Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1900, Blaðsíða 44

seimnnar í borgnnum standa hús hersins opin til lengri
og skemri dvalar fyrir hungraða og klæðlansa, fyrir gdtu'
lýðinn sem ekkert flet á undir húsþaki, fyrir atvinnulausa,
fyrir ofdrykkjumennina sem reyna að yfirbuga löst sinn,
fyrir afbrotamennina, er lokið hafa varðhaldsvist sinni,
fyrir vændiskonurnar o. s. frv Heima fyrir, og þó eink-
um á Englandi, á herinn búgarða til þess að eiga vísa
sveitavinnu fyrir bæjarlýðinn og fyrir bandan hafið eru
slikar >nýlendur< til að taka við þeim, sem ekki komast
að heima, eða vilja byrja nýtt líf í nýrri álfu. I bæjun-
um og til sveita eru og vinnustofur, þar sem alls konar
handiðnir eru kendar og reknar, allir eiga að vinna sem
unnið geta, allar liknarstofnanir eiga að gefa töluvert í aðra
hönd. Yfir dyrum allra stofnananna erskráð með stóru letri:
»Ekkert fæst erfiðislaust* og eftir því er lifað Herinn á
sem stendur um 450 slíkar líknarstofnanir víðsvegar um
heiminn, eru sumar þeirra stórbyggingar; starfsmenn við
þessar stofnanir eða stjórnendur þeirra eru framt að 2000,
og svo telst til að á hverjum einasta degi sé um 18,000 vol-
aðra manna, er fá skjól og hjúkrun hjá bernum, og af öll-
um þessum glataða lýð, sem þiggur umsjá hersins, og dvel-
ur á stofnunum haus, verðnr fullur helmingur albata, ef svo
roætti að orði komast, eða ratar eigi aftur í hina fyrri
ógæfu, er hann hefir yfirgefið hæli hersins Arskostnað-
urinn við stofnanir þessar skiftir milljónum, en töluvert
kemur inn fyrir vinnuna, herinn virðist aðallega ætlast til
gjafa góðra manna til að koma stofnunum á fót, en síðan
eiga þær flestar að geta borið sig sjálfar Fasteignir hers-
ins nema tugum milljóna. Generalinn er gjörhygginn og
stjórnsamur í fjármálum.
Þetta starf hersins vekur honum alstaðar góðan þokka,
og víðast bafa stjórnarvöld sýnt honum traust sitt með
því að leggja honum af almanna fé til frekari liknarfram-
kvæmda. Þórh. Bj.
Henry Richard Pratt.
Eg ætla stuttlega að minnast á lifsstarfa þessa manns,
sem er einn af allra merkustu mönnum þessarar aldar. En
til þess verð eg fyrst að minnast með nokkurum orðum á
(30)