Freyr - 01.01.1976, Blaðsíða 14

Kulur nr. 746, frá Eyrarbakka. Knapi Skúli Steinsson.
Erindi Þorkeis Bjarnasonar um stofnun
hrossaræktarbús á Suðurlandi.
BúnaSarþing beinir því til hæstvirts landbúnaðar-
ráðherra, að nú þegar verði hafinn undirbúningur
að stofnun hrossaræktarbús á Suðurlandi skv. heim-
ildarákvæði í 48. grein búfjárræktarlaga frá 1965.
Greinargerð:
í búfjárræktarlögum frá 1965 er í 48. grein heimiid
um að reka megi á kostnað ríkissjóðs tvö hrossa-
kynbótabú, annað á Norðurlandi, hitt á Suðurlandi.
Á Hólum í Hjaltadal hefur um árabil starfað hrossa-
kynbótabú, þar sem fram fer ræktun skagfirskra
reiðhesta. Telja verður tímabært að hefja undirbún-
ing að stofnun annars kynbótabús, sem eins mætti
kalla kynbótastöð eftir þeim fjölþættu verkefnum,
sem þar yrðu unnin og gætu verið á dálítið annan
veg en ræktunarstarfið á Hólum, sem byggist á
hrossaeign, uppeldi og tamningu.
1. Á hinni nýju kynbótastöð yrðu gerðar fóðurtil-
raunir við uppeldi trippa, ásamt vaxtar- og þroska-
mælingum. Fengjust þar væntanlega góðar heim-
ildir til að byggja leiðbeiningastarf á, en hingað
til hafa engar innlendar rannsóknir verið gerðar á
þessu sviði.
2. Hrossastofn kynbótastöðvarinnar fyrir starfsemina
og tilraunir þyrfti ekki að kaupa í neinum mæli.
Hann fengist frá starfandi hrossaræktarsambönd-
um, sem nú eru fimm í landinu. Þau keyptu sér
hestfolöld og trippi, vel ættuð, sem væntanlega
kynbótagripi, sendu þau á kynbótastöðina til upp-
eldis og tamningar, en hefðu ávallt aðgang að
þeim til undaneldis á hverju sumri. Skipuleg
notkun ungra stóðhesta er mikilvæg fyrir ræktun-
arstarfið, sem byggist á því að koma sem fyrst á
fót afkvæmarannsókn á þeim, og starf kynbóta-
stöðvarinnar mundi stuðla mjög að aukinni fram-
för á því sviði.
3. Unga stóðhesta, sem hrossaræktarsamböndin
vildu geyma, meðan verið væri að bíða eftir dómi
á gildi þeirra til kynbóta, væri hægt að lána til
bænda, sem fengju þá oft til afnota betur ættaða
og sterkari kynbótahesta, en þeir sjálfir hefðu,
sumir hverjir a.m.k. Á þennan hátt, svo og með
reyndum, úrvals kynbótahestum mætti á nokkurn
hátt bæta þann skaða, sem orðið hefur hrossa-
ræktinni, þegar ekki reyndist kleift kostnaðar
vegna að koma á fót tæknifrjóvgun og djúpfryst-
ingu sæðis úr hestum.
4. Þá væri hugsanlegt, að á kynbótastöðinni væru
hafðir þeir stóðhestar hrossaræktarsambandanna,
4
F R E Y R