Teningur - 01.05.1988, Blaðsíða 20

Píanóprófíll og málverk á spónaplötu, 1987.
keppnir fjalla aldrei um myndlist,
heldur einhvers konar skreyti fyrir
ákveðinn arkítekt eða eitthvað
fyrirfram hugsað umhverfi og þess
vegna finn ég mig ekki í að taka þátt í
þessu. Mér finnst aldrei tekið nógu
mikið tillit til raunverulega skapandi
myndlistar.
Þú hefur kannski meiri áhuga á
verkum í samspili viö landslag en í
byggö?
Fram að þessu hef ég alltaf eingöngu
unnið með sýningarsalinn í huga. Það
hefur hreinlega ekki heillað mig að
vinna úti. En ég hugsa að þar yrði ég
jafn sérvitur og gagnrýninn og innan
dyra.
En eru ekki þessir steinsteypu-
skúlptúrar einhverskonar vöröur eöa
hlutar úr landslagi sem eru færöir inn í
sýningarsalina. Jafnvel „Píanóprófíll-
inrí' er svo grófur og hrár aö hann
viröist vera úrlandslagi eöa heiminum
utan dyra.
Það kemur eðlilega allt að utan.
Burtséð frá eigin myndlist þá hefur
þaö alltaf verið tilhneiging í manninum
að draga náttúruna og ytra umhverfi
inní híbýli sín. Tökum sem dæmi
plönturnar. Gólfteppi eru blóma-
garöar, dúkar, lampaskermar, hús-
gögn, rammar, skálar, taka á sig jurta
og náttúruform. Myndirnar á veggjun-
um, skepnur úr postulíni o.s.frv. Þetta
blasir allstaðar við, misjafnlega
stílfærðar og listrænar „installasjónir*'
og vitnar auðvitað um tilfinningu hvers
og eins fyrir umhverfinu.
Finnuröu einhvern mun á því þegar
þú gerir afstraktverk ogþegarþú gerir
verk meö þekkjanlegum formum?
Ég held að öll form eigi sér þekkjan-
legan uppruna. Það er ákveðin tilfinn-
ing sem ég leita að, ég veit hvenær ég
hef fundið hana. Hvers vegna það er
einmitt þetta en ekki eitthvað annað
get ég hinsvegar ekki skýrt. Hvort það
er píanóprófíll eða afstrakt form.
Verkin eru í sjálfu sér einhverskonar
málamiðlun milli mín og umhverfisins. *
Ég vil ekki fara að útskýra þau þannig
að þau séu frekar tengd afstrakt eða
guð má vita, surrealisma, eða ein-
hverju þess háttar. Ég læt það eftir
njótandanum ef hann nennir því.
Þaó væri gaman aö spyrja þig hvernig
draumaverkiö þitt liti út?
Kannski eitthvaö snúið ég veit það
ekki. ,
Finnuröu til skyldleika viö einhverja
18