Dagblaðið Vísir - DV - 14.04.2004, Blaðsíða 15

DV Fréttir
MIÐVIKUDAGUR 14. APRlL 2004 15
Hundadómarinn
Hans Áke Sperne verður með ræktunarnám-
skeið á vegum Hundaræktarfélags íslands laug-
ardaginn 17. apríl nk. Um
er að ræða eins dags
námskeið sem kostar
3.800 kr. Greiðsla þarf að
fylgja skráningu og er
aðeins fyrir félagsmenn í
HRFÍ. Þetta er kjörið
tækifæri fyrir alla þá
sem standa í að rækta,
hve lítið sem það er, að
mæta og fylgjast með
því nýjasta sem er að gerast í ræktunarmálum.
Skráning er í gegnum skrifstofu félagsins.
Kettir geta orðið tæp 20 kíló
þótt smáir séu. Til dæmis var sex ára gömlum þýskum
ketti bjargað frá eiganda sínum á dögunum en hann var
hvorki meira né minna en 18.5 kiló. Það telst vera um
sexföld meðalþyngd katta. Kötturinn, sem heitir
Mikesch, gat ekki gengið nema fjögur skref í einu, ekki
þvegið sér og tæpast andað. Honum höfðu verið gefin
um það bil tvö kíló af mat á dag. Búast má við að
megrunin sem Mikesch gengst nú undir í dýraathvarf-
inu verði honum erfið til að byrja með en hann á vafa-
laust eftir að verða þakklátur þegar hann fer að geta
hlaupið um grónar grundir.
Bergljót Davíðsdóttir
skrifar um dýrin okkar í
DVáhverjum
miðvikudegi.
bergljot@dv.is
Dýraverndunarfélag
íslands
Leggur áherslu á það á heimasíðu sinni að
hver sá, sem verður var við að dýr sé sjúkt,
iemstrað eða bjarg-
arlaust að öðru leyti,
skuli veita því um-
önnun. Skal hann
gera lögreglu eða
dýralækni viðvart,
eins fjótt og unnt er.
Náist ekki til þeirra
og ætla má að sjúk-
dómur eða meiðsl
séu banvæn, er
heimilt að deyða dýrið, ef það þjáist mjög
en tilkynna skal það til lögreglu, strax og
færi gefst.
Kettir fyrir
9.500 árum
Talið hefur verið að kett-
ir hafi fyrst verið tamdir í
Egyptalandi fyrir 4.000
árum. Sú kenning er nú fall-
in um sjálfa sig
eftir að á Kýp-
urfannst
ævaforn gröf
þar sem maður
hafði verið
grafinn með
bæði hund og
kött sér til fylgd-
ar. Talið er víst
að dýrin hafi
átt að vera
manninum til halds og
trausts í landi hinna dauðu.
Gröfin er 9.500 ára p-
gömul svo saga katta
sem húsdýra gjör-
breytist við þessa
uppgötvun. Köttur-
inn er villiköttur (eins
og á myndinni hér til
hliðar), töluvert
stærri en húsköttur, en þeir
komu fýrst komið fram í Eg-
yptalandi þegar Egyptar
kynbættu ketti sem tamdir
höfðu verið til að hafa hemil
á músum. Villtir kettir vom
ekki í náttúrunni á Kýpur og
því ljóst að þeir hafa verið
fluttir þangað af mönnum.
Át eitur og dó
Ekki alls fyrir löngu
veiktist hundur og dó
vegna þess að hann hafði
komist í eitur, að öllum
líkindum rottueitur. Ef
grunur leikur á að dýr
hafi étið eitur, farið strax
með það til læknis. Það
er alltaf von.
I t ií I- ll | 1 11 j j {l
Rökkvi
Rökkvi er fjögurra mán-
aða, eigandi hans er Sævar
Hallvarðsson tæknimaður
hjá Svari sem
búsettur er í
Mosfellsbæ.
„Við fengum
Rökkva þegar
hann var 10-
12 vikna og
hann hefur stækkað tals-
vert síðan og dökknað á
feldinn. Hann er mjög ljúf-
ur og þægilegur, kemst
sjálfur út um lúgu sem sér-
staklega er gerð fyrir hann.
Garðurinn er girtur svo
hann fer sér ekki að voða
en þessar kjöraðstæður
gera það að verkum að
hann varð mjög fljótt hús-
hreinn," segir Sævar sem
ásamt eignkonu sinni,
Ernu, og dóttur er afskap-
lega ánægður með Rökkva.
Smári Kristjánsson keypti nokkra fiska fyrir aldraðan föður sinn fyrir nokkrum
árum. Hann erfði fiskana og þeir eru nú til skrauts hjá honum í Mosfellsbænum.
„Ég keypti fyrst fiska fyrir aldraðan
föður minn sem bjó einn eftir að móð-
ir mín lést,“ segir Smári Kristjánsson
sem hefur lengi verið með fiska í búri
og haft ánægju af.
Faðir hans, Kristján, var orðinn há-
aldraður og leiddist oft á daginn.
„Hann fór ekki lengur út og var heima
meira eða minna. Ég varð þess var að
hann hafði gaman af að fylgjast með
fiskum þegar ég fór einhverju sinni
með hann til læknis þat sem var stórt
fiskabúr. Því keypti ég nokkra fiska og
búr og hann gat setið lerigi, lengi fyrir
framan búrið og velt fyrir sér atferli
þeirra. Þegar hann lést tók ég búrið til
Hamingjusamir fiskar synda frjálsir um
Þeir fá súrefni I gegnum dælu en búrið þarf
að hreinsa reglulega.
mín og hef haft það síðan," segir hann.
Smári kaupir reglulega nýja fiska
og bætir í búrið. Hann er í útlöndum á
vetuma og þá er lágmarksumhugsun
um fiskana á meðan. Hann segir að
þeim sé reglulega gefið að borða en
það sitji á hakanum og bíði hans að
hreinsa búrið. „Já, það var orðið
óhreint þegar ég kom heim og hluti
fiskanna dauður. Ég keypti því 30 nýja
neonfiska. Ég held að þetta séu það
sem kallað er heitsjávarfiskar og ég
held að það fari ágætlega um þá. Hvort
þeir hafa saknað mín, nei, ég held
ekki," svarar hann hlæjandi. „Og þó,
það er aldrei að vita, ég sé ekki annað
en þeir syndi hamingjusamir um, í
það minnsta h'ður þeim vel í hreinu
vatninu," segir Smári kankvís og gefur
þeim smávegis að borða. Hann segir
Smári Kristjánsson við skrautlegt fiska-
búrið „Ég er ekki viss um að þeir sakni min
mikið þegar ég er I burtu en held að þeir
syndi ánægðir um búrið núna."
að þeir fái alltaf smávegis á degi hverj-
um og það verði handagangur í öskj-
unni þegar maturinn komi. „Það er
ósköp htið fyrir þessu haft en fyrst og
fremst finnst mér fiskarnir og það sem
er í búrinu vera til skrauts," segir
Smári sem teklur víst að fiskamir eigi
lifandi afkvæmi frekar en þeir hrygni.
n <1 0
m
Mínir hundar og hundarnir í Dalsmynni
f hvert sinn sem ég horfi á
hundana mína, dettur mér í hug
dýrin á Dalsmynni sem lokuð eru
inni í búrum allan sólahringinn.
Búrum sem eru svo lítil að tæpast er
hægt að snúa sér við í þeim. Hver
hundur að stærð við mína hafa um
það bil einn fermetra til umráða.
Þar þurfa þeir að nærast, gera þarfir
sínar, hreyfa sig og sofa. Sem sagt,
þeim er ætlað að gera í bólið sitt,
sem allir hundar forðast að gera.
Venjulega vilja hundar ekki einu
sinni gera þarfir sínar í eigin garði. í
hundana í Dalsmynni er fleygt mat
eftir þörfum. Vatnið þeirra er slím-
ugt og volgt, feldur þeirra er ekki
kembdur og losaðir hnútar sem
auðveldlega myndast. Klær þeirra
eru ekki klipptar og þeir sjá ekki
mun dags og nætur. Klapp og strok-
ur er eitthvað sem þeir hafa gleymt
að er til. Á meðan þessi vesalings
dýr búa við þess-
ar aðstæður
lifa mínir
hundar
við bestu
hugsan-
legu að-
stæður.
Þeir fá
alla um-
hirðu, fá
að kúra
sig

í sófanum eða undir
sæng hjá mér. Þeir fá
gönguferðir tvisvar á
dag, vatnið þeirra
er kalt og ferskt,
þeir fá harðfisk
stöku sinnum og
síðast en ekki síst
njóta þeir nærveru
minnar og heimilis-
fólksins sem þeim er
•w' eins nauðsynleg og að
- draga andann. Hvað ætl-
um við að láta líðast lengi
að þessi hvolpafram-
leiðsla starfi áfram? Er ekki
kominn tími til að við förum að gera
Mfnir hundar njóta umhyggju Þeireru hirtir eitthVað í þessu máli?
og fá klapþ og strokur og návist fjölskyldunnar. Bergljót Davfösdóttir
Þessi litla þrflita kisustelpa
fannst í Kópavogi fyrir
skemmstu. Hún er aðeins kett-
lingur, rétt 4-5 mánaða og var
lítil í sér og hrædd við komuna í
Kattholt. Það þarf ekki að spyrja
að því að hún er
blíð og ljúf og
vantar ekki ann-
að en gott heim-
ili þar sem vel er
um hana hugs-
að. Svarti og
hvíti kisustrák-
urinn sem beið
eftir heimili í síðustu viku er bú-
inn að fá loforð um nýtt heimili
og því er aðeins að taka við sér
og bjóða þessum yndislega kett-
lingi varanlegt athvarf.