Ljósmæðrablaðið - 01.07.1981, Side 27

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
67
Langtfma
b) Breytileiki milli einstakra hjartslátta (beat to beat variation)
verður ekki greindur með venjulegu riti. Hann stafar af breytilegri
tímalengd (milli-sekúndur) milli hverra tveggja hjartslátta.
Eftir grunntíðni hjartsláttar er hann flokkaður niður í:
1) Alvarleg „bradycardia” púls 99 eða hægar.
2) Mild „bradycardia” 100—119.
3) Eðlilegur hjartsláttur 120—160.
4) Mild „tachycardia” 161—180.
5) Alvarleg „tachycardia” 181 og hraðar.
Við komum síðar að mikilvægi hinna ýmsu breytinga síðar. Sjá
mynd III.
B) Tímabundnar breytingar á fósturhjartslœtti (periodic FHR
variation)
Andstætt grunntíðnisveiflum höfum við svo stærri sveiflur á
fósturhjartslætti, tímabundnar breytingar. Ýmist aukningu eða
hægingu á sjálfum hjartslættinum, sem stendur þó skemur en 10
mín., og telst því ekki ný grunntíðni. Þær eru flokkaðar á tvennan
hátt. Annars vegar eftir útliti og hins vegar eftir tímatengslum
þeirra við hríðir. Frávik upp á við eru kölluð aukning (accelera-