Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1910, Síða 73

,n> og laufgaðar birkihríslur upp við grindurnar
framan við pað.
, 5. mijndin er af mjög fallegri grund, sem er nefnd
Alfaflötur. Hann er nær pví miðja vegu milli Geys-
is og J’jórsárbrúar, par var áð litla stund, liestum
°§ mönnum til hressingar. Veðrið var blitt, heiður
himinn og flöturinn afbragðs fagur allur grasi vaxinn,
a tvo vegu voru brattar hæðir, sem yfir 200 gæðingar
oreiddu sig um. fnnlendir jafnt útlendingum urðu
'mifnir af fegurðinni.
6 og 7 myndin eru gamanmyndir, sem ekki purfa
skj'rringar við. Pær eru að pví feyti einkennilegar, að
Þegar peim er snúið við, breytast pær í aðra mynd,
og8 mynd parf heldur engrar skýringar. Hún sýn-
lr eins hve feikna stór skepna hvalurinn er, pegar
staerð hans er borin saman við vöxt peirra manna,
sem á honum standa. Tr. G.
Pappírinn og skógarnir.
Til skamms tíma var pappírinn eingöngu búinn
fil úr gömlum klútum og tuskum, og enn pá eru
belri pappírstegundir gerðar úr sama cfni, en notkun
Pappirsins óx árlega svo ákaft, að efnafræðingar fóru
leita eftir öðrum efnum, sem nota mætti til papp-
msgerðar, og árið 1847 fundu peir, að í trjám er
mikið af pvi efni, sem er aðalefnið í pappírnum og
kallað er Cellulose, en pó var ekki til muna byrjað
aö höggva niður skógana, til pess að ná úr peim
pappirsefni, fyr en kringum árið 1870. En síðan lieflr
su notkun skóganna árlega aukist svo, að menn eru
orðnir hræddir um, að hún leiði til eyðingar skóg-
anna á sumum stöðum.
Fæstum, sem lesa dagblöðin eða nota mikið um-
uöapappir, kemur pað til hugar, að peir sneplar og
aðrir peirra líkar séu að eyða skógunum í útlöndum,
en margt smátt gerir eitt stórt. Pegar tugir miljóna
(63)