Vera - 01.08.1992, Qupperneq 13

NJOTUM
UFSINS
/ ••
EN GONGUM EKKI ELLINNI A HOND
Hvaö dettur þér í hug þegar ég
nefni orðiö elli? Gamalmenni?
Elli kerling? Ellilífeyrisþegar?
Eldri borgarar? Elliheimili? Þjón-
ustuíbúðir? Ævikvöld? Sólar-
feröir eldri borgara? Sjúkdóm-
ar, hrörnun, dauöi?
Nú ó tímum œskudýrkunar
er erfitt fyrir marga aö horfast í
augu viö þaö aö eldast. Viö
eyðum stórfé í krem sem eiga
aö tryggja eilífa œsku meö
sléttri húö og œskuljóma. En
það er sama hvaö viö gerum,
ellin veröur ekki umflúin. Henn-
ar tími kemur, Ég veit hvernig
ég vil vera þegar ég verö
gömul kona. Ég vil vera hress
og skemmtileg, fara í sund d
morgnana og dansœfingar ó
kvöldin, spila brids og daöra
viö þessa örfóu karla sem
mœta meö mér í dagvist
aldraöra. Ferðast meö vinkon-
um mínum sem, rétt eins og ég,
lifa fyrir fleira en barnabörnin
og sjúkrasögur. Ég vil veröa eins
og Magnea sem býr ó
Manhattan og nýtur þess sem
borgin bíöur upp ó. Eins og
Sigga saumakona ó Akureyri
sem var aö sauma skaut-
búning síöast þegar ég heyrði í
henni. Eins og Stella frœnka
sem er alltaf að stússast eitt-
hvaö meö vinkonunum. Eins og
Kristín Jónasar sem er alltaf ó
óhugaverðum nómskeiöum
eöa í spennandi ferðum til Kína
eöa Prag. Ég ó mér ótal
fyrirmyndir úr rööum gamalla
kvenna enda hef ég borið
gœfu til aö kynnast mörgum í
gegnum nóm og starf. Aldur
skiptir litlu móli, þaö er hugar-
fariö sem gildir. Og heilsan.
Góö heilsa er gulli betri. Allar
fyrirmyndir mínar hafa hœfi-
leika til að njóta lífsins og eru
heilsuhraustar. Nokkrar hafa
aldrei gifst, hinar eru löngu
orönar ekkjur en þœr eru allar
ókveönarí aö standa ó meöan
stœtt er, eins og Rannveig Löve
segir stundum.
Ef enn vœri kosinn „fulltrúi
ungu kynslóöarinnar" bceri
Rannveig vafalaust sigur úr
býtum í flokki sjötíu óra og eldri
(sjó september VERU 1990). Ég
skildi eftir skilaboö d símsvar-
anum hennar og sagðist vera
aö leita aö kótum ekkjum til aö
komast aö uppskriftinni aö
góöri elli. Rannveig hringdi um
hœl og sagðist geta „útveg-
aö" mér fjórar ekkjur ó aldrin-
um 62 til 72 óra, en tók skýrt
fram aö þœr vœru ekki kótar
af því aö þœr vœru ekkjur
heldur þrótt fyrir þaö. „Viö
erum allar mjög hóttstemmdar.
Viö erum jókvœöar, hóvœrar,
glaöar, höfum gaman af
tilverunni og aö vera saman."