Freyr - 01.04.1979, Síða 20

Álaveiöar í gildru í Úlfarsá. Áll er herramannsmatur og verðhár fiskur. Álaveiðum hefur þó lítið verið sinnt hér á
landi. Ljósm. Þór Guðjónsson
Enn önnur eru uppi á hálendinu, svo sem t.d.
Veiðivötn á Holtamannaafrétti og vötn á Arn-
arvatnsheiði og Tvídægru.
Veiði í vötnum í byggð og óbyggð var nýtt
til matar í aldaraðir, allt frá fyrstu búsetu í
landinu. Nú síðustu áratugina hefur þróun
búnaðarmála verið á þann veg, að sveitafólki
hefur fækkað, búið hafa stækkað og fram-
leiðsla búfjárafurða hefur aukist stórlega. í
því þjóðfélagsumróti, sem þessu hefur fylgt,
hefur nýting silungsvatnanna af hálfu bænda
orðið útundan nema í örfáum tilvikum og þá
helst þar, sem bæirnir eru alveg á vatns-
bakkanum. Fólk úr fjölbýlinu hefur sótt til
veiða í stöðuvötnin sér til skemmtunar, en
veiði' þess, mest á stöng, hefur verið það lítil,
að órækt hefur komist í silunginn, þ.e. eðli-
leg grisjun stofna með hæfilegri veiði hefur
ekki áttsérstað. Nauðsynlegt verðurað bæta
úr þessu ástandi á næstu árum. Jón
Kristjánsson, fiskifræðingur á Veiðimáia-
stofnuninni, hefur á undanförnum árum
rannsakað silung í stöðuvötnum víðs vegar
um landið. Telur hann, að helstu vötnin í
Húnavatnssýslu einni getu gefið af sér um 60
tonn silungs á ári, að verðmæti um 30 millj-
ónir króna. Áætla má, að heildarsilungs-
veiðin í landinu geti verið um 500 tonn á ári
eða um 250 milljónir króna að verðmæti.
Unnið er að tilraunum með að einfalda veiði í
vötnum með nýrri gerð af veiðiútbúnaði, þ.e.
með gildrum í stað lagneta, með það fyrir
augum að draga úr vinnu við veiðina.
•
Skipulag veiði í flestum vötnum er ábóta-
vant. Byggja verður upp svipaða tilhögun við
veiði og veiðileigu við stærri vötn og
vatnaklasa eins og á sér stað við veiðiárnar.
Koma þarf upp veiðihúsum við vötnin og
gera veiði í þeim aðlaðandi fyrir stanga-
veiðimenn. Þá þarf jafnframt að koma á
hæfilegri netaveiði í þeim til nýtingar á sil-
ungsstofnunum og til þess að halda vötnun-
um í rækt. Veiðieigendur geta sjálfir veitt í
210
FREYR