Vera - 01.08.1999, Blaðsíða 28

Vera - 01.08.1999, Blaðsíða 28
anna S. S ijj6Ijsdó11 ir Kvennalistakonnr á timainótum í gódri bók stendur: OJIu er afmörkuð stund og sérhver hlutur undir himninum hefur sinn tíma að rífa sundur hefur sinn tíma og að sauma saman hefur sinn tíma að þegja heíur sinn tíma og að tala hefur sinn tíma Prédikarinn 3.7 „Tíminn breytir oft sýn á liðna atburði," segir Kristín Ástgeirsdóttir í grein í síðasta tölublaði Veru og hefur uppi efasemdir um að tímabært sé að tjá sig mikið um nýliðin átök innan Kvennalistans. Ég er fegin að hún lét þó tilleið- ast því það varð til þess að ég ákvað að tjá mig á sama vettvangi um þessi átök frá mínum sjónarhóli. Því það er ekki bara tíminn sem breytir sýn á liðna atburði heldur geta konur sem upplifðu sama atburð haft gjörólíka sýn á atburðinn, upplifað hann neikvætt eða já- kvætt, sem frelsandi eða heftandi, sorglegan eða sem fagnaðarefni. Sem dæmi ætla ég að vitna í ritið Gegnum glerþakið. Þar er vitnað í Kristínu Ástgeirsdótt- ur á bls. 101. „Kristín lítur á kvennafrídaginn, kosningu Vigdísar Finnbogadóttur og Kvennalistann sem hávær mótmæli gegn stöðu kvenna á Islandi." Þessir atburðir eru Ijóslifandi í mínum huga. Ég man eftir stolti, gleði og sigurtilfinningu. Það hrikti í glerþakinu, Vigdís komst meira að segja í gegn, svo notuð sé margfræg samlík- ing. í mínum huga sýndu konur styrk sinn og mátt. Ég upplifði þetta mjög jákvætt en ekki fyrst og fremst sem mótmæli gegn einhverju. Annar atburður sem hefur sama sess í mín- um huga er sigur Reykjavíkurlistans í borgar- stjórnarkosningunum í Reykjavík vorið 1994. Þá upplifði ég sömu tilfinningar gleði og sigurs. Þá komst önnur kona í gegnum glerþakið. Það hefur oft vakið furðu mína hvað lítið sumar kvennalistakonur vilja gera úr kosningu Ingi- bjargar Sólrúnar sem borgarstjóra í Reykjavík. Með því að gera minna úr þessum sigri en efni standa til gera þær sig sekar um að taka þátt í að halda konum niðri og gera þær ósýnilegar. Vinnubrögð Kvennalistans „Dissenting with anothers's ideas is a form of honor, and taking a critical iook at one’s own cherished movement is an act not of sacrilege but of love." „Að greina á um hugmyndir annarra er virðing í ákveðinni mynd og að líta gagnrýnum augum á sína eigin ástkæru hreyfingu er ekki helgispjöll heldur gert af væntumþykju." Naomi Wolf, Fire with Fire Nýlega las ég bókina Fire with Fire eftir fem- inistann Naomi Wolf. Þar gagnrýnir hún bandaríska feminista fyrir að vera of fastar ( fórnarlambshlutverki og of hræddar við völd. (Victim feminism versus power feminism). Það kom mér á óvart hvað margt í bókinni minnti mig á það sem gerst hefur innan Kvennalistans og gagnrýni hennar á vinnubrögð í kvenna- hreyfingum finnst mér um margt eiga við um Kvennalistann. Kristín nefnir í grein sinni í Veru að ein hug- mynd kvennahreyfinga vesturlanda hafi verið að gera konur sýnilegar og draga fram sögu kvenna, þess vegna hafi henni fundist dæmi- gert fyrir þá stöðu sem upp var komin á lands- fundi 1997 að farið væri að hæðast að því að vitnað væri til sögunnar. (mínum huga var ekki hæðst að því að vitnað væri til sögunnar á þessum landsfundi, heldur var gert lítið úr því að við ættum að láta það stoppa okkur af að Ingibjörg H. Bjarnason, fyrsta konan sem kjör- in var til setu á Alþingi íslendinga, hafi verið harkalega gagnrýnd fyrir að ganga til liðs við íhaldið. Ingibjörg var að sjálfsögðu ein af þeim konum sem komst ( gegnum glerþakið og henni og sögunni er enginn greiði gerður með því að hræðast það árið 1997 að hún var gagnrýnd. „Its better to be perfect and powerless than to make compromises in order to use power for social change." „Það er betra að vera fullkomin og valda- laus en þurfa að gera málamiðlanir til þess að nota vald til að koma á þjóðfélagsbreytingum." Þessi setning er úr áðurnefndri bók, Fire with Fire, og er eitt af þvl sem Naomi Wolf finnst einkenna hugmyndafræði fórnarlambafemin- isma og er ósátt við. Það er ég líka. Allt fólk sem kemst til valda þarf að sæta gagnrýni. Valdamiklar konur sæta oft óvægnari, eða verða fyrir öðruvísi gagnrýni en valdamiklir karlar. Ef konur vilja í raun og veru völd verða þær að geta tekið því að verða gagnrýndar. Önnur hugmynd sem Kristínu finnst skipta máli í skilningi á örlögum Kvennalistans er 28 • VERA
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.