Dagblaðið Vísir - DV - 12.11.2005, Side 28

28 LAUGARDAGUR 12. NÓVEMBER 2005
Helgarblað 0V
Mikil nákvæmnisvinna
Guörún í handaraðgerö í
Fossvoginum.
.
*=» gg - g <
'*' "‘-k \
-1:J
í vinnunni Guðrún inni á einni
skurðstofunni í Fossvogi.
Skórnir Það erýmislegt
sem genguráeinsog
sést á skóm Guðrúnar.
Guðrún Halldóra
Þórsdóttir er
menntaðnr skurð-
hjúkrunarfræð-
ingur. DV fékk að
forvitnast um
starfið hennar.
Guðrún segist
ekki sjá eftir
að hafa valið
þennan vett-
fang því hún
hefur fengið
að upplifa og
sjá svo margt.
„Ég var búin að vinna sem hjúkrunarfræð-
ingur á geðdeild í tólf ár þegar ég ákvað að
söðla um og skipta um starfsumhverfi," segir
Guðrún, en hún ákvað árið 2000 að sérhæfa
sig sem skurðhjúkrunarfræðingur.
Hún segist hafa vitað að starfið væri
skemmtilegt og fjölbreytt þó að hún hefði
aldrei unnið á skurðstofu og fékk vinnu á
skurðdeild Landspítala-háskólasjúkrahúss í
Fossvogi.
Starfið virkar þannig að hún mætir 7.30 á
morgnana og fær að vita hvaða stofu hún er á
þann daginn. Sjö sérhæfðar skurðstofur fyrir
hvert svið eru á deildinni, tvær fyrir bækfun-
araðgerðir, ein fyrir heila- og taugaaðgerðir,
ein fyrir æðaaðgerðir, ein fyrir bruna- og lýta-
aðgerðir, ein fyrir háls-, nef- og eyrnaaðgerð-
ir og svo er ein bráðaaðgerðastofa sem er fyr-
ir minni háttar bráðaaðgerðir.
„Það eru alltaf fyrirfram ákveðnar aðgerðir
á hverjum degi og allar stofurnar eru í notkun.
Ég er í bæklunarteymi en sviðin eru öll með
sín teymi. Það er samt þannig að skurðhjúkr-
unarfræðingar þurfa að kunna á öll sviðin til
að geta gengið inn í bráðaaðgerðir hvenær
sem er.
Vaktir skiptast þannig að þriðju hverja
helgi vinn ég ýmist frá 8 til 19.30 eða 19.30 til
átta morguninn eftir, svo mæti ég líka að
meðaltali tvisvar í mánuði á bundnar vaktir
sem þýðir að ég þarf að mæta klukkan 15 og
er á staðnum til átta morguninn eftir.
Mér finnst þetta virkilega skemmtilegt og
fjölbreytt starf, það er mikið að gera og mikið
adrenalínkikk," segir Guðrún og hlær.
Hún segist alls ekki sjá eftir því að hafa val-
ið þennan vettvang því það sé svo margt sem
hún fær að sjá og upplifa. „Að vera í búningi
með húfu og maska hentar mér mjög vel því
þá þarf ég lítið að vera að hugsa um föt og
make up.“
Skurðhjúkrunarfræðingar eru stétt sem
margir vita ekkert um enda starf sem er ekki
fyrir alla og fer fram fyrir luktum dyrum.
„Það sem mér finnst skemmtilegast að
gera er að vera í bæklunaraðgerðum, þar er
mesti hasarinn að mínu mati," segir Guðrún.
„Við þurfum að læra inn á hvern lækni, en
þeir eru gjarnan með sérþarfir og nánast eng-
inn þeirra gerir aðgerðirnar eins þó að verk-
efnið sé það sama."
Guðrún sér um handaraðgerðirnar sem
fara fram í Fossvogi, sem þýðir að hún sér um
að panta og hafa yfirumsjón með því sem
vantar og sér til þess að allt sé til fyrir hveija
aðgerð.
„Auðvitað eigum við okkar uppáhalds-
skurðlækna, þá sem okkur finnst best að
vinna með, ég held að það segi sig sjálft. Ég er
yfir handaraðgerðum og finnst þar best að
vinna með Jóhanni Róbertssyni sem er hand-
arskurðlæknir hér og einn sá fremsti á siínu
sviði og mikill öðlingur," segir Guðrún og snýr
sér aftur að vinnu um leið og hún kveður
blaðamann.
maria@dv.is
DV mynclir Stefán