju, koss í Singapúr,
dans í Río, gestaboð í húsi hertogans og hertogafrúarinnar af
Windsor séð í salarkríli í ömurlegri íbúð.
Kvikmyndinni lauk án lokakossins.
Hún fannst látin í rúminu með hönd á símtóli.
Og lögreglan vissi ekki í hvern hún ætlaði að hringja.
Hún var
eins og einhver sem hringir í númer eina vinarins
en heyrir aðeins sagt af símsvara: SKAKKT NÚMER.
Eða eins og einhver sem glæponar hafa sært
og hann teygir hönd að síma sem er rofinn.
Einu gildir í hvern hún ætlaði aö hringja
en hringdi ekki (kannski var það í engan
eða þá í Einhvern sem er ekki í Símaskrá englanna)
svara Þú símanum Herra!
Úr Marilyn Monroe y otros poemas (1965)
Þýðing: Guðbergur Bergsson