Vera - 01.10.1983, Blaðsíða 24

Borgarmálaráðstefna
Borgarmálaráðstefna Kvennaframboðsins.
Helgina 7-8. maí s.l. hélt Kvennaframboðið borgar-
málaráðstefnu i Norræna húsinu. Um það leyti var liðið
eitt ár frá borgarstjórnarkosningum og ætlunin var að
setjast niður og meta starfið eftir fyrsta árið.
Á dagskrá voru umræður um störfin að borgarmálun-
um, bæði í borgarstjórn, ráðum og nefndum, og eins
innra starf, þ.e. störf bakhópanna og borgarmálaráðsins.
Stefna og starfshættir voru einnig á dagskrá, og hvernig
mætti bæta þá. Við spurðum okkur þeirra spurninga
hverju við hefðum áorkað á þessu ári og hvort seta tveggja
kver.na í borgarstjórn og fjölmargra annarra í ráðum og
nefndum Reykjavíkurborgar hefði einhverju breytt.
Hvaða stefnu hefur Kvennaframboðið mótað og hvernig
hefur okkur tekist að framfylgja þeirri stefnu?
Borgarfulltrúarnir höfðu stutta framsögu og þá fluttu
nefndarkonur stuttar skýrslur. Síðan urðu almennar um-
ræður og urðu helstu niðurstöður okkur kannski þær, að
þótt mörgum þætti hægt miða og að illa gengi stundum
að fá málum okkar framgengt þá hefði okkur aðeins þok-
að.
í málflutningi sínum hefðu kvennaframboðskonur haft
frumkvæðið að ýmsum málum, lagt áherslu á breytta for-
gangsröð og haldið uppi andófi. Hvað félagsmálin snerti
þá hefðum við lagt áherslu á að auka félagslega þjónustu
við borgarbúa, en í störfum að umhverfis- og skipulags-
málum hefði meira borið á andófinu, við höfum t.d. mót-
mælt byggingu stórhýsa í gamla bænum. í öllum málefn-
um höfum við reynt að taka fyllsta tillit til hins mannlega
þáttar. Þá hafa fulltrúar Kvennaframboðsins flutt tillögur
um aukin áhrif íbúa á stjórn borgarinnar og síðast en ekki
síst tekið upp mál er snerta konur sérstaklega, bæði ungar
og gamlar.
I umræðum um starf bakhópann þá vorum við flestar
sammála um að stuðningur væri að starfinu, þó ýmislegt
mætti betur gera svo starfið verði markvissara. Töluvert
var rætt um stærð og samsetningu bakhópanna og ekki
voru nú allar á einu máli um hvernig væri best að skipu-
leggja þá. Fáir stórir hópar, eða fleiri minni? Báðir mögu-
leikar hafa sína kosti og galla en þó voru heldur fleiri á því
að kostir stórra hópa væru fleiri. Síður væri hætta á að
málefnin slitnuðu úr samhengi og auðveldara væri því að
halda þeirri heildaryfirsýn, sem allar töldu nauðsynlega.
Umræða um stefnu og starfshætti fór fram í tveimur
starfshópum seinni daginn. Rætt var um hvernig stefnu-
mótum gæti best farið fram og hvernig við gætum bætt
starfshættina. Eins og komið hafði fram á fyrra degi voru
margar sem töldu stefnu Kvennaframboðsins ekki nógu
Ijósa en töldu að með skýrari stefnumörkun yrði auð-
veldarar að vinna markvisst að borgarmálunum.
Rætt var unr hvort stefnumótun ætti að fara fram í bak-
hópunum, eða hvort þær konur sem sætu í nefndunum
ættu að vinna drög að stefnu sem bakhópar og borgar-
málaráð ynnu síðan. í báðum hópum hafði komið upp sú
hugmynd að settir yrðu á laggirnar sérhópar sem ynnu að
stefnumótunn. Þetta yrði um leið endurskoðun á stefnu-
skránni frá því fyrir kosningar, því hana væri þörf á að
dýpka og útvíkka í ljósi fenginnar reynslu. Hver hópur
tæki afmarkaðan málaflokk og ynni aðeins í stuttan tíma,
en það væri leið til að virkja fleiri konur í starfið og jafn-
framt fengju þær sem sætu „í súpunni" þann stuðning
sem margar söknuðu. Hugmynd sem einnig hafði komið
fram fyrri daginn, um að hægt væri að halda opna fundi
um einstaka málaflokka, skaut aftur upp kollinum og var
talað um að slíka fundi gætu hóparnir haldið þegar þeir
lykju störfum.
Þegar farið var að ræða vinnubrögðin í bakhópunum
og í borgarmálaráði voru allar sammála um að hægt væri
að bæta þau. Við þyrftum að beita sjálfar okkur meiri
aga, aðallega meiri stundvísi og betri fundarstjórn, og
undirbúa fundina betur. Sú skoðun kom fram að það
þyrfti að halda borgarmálaráðsfundina oftar, fyrir hvern
borgarstjórnarfund.
Útgáfumálin bar einnig á góma, það er bagalegt að eiga
ekki málgagn, dagblað eða vikublað, sérstaklega þegar
blöðin sjá ekki ástæðu til að geta Kvennaframboðsins
nema ef þeim þykir okkur hafa tekist illa. En blaðaútgáfa
er viðamikið fyrirtæki og fjárfrekt og ekki fundum við
lausn á blaðaleysinu á þessari ráðstefnu. Það þyrfti því að
reyna aðrar leiðir til að ná út fyrir Víkina, því allar voru
sammála um að mikilvægt væri að koma upplýsingum og
fréttum úr borgarstjórn til borgarbúa.
Þegar ráðstefnunni lauk, þá fannst öllum að gagnlegt
hefði verið og gaman að setjast niður og ræða málin og
þó ekki væri alltaf skemmtun að sitja fundi í ráðum og
nefndum borgarinnar og oft værum við í hlutverki Davíðs
sem glímdi við Golíar (já þess Davíðs, ekki hins) þá voru
allar tilbúnar til, að halda áfram.
Guðný Gerður.
24