Vera - 01.08.1999, Blaðsíða 12

Vera - 01.08.1999, Blaðsíða 12
 Vil sjá liönmuði vinna meira íyriTerlemdam markað P P o Sigríður Heimisdóttir iðnhönn- uður stofnaði fyrirtækið Hugvit og hönnun þegar hún kom heim úr námi árið 1995 og hef- ur unnið að uppbyggingu þess síðustu ár. Sigríður var í námi í iðnhönnun við Istituto Europeo di Design í Mílanó og nú stefnir hún á að bæta við sig masters- gráðu við Domus Academy sem er einn þekktasti hönnunarskóli Ítalíu. „Námið þar er ofboðs- lega spennandi," segir Sigríður. Hún segist ekki vita hvað svo taki við. „Það er svo sem ekkert sem bindur mig hér heima," segir hún. „Ég er alveg til í að búa hvar sem er, ég er tilbúin í hvað sem er. Nú er ég komin með það mikla starfsreynslu að það er ekkert mál fyrir mig að komast að úti ef ég vil. En mér líður vel hér heima og ég er að gera skemmtilega hluti." Dálítið mikil læti í mér „Mig langaði í einhvers konar hönnunarnám, lika I eitthvað „mannlegt" og ákvað að fara í listrænt nám með praktík í huga," segir Sigríð- ur um þá ákvörðun sína að læra iðnhönnun. „Iðnhönnun býður upp á það. Hún er mjög skapandi starf en maður getur líka lifað af því. Ég var komin út tveimur vikum eftir stúdents- próf og tók sumarkúrs í ítölsku. Vanalega tek- ur fólk ár í undirbúning en það voru dálítið mikil læti í mér. Ég byrjaði í skólanum strax um haustið. Þetta gekk allt ágætlega. Mér gekk reyndar svolítið illa að skilja tungumálið fyrsta árið," segir Sigríður og hlær við. Útskriftarverkefni Sigríðar var hjól. Fyrir það fékk hún ein mestu hönnunarverðlaun Itala árið 1995, Gullkompásinn sem er veittur á þriggja ára fresti. Hún hannaði hjólið í sam- vinnu við Elenu Carli sem er ítölsk. „Þetta var í fyrsta sinn sem útskriftarnemar fengu að senda inn lokaverkefni sín í keppnina," segir Sigríður stolt. Hjólið var of dýrt í framleiðslu til að það færi á markað en það fór á sýningar um allan heim. Góð hönnun alltaf skemmtileg „Þegar ég kom heim byrjaði ég í litlum verkum hér og þar," segir Sigríður. „Ég vann ( Ofna- smiðjunni í eitt og hálft ár skömmu eftir að ég kom heim, i verksmiðjunni í Hafnarfirði. Þar var rosalega gaman, ég lærði heilmikið um smíði og þá sérstaklega úr málmi. Ég vann þar hálf- an daginn og var með fyrirtækið með, sem var byggt smám saman upp. Iðnhönnun gengur út á að hanna fyrir iðn- að," útskýrir Sigríður þegar hún er spurð nán- ar út í starfið.„Það eru svo margir sem halda að við störfum aðallega við húsgögn og skrautmuni en yfirleitt er iðnhönnun tæknilegs eðlis. Ég hef t.d. unnið fyrir Flögu. Þar hef ég verið f tæknilegri hönnun og hef mikinn áhuga á henni. Ég hef þó mest verið í húsgögnum og finnst það líka mjög gaman. Ég hef reyndar gaman að allri hönnun. Þessi eiginleiki fagsins er frábær, maður hoppar úr einu í annað, kannski hús- gagni yfir í mjög tæknilegt verkefni. Starfið býður upp á svo marga mögu- leika. Og góð hönn- un eralltaf skemmti- leg. Það sem ég er að gera fyrir IKEA er t.d. mjög skemmti- legt." Gaman að vinna fyrir kröfuharðan viðskiptavin „Ég er að teikna hillukerfi fyrir þá," segir Sig- ríður þegar blaðamaður vill fá að vita meira um það verkefni. „Það er rosalega gaman að vinna fyrir þá, ég hef aldrei unnið fyrir jafn kröfu- harðan viðskiptavin. En það er einmitt mjög skemmtilegt. Þeir vita alveg nákvæmlega hvað þeir eru að gera. Ég byrjaði á verkefninu fyrir nokkrum mánuðum og við erum núna að leita að framleiðanda. Þetta kemur svo líklega á markað árið 2001 eða 2002. Annars hefur GKS verið minn stærsti viðskiptavinur. Ég er til dæmis að hanna skólahúsgögn fyrir þá núna. Svo hef ég verið að vinna húsgögn fyrir Barna- smiðjuna og innréttingar fyrir Eldhús og bað. Ég hef einnig unnið fyrir Samtök iðnaðarins í sambandi við nýsköpun fyrir börn. Þau senda inn hugmyndir í samkeppni og ég geri þær að framleíðsluhæfri vöru. Fyrirtækið hefur gengið mjög vel, þrátt fyrir að alltaf komi hæðir og lægðir hjá fólki. Það fyrsta sem fólk sker niður k o n u r í fi ö ti n u n - S i g r í ð n r H e i m i s d ó T 12 • VERA
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.