Birtingur - 01.12.1958, Qupperneq 69

við það. Skýrust er að bókarlokum mynd
sveitarpiltsins sem er gestur í borginni
og þráir dalinn í sól á vorin myrkri á vet-
urna: og enn þegar þú gengur um hörð
stræti í borginni ber það við að þú brosir
i laumi. Af þessum toga er eitt af líflegri
ljóðum bókarinnar: Slys.
1 Ókomnum dögum eru margar veru-
leikamyndir af landinu og lífi þess, sumar
býsna nærfærnislegar og blæbrigðaríkar
(Sambúð), en oft án þeirrar líkingar,
táknlegu merkingar eða dýpri skírskotun-
ar sem skilur ljóðmynd frá lýsingu, og er
ekki því að neita að fyrir bragðið finnst
mér skáldsýnin, sem í fyrstu kann að
hafa vakað í huga höfundar, einatt gufa
upp í meðförunum (Lyngið mitt brúna,
Fimm strengir, 5). Þó er yfir ýmsum
þessara mynda einhver birta sem hefur
þær upp yfir hversdagslegan prósa (snjó-
birtu mætti kannski kalla það í ljóðinu
Spor), eða óvænt góðglettin athugasemd
lyftir heilu ljóði: „kannski heldur það
bara áfram að tala um veðrið“ — „þá
gekk maðurinn inn í eldhúsið og kyssti
konuna sína sem missti steinbítinn af
undrun.“ í einu ljóðanna að minnsta kosti
er öllu til skila haldið sem fyrir höfund-
inum vakti, og því er einnig gefin sú
þakkarverða kurteisi að skilja lesandan-
um eftir óráðnar gátur til að kljást við:
Drukknun
ó nei
Vatnið er hræðilega kalt ...
Hvað? Er einhver að kalla?
Nei
það er aðeins haustvindurinn
sem ber okkur hróp sjómannsins
er drukknaði
utar í víkinni seint í fyrravetur
þegar frost var og kaldur sjór
Hverfandi stundin sogar í sig mínúturnar
í dyrum kvöldsins stendur þú og
undir hellunni sefur jörðin
í jörðinni sefur þú sem gafst okkur frelsið
þetta er köld nótt Ó heimur líf
Þú finnur engan sem man öskufallið
droparnir koma og hverfa
þorna inn í þig og deyja
þú ert kalífinn sem sigrar regnið
þú gleypir það
ég vakna við hróp sölumannsins
Nú er tunglið komið undan skýjum
Það var siður fyrrum í Kína að krefjast
bókmenntaþekkingar og nokkurra skáld-
skaparhæfileika af þeim sem hugðu á
stjórnmálaframa (og kannski er það enn
til verðleika talið: að minnsta kosti er
Maó heimsfrægt ljóðskáld). Hér á landi
er þessu öðru vísi farið, enda eru orðin
stjórnmálamaður og misindismaður svo
líkrar merkingar að þau mætti nota til
skýringar hvort á öðru í hinni íslenzk-ís-
lenzku orðabók sem verið er að semja. En
væri hin fornkínverska venja ríkjandi
hér og vitur maður á forsetastóli, fæli
hann Jóni frá Pálmholti landvarnamálin
vegna síns góða hjartalags og þeirrar
málakunnáttu sem gerir honum kleift að
tala við útverði Islands mávana milliliða-
laust.
Einar Bragi
Undarlegir fiskar
Jóhann Hjálmarsson:
Undarlegir fiskar.
Heimskringla, 1958.
Þótt mér finnist margir efnilegir meðal
Birtingur 67