Ægir - 01.05.2002, Page 40
40
góðan kunningjahóp í sjóstanga-
veiðinni, þetta er eins og ein stór
fjölskylda.“
Ríkarður hefur ekki látið sér
nægja að veiða hér heima. Hann
hefur tekið þátt í starfi evrópskra
sjóstangaveiðimanna og kann því
vel. Veiðarnar eru að vísu með
öðrum hætti en hér þekkist, t.d.
er fiskunum sleppt, rétt eins og
farið er að gera í sumum lax-
veiðiám hér á landi.
Hagleiksmaður á tré
Ríkarður er ekki bara afbragðs
góður sjóstangaveiðimaður. Hann
er sannkallaður hagleiksmaður
eins og glöggt má sjá á heimili
hans. Á sínum tíma starfaði hann
sem trésmiður og enn þann dag í
dag er hann að vinna með tré.
Hann sker út og eftir hann liggja
fjölmörg einstök listaverk. Sum
verkanna hefur hann gert sem
verðlaunagripi fyrir sjóstanga-
veiðimót. „Ég stundaði húsasmíði
hérna í Reykjavík í ein fimmtíu
ár, en þegar ég varð sjötugur sagði
ég stopp og vildi eiga þau ár sem
eftir væru fyrir sjálfan mig.“
Verðlaun fyrir
sjóstangaveiðina
Ríkarður hefur í gegnum tíðina
unnið til fjölda verðlauna í
sjóstangaveiðinni. „Ég fékk til
dæmis ljómandi fallegan verð-
launagrip í Neskaupstað í hitteð-
fyrra fyrir stærsta ufsann og
sömuleiðis hef ég fengið verðlaun
fyrir lúðu og stærsta þorskinn,“
sagði Ríkarður.
Hann sagðist ótrauður stefna að
því að halda áfram í sjóstanga-
veiðinni, „á meðan þeir hafa gam-
an af því að hafa mig. Ég yngist
alltaf um ein tuttugu ár þegar ég
er kominn út á sjó, er hreinlega
bara allt annar maður. Félagar
mínir í sjóstangaveiðinni trúa því
ekki að ég sé orðinn þetta gamall,
segja að ég hljóti að vera bara um
sjötugt! Ég hef sagt þeim að það
sé allt í góðu lagi, þeir skuli bara
halda að ég sé tuttugu árum yngri
en ég í raun er! Ég er í engum
vafa um að sjóstangaveiðin hjálpar
mér verulega til þess að halda mér
ungum. Síðan gerir dansinn mér
gott, en ég fer reglulega á gömlu
dansana hjá eldri borgurum á
sunnudögum kl. átta til hálf tólf.
Þar á ég tvær góðar dansdömur
sem ég dansa mikið við. Þetta er
út af fyrir sig ljómandi góð leik-
fimi,“ segir Ríkarður.
Tel mig hafa þann
kraft sem þarf
Ríkarður neitar því ekki að menn
þurfi að vera í góðu líkamlegu
formi til þess að veiða á sjóstöng.
„Já, ég tel mig hafa þann kraft
sem þarf. Ég get sagt þér að á
fyrsta mótinu í ár á Grundarfirði í
apríl gerði leiðinda veður og
kulda. Keppendur voru alveg
orðnir krókloppnir á höndunum,
en tilfellið var að ég var ekkert
verr á mig kominn en ungu
mennirnir. Hins vegar reyni ég
ekki að keppa við þessa ungu og
hraustu menn í veiðinni og ég tel
mig geta verið mjög ánægðan
með hvernig mér gengur í veið-
inni, orðinn þetta fullorðinn. Fyr-
ir mig er aðalatriðið að taka þátt
og félögum mínum finnst ekkert
af því að hafa mig með, enda
reyni ég að vera ekki til vand-
ræða,“ segir hinn síungi
sjóstangaveiðimaður, Ríkarður L.
Ingibergsson.
Hér er Ríkarður Long kominn með veiðistöngina og „beltið“ og til-
búinn í slaginn.
Ríkarður Long hefur gert ófá listaverkin úr tré. Að koma inn á heimili hans er eins og
koma í listgallerí. Hér má sjá nokkur dæmi um listfengi Ríkarðs.
Ríkarður er ekki bara hagleiksmaður á
tré. Hann er líka liðtækur með pensil-
inn. Á þessu málverki Ríkarðs eru nokk-
ur landsþekkt andlit.
Ríkarður Long var á sjónum á sínum
yngri árum.