Vera - 01.04.2004, Side 28

/ UNGT FÖLK OG JAFNRÉTTI
KARLMENN FÁ EKKI LENGUR AÐ DREPA ÓARGADÝR, FÁ EKKI
AÐ DREPA MANN OG ANNAN í STRÍÐI... ÞURFA ÞEIR ÞÁ AÐ FÁ
AÐ SANNA SIG, SÝNA SIG? AÐ VERA EKKI BARA FYNDINN OG
KÚL, HELDUR LÍKA GETA SLEIKT SKÍTUGAR TÆR, DRUKKIÐ ÞAÐ
SEM ER ÓGEÐSLEGT OG LÁTIÐ BERJA SIG í ANDLITIÐ ÁN ÞESS
AÐGEFASTUPP?
næmt að kona sé kelling.
Andstæðurnar sem eru svo skýrar á Popptíví - konur
sýna sig (eru viðföng) meðan karlmenn sanna sig (eru ger-
endur) koma einnig fram í leiknum atriðum strákanna i 70
mínútum. Þegar þeir leika karla - til þess að gera grín að
þeim auðvitað, þá leggja þeir sig fram um að ná karakter-
einkennum og ýkja þau upp, ná kækjum og gera það sem
karlinn gerir - samanber Jói Fel. sem er í sérstöku upp-
áhaldi. En þegar þeir leika konur, þá er nóg að setja á sig
hárkollu, klessulegan varalit og fara í kjól. Það er nóg að
það sjáist að kona á að vera kona. Það sem hún er, eða seg-
ir, það skiptir minna máli.
Femínistar fariði heim!
Það er engin nýlunda að ungir karlar stjórni þeim fjölmiðl-
um sem eru vinsælastir meðal ungs fólks hverju sinni. I
raun stjórna karlar öllum helstu sjónvarps- og útvarpsþátt-
um, hvort sem þeir hafa gaman eða alvöru að leiðarljósi.
Karlar stjórna og karlar velja oftast aðra karla til þess að
tala við.
Snögg skönnun á dagskrá Popptíví leiðir í Ijós að þar
stjórna ungir karlmenn þáttum á borð við Game TV (kynn-
ing á nýjustu tölvuleikjunum) og Pikk TV (óskalagaþáttur).
Þeir stjórna líka þætti um kvikmyndir (vertu fyrstur til að
sjá það nýjasta úr heimi kvikmyndanna) og þeir stjórna
vinsældalistanum og íþróttaþættinum.
Jón Gnarr og Sigurjón Kjartansson tala fyrir teikni-
myndafígúrur byggðar á þeim sjálfum í TV íhöfða. í þeim
þætti var Popptívísk lýsing á leiðinlegum karlmönnum, en
þeir fara á fyrirlestra með Helgu Kress og hlusta á Noruh
Jones og eru (auðvitað) aðhlátursefni. Einu sinni hef ég
heyrt kvenrödd (sá ekki konuna sjálfa) á Popptíví og það
var þegar ég kveikti óvart á þætti um tísku. Kvenleikanum
er afmarkað svæði við hæfi.
Á stöðinni eru líka erlendir þættir. Fyrst má telja teikni-
myndaflokkinn South Park, sem fjallar um fjóra drengi
með svartan húmor, en svo eru á Popptíví þættir á borð
við ibiza uncovered, þar sem er nóg af fullum, berbrjósta
stelpum og Paradise Hotel, sem er raunveruleikaþáttur og
já, þar eru líka stelpur til sýnis, en þær eru oftast á bikiní.
Nýjasta skrautfjöðurin í hatti Popptfví er svo karlaþáttur-
inn Strákastund (Man 's Show). Þegar ég settist niður til að
horfa (í fullkomnu óleyfi, þar sem þátturinn var kynntur
með orðunum: „Femínistar, fariði heim! Hér er sko alvöru
karlrembuþáttur á ferð!") þótti mér töluvert afrek að setja
„alvöru karlrembuþátt" á dagskrá, eins og bætt væri úr
brýnni þörf á stöð sem samanstendur eingöngu af þáttum
sem stýrt er af körlum, fyrir karla. Ég fór líka að hugsa um
kynninguna (sem var óneitanlega nokkuð lýsandi) og lék
mér að því að hugsa upp kynningar á þætti sem væri hægt
að framleiða og gætu byggt á alls konar misrétti: „Útlend-
ingar fariði heim! Hér er sko alvöru rasistaþáttur á ferð!"
eða: "Fatlaðir haldiði kjafti! Hér verður sko hæðst að ykkur!"
Ég horfði á Strákastund og sannfærðist um að kynning-
in átti rétt á sér. Stjórnendur hófu þáttinn með orðunum:
„Svo lengi sem graðir, fullir karlar horfa á sjónvarp, þá
verður rúm fyrir þennan þátt!" Og gröðu, fullu karlarnir
hafa sennilega fengið sitthvað fyrir sinn snúð, þar sem
konur á bikiníum skóku sig í tilgangsleysi í settinu - þátt-
inn á enda - aðrar konur hoppuðu á trambólíni svo sást í
brækur og síðast en ekki sfst voru konur í hlutverkum fata-
fella á strippbúllum - við að nudda sér utan í karlana og
skríða upp í fangið á þeim.
Karlar fengu líka góð ráð: „Verið nærbuxnalausir og
skorðið liminn í uppréttri stöðu þegar þið kaupið ykkur
einkadans á strippbúllum. Og þegar þið talið við strippar-
ana, Ijúgið þá eins miklu og þið getið. Markmiðið er aðeins
eitt - að fara með þær heim á hótel og ríða þeim."
í Strákastund eru líka karlmennskulegar áskoranir.
Stjórnendurnir fóru í „sæðiskeppni" sem fór þannig fram
að þeir fróuðu sér í plastmál og létu starfsmenn sæðis-
banka telja hlutfall virkra sáðfruma - til þess að vita hvor
þeirra væri meira karlmenni. Svo er auðvitað í þættinum
dágóður skammtur af rassa- og prumpubröndurum.
Nema hvað?
Áhyggjur
Ég endurtek að það er ekkert nýtt að karlar stjórni öllum
helstu sjónvarps- og útvarpsþáttum. Það sem er hins veg-
ar nýtt, og að mfnu mati áhyggjuefni, er að ungir karlmenn
leggi undir sig heilan fjölmiðil á borð við Popptíví. Heilan
fjölmiðil sem er eins og langdregin strákabók þar sem
strákarnir fá að vera hetjur og grallarar, en stelpurnar fá
ekki að vera með nema í ákveðnum hlutverkum. Þar sem
markvisst er hæðst að reynsluheimi kvenna - hann talinn
óspennandi og leiðinlegur, meðan klám og kvenfyrirlitn-
ing eru hafin upp til skýjanna.
Ég hef ekki bara áhyggjur af sjálfsmynd unglings-
stúlkna sem horfa á Popptíví alla daga og læra það eitt að
stelpur skuli vera sætar með stór brjóst. Strákar megi bara
vera fyndnir, klárir og hugaðir. Ég hef líka áhyggjur af
sjálfsmynd unglingsstráka sem horfa á Popptíví og finna
sér fyrirmyndir í þeim sem ganga í gegnum ýmsar tilbúnar
raunir en mega ekki gráta heldur þurfa alltaf að vera
fyndnir, alveg sama hvað. Og mestar áhyggjur hef ég af
þeim ólánssömu einstaklingum sem trúa því að það sé
karlmennska að vera fullur og graður að horfa á berar kon-
ur skaka sér á einhverju. X