Teningur - 01.05.1988, Síða 63

sem skrípi og svo veglega fyllt, Láttu hjarta þitt sjá ef hann blessaður Þá fara þeir heim að nærast.
svo veglega hlegin kæmi,
aó lífió á ef til vill miklu aö fagna? því sjáðu hve honum er allt vel gefið! Það er gefið, dagurinn er líf.
Alríkt! Þarna hæfist hann! Það deyr.
að finna það ekki! eins og í litmiklu skýi sem við giskum Það er hljótt af hægð þeirra.
aö þaö er ekki þar!! allt í! Þorri Þeir sjá þaö í tómi hugans.
Hvar var þá hérna? Já! Mun lífið flytja mig
Hvað var það sem með Eitthvað mun sveiflast til í hjarta ef til vill þángað sem bíða mín gjafir?
honum kom? og leiðslan fær hann til þess!
Hvað ef staðurinn veik úr stað Hann gapir, og himinn kemurtil Ef einhverfesti á mér augu -
að hér fór allt jóðlið fram? hans! ég mundi finna til!
Hver hugsaði um það? Og sjá það! Ef ég færi
Góa Himinninn hefur hann hrópandi á loft! ef ég færi ekki.
Sem er hvað? Að annars væri ekki um veglega Oft er hvorki kalt né hlýtt.
Þorri göngu að ræða. Gufan hángir innan veggja,
Að vera ekki neinni sök seldur Og loksins! veröur ekki þokað.
vita það ekki Það kemur! Þá fara þeir heim að nærast,
minnast ekki á það. Að nú opnast allt! en einsog vaninn hefur gert þeim að
Góa hlýða
Það kom ekki til af neinu! Og hvað? Hvað verður þá eftir? þá er það ef til vill á valdi hans
Það tók því ekki. Þorri að þeir fara heim um miðjan dag?
Það var svo frjótt og svo veglega Þá er það gefið að honum er borgið.
hlegiö Slíkur maður, hann hefst, og Og þegar þeir setjast -
og blessun svo á blessun ofan englakór! hvað gerist?
að hann gekk hér um. Góa
Til hans stóð öll öfund. Hvað varð samt eftir? Soðlyktin hángir í volgu lofti.
Það var af guði það veglega gefið Þorri Lífið!
ef milda má öfundsjúk orð. Tanngarðar sáldrandi hlátrum? Það er þar!
Góa og hamrammur apinn?
Samt sem áður- hver? Góa Hvort kann þá aö vakna grunur -
Svo endalaust frábær? Hvað sem það er! hugboð um brotthvarf?
Blessaður sé hann! og stuna líði um holan manninn?
Hvað er það? Blessaður allur sá léttir! Góa
Þorri Þorri Þú verður að gæta þín
Sjá hann, að honum var gefiö að Hann erekki til! að velgjan sest um þig,
gánga! Hann er ekki til! að þér verði ekki ofraun að lifa
Hann gengur draumveg sem honum Slíkt er það að lifa, á þessu ókalda óhlýa sviði.
er lagður! svo fullnað er það. Þú kemst ekki hjá því:
Góa Það þarf ekki meir! Þú skalt verða að segja það!
Að hann hló? Góa Þorri
Að hann var fagur og endalaust En ef þú veröur hér, Ég veit það er þar.
frábær! ef þú horfir á þaö: Þar hangir hún og bíður:
Þorri Haettu! Ég brosi ekki að hverju sem elskaðu! að ég á eftir að koma!
er. Elskaður hvort sem er! Nei!
Góa Ég verð aö reyna að muna að hugsa
Því ekki? Þú skalt verða að harka af þér um
Þorri og eiga ef til vill hvergi heima? að hugsa enn,
Ég get ekki framar brosað við öllu. Ekki einsog hann?? enn að hugsa um það hverja stund.
Góa Þorri
0 vert’ ekki gramur þegar frelsarinn Ég held ég þekki það. Nema gæfan lifi að lokum,
kemur! Það endurtekur sig hvern hádag. aö mér gefist að skilja milda sljófgun
61