Jólagjöfin - 24.12.1922, Page 37

Jólagjöfin - 24.12.1922, Page 37
35 jólagjöfin hjá Ingimörunum. ESa ertu ef til vill fremur hörundsár, stúlka góö?“ Stúlkan varS nú hugrakkari, þegar húsbóndinn tók þetta svona rólega, og svaraSi, aS hún skyldi reyndar binda nýti- lega vendi, ef hún fengi almennilegar tágar til aS reyra meS. „Þá verS eg líklega aS reyna aS útvega þér tágar, telpan mín,“ sagSi Ingimar gamli, því aS hann var í besta jólaskapi. Hann gekk út úr stórstofunni, skrefaSi yfir stúlkuna, sem lá á gólfinu viS þvottinn, og staSnæmdist á þröskuldinum til aS líta eftir einhverjum, sem hann gæti sent upp í birki- lundinn eftir tágum. Piltarnir voru enn þá önnum kafnir viS jólaviSinn, sonur hans kom ofan úr þreskihúsinu meS jóla- hálminn, báSir tengdasynirnir voru aS draga kerrurnar inn í vagnskýliS og rýma til í garSinum fyrir hátíSina. Enginn þeirra hafSi tíma til aS fara frá bænum. Þá réS gamli maSurinn af aS fara sjálfur umsvifa og orSa- laust. Hann gekk þvert yfir garSinn, leit í kringum sig, til aS ganga úr skugga um, aS enginn tæki eftir sér, og læddist svo fram meS hlöSuveggnum eftir allgreiSri götu upp í skóginn. Gamla manninum fanst hann ekki þurfa aS segja neinum, hvert hann færi, því aS öSrum kosti gæti vel fariS svo, aS sonur hans eSa tengdasynirnir, bæSu hann aS vera heima. En gamalt fólk vill helst fá sjálft aS ráSa gerSum sínum. Hann gekk sem leiS lá yfir ekrurnar, gegnum litla greniskóginn og út í birkilundinn. Þar sneri hann út úr leiS til aS finna fáeina ársgamla birkinýgræSinga. En í þessu hafSi vindinum tekist þaS, sem hann hafSi veriS aS rembast viS allan daginn. Hann hafSi slitiS snjóinn frá skýjunum og kom nú æSandi yfir skóginn meS langan snjó- slóSa í eftirdragi. Ingimar Ingimarsson hafSi lotiS til jarSar og skoriS birki- anga af, en í sömu andránni kom vindurinn þjótandi, hlaSinn snævi. Á sama augnabliki sem gamli maSurinn stóS upp, feykti vindurinn stórri snjóslettu framan í hann. Augun fyltust af snjó og vindurinn þyrlaSist svo óSslega umhverfis hann, aS hann varS aS hringsnúa sér nokkrum sinnum. í raun og veru var þetta meiniS, aS Ingimar Ingimarsson 3*
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Jólagjöfin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Jólagjöfin
https://timarit.is/publication/872

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.