Dagblaðið Vísir - DV - 16.08.2005, Blaðsíða 33

Menning DV
ÞRIÐJUDAGUR 16.ÁGÚST2005 33
Greint var frá endurbótum á anddyri Háskólabíós, sem nú standa yfir, í DV um
helgina. Stjórn Háskólabíós hefur áætlanir um endurbætur á húsinu sem er hátt á
fimmtugsaldri. Spurt er: hver verður framtíð hússins þegar Sinfóníuhljómsveit ís-
lands flytur í nýtt tónlistarhús?
Háskólabíó var reist til að auka
Háskólanum tekjur af kvikmynda-
húsarekstri, en Háskólinn hafði þá
um árabil rekið kvikmyndahús í
Tjarnarbíói, gömlu íshúsi við Tjöm-
ina sem Bretar breyttu í kvikmynda-
hús. Það er Sáttmálasjóður sem á
húsið en hann var stofnaður við
sambandsslit íslands og Danmerk-
ur. Sjóðurinn er í umsjá Háskólans
en háskólaráð kýs stjóm hússins.
Það var reist á mnum milli 1958 og
1960 og var tekið í notkun 1961 sem
stærsta samkomuhús borgarinnar
með 990 sæti.
Síðan hafa verið byggðir nýir sahr
við húsið sem hýsa fyrirlestra-
kennslu á daginn en sýna kvik-
myndir fyrir Sambíóin á kvöldin, en
þau hafa húsið leigt til kvikmynda-
sýninga. Þróunin hefur orðið sú að
salir af þessari stærð em liðin tíð.
Jafnvel í stórborgum em stærstu sal-
ir minni. Sérstaða stóra salarins hef-
ur verið sú að þar hefur Sinfónían
verið til húsa frá því húsið var reist.
Tónlistarmenn og gestir þeirra hafa
sí og æ kvartað yfir salnum, Má
vænta að þegar Tónlistarhús verður
risið í Austurhöfn og Sinfónían flutt
verði stjórn hússins að finna salnum
nýtt hlutverk.
í umræðu um Tónlistarhús í fyrra
var sú hugmynd á floti í umræðu
manna að stóri salurinn yrði gerður
að sal fyrir stærri hljómleika, söng-
leiki og jafnvel ópemr. Yrði þá að-
eins skel salarins óbreytt en innvols-
ið hannað á ný fyrir aðrar kröfur og
aðra starfsemi. Er vandasamt að
finna salnum aðra notkun. Stóri
kostur salarins er stærðin en vonlít-
ið er að sætafjöldi í Þjóðleikhúsi og
Borgarleikhúsi með 430 sætum
standi undir kvöldkostnaði á stærri
sviðsetningum.
Hugmyndir Gunnars Birgissonar
um byggingu ópemhúss í Kópavogi
hafa vakið mikla athygli en spyrja
má hvað borgaryfirvöld í Reykjavík
vilja sjá margar menningarstofnanir
hverfa suður í Kópavog. Umsjónar-
menn Sáttmálasjóðs hafa eftir sem
áður þá skyldu að finna salnum
hlutverk og kærkomin yrði sú sam-
keppni sem þokkalegur samkomu-
salur með sviði, ljósabúnaði, hljóm-
sveitargryfju og 750 áhorfenda sal
gæti veitt væntanlegu Tónlistarhúsi.
Stjórnarmenn Háskólabíós em
orðvarir um þá þriggja ára áætlun
sem nú er uppi um endurbætur á
húsinu. Eldri hús á hinu forna borg-
arsvæði Reykjavíkur líða öll fyrir
skort á bílastæðum, en við Háskóla-
bíó er nógafþeim.
Danshátíð í
Reykjavík
Unyur rlansai i i'ii I istdan
skóla Mafnaríjarðar á
npmemlasýninyu í vm
Hausthótíðin ci uppskeiutui
liö yálfstæðia danshöfunda aq
mikilvægut hlckkui i frainþióun
dansim eins og skólamii.
Danshátíðin í Reykjavík, eða
Reykjavik Dance Festival eins og
hún er kölluð uppá ensku, verð-
ur haldin í fjórða sinn í byrjun
hausts. Hátíðin verður sett þann
27. ágúst með kynningu og sýn-
ingu á verki Sveinbjargar Þór-
hallsdóttur, Margrétar Söm
Guðjónsdóttur, Anne Tismer og
Rahel Savoldelli ásamt vídeó-
verkum Jade Gradinger.
Aðalhátíðin stendur svo yfir
dagana 1.-4. september en þar
verða flutt verk eftir Alix
Eynaudi og Alice Chauchat,
Paulo Castro, Jóhann Frey
Björgvinsson, Ólöfu Ingólfsdótt-
ur, Peter Anderson, Nadiu Ban-
ine, Fred Gehrig, Cameron Cor-
bett og Steinunni Ketilsdóttur.
Hátíðin fer fram á Nýja sviði
Borgarleikhússins og miðasala
leikhússins sér um sölu að-
göngumiða. Hátíðin er nú árviss
viðburður og þar má líta höf-
undarverk sem æfð hafa verið
yfir sumarmánuði og oftast er
um fmmflutning að ræða. Þar
hafa ýmsir dansarar sem starfa
erlendis að jafnaði komið fram
og er hátíðin gjarna eina tæki-
færið sem íslenskir áhorfendur
hafa til að fylgjast með dönsur-
um íslenskum sem starfa er-
lendis. RDF er styrkt af Reykja-
víkurborg og menntamálaráðu-
neytinu.
Vínarbúar gleðjast nú yfir listahátíðinni í Bregenz en þar er danska tónskáldið Carl Nielsen í brennidepli
Olíuturn á vatni fyrir sjö þúsund áhorfendur
Olíupallur fyrir Verdi-óperu
Þangaö koma koma slgaunamir á bát-
um utan afvatninu enda eru björgun-
arsveitir úrAlpahérööum i viöbragös-
stööu meðan á sýningum stendur.
Það er ópera Carls Nieslsen frá
1906 sem þeir Austurríkismenn
hafa ráðist í að setja upp og taka
jafnffamt upp til útgáfu á DVD.
Tala danskir sérfræðingar um að
loks sé tími Carls Nielsen komin.
Það er Breti sem stjórnar lista-
hátíðinni f Bregenz: David Pount-
ney, en hann var lengi í forsvari fyr-
ir ensku þjóðarópemnni og átti rík-
an þátt í að gerbylta íhaldssömum
sviðsetningum á ópemm í Bret-
landi á níunda áratugnum. Enn
sem fyrr er það stóra ópemsvið-
setningin á flotprömmum við vatn-
ið Boden sem vekur mesta athygli:
að þessu sinni er það Tmbadorinn
eftir Verdi sem er sviðsettur á vatn-
inu. Sjöhundmð tonna olíuturn
hefur verið reistur þar undan
vatnsbakkanum og standa logar
elds upp úr turnunum, en sjö þús-
und gestir sitja í brekkunni og sjá
hverja sýningu í síðsumarblænum.
Það em sviðsetningarnar á vatninu
sem draga flesta gesti til þessa litla
bæjar, en þangað sækja 200 þús-
und gestir dagskrá sem að mestu
leyti er borin uppi af tónlist og leik-
sýningum.
Grímudansleikur Nielsens var
opnunarsýning hátíðarinnar en
þetta var í sextugasta sinn sem hún
var haldin. Óperan var frumflutt
fyrir 99 ámm og hefur ekki farið
víða. Þessi sviðsetning er sú stærsta
sem unnin hefur verið á verkinu og
flyst frá Bregens til Lundúna þar
sem hún verður flutt í fyrsta sinn í
Covent Garden þann 19. septem-
ber. Það er David Puntney sjálfur
sem setur hana á sviðið í vatninu.
Hátíðin er 80% fjármögnuð af
einkaaðilum sém leggja sitt í þetta
rúmlega tveggja milljarða ævintýri.
Miðinn er heldur ekki gefinn,
kostar 90 evmr á besta stað. Það er
Sinfóníuhljómsveit Vínar sem
kemur í bæinn á hverju sumri og
spilar flesta hljómleika sem hér em
haldnir. Fyrir utan ópemna em
fjórar af sinfómum Nielsens á dag-
skránni.
Utan þeirra Verdis og Nieslens er
í boði fjölbreytileg dagskrá af verk-
um: Pountney hefur lagt áherslu á
að í minni húsum á staðnum sé
boðið uppá á efni sem fylgir fast eft-
ir alþýðusmekk ekki síður en verk
sem em ifemst í samtímanum.
Á þessum slóðum horfa menn
ekki í aurana til að tryggja sem best
gæði: það er aldarfjórðungur síðan
hátíðarhöllin var reist en næsta
árið verður hún endurbætt í hljóm-
burði fyrir á fjórða milljarð. Enda
koma þangað 200 þúsund gestir ár
hvert til að njóta listanna.