Freyr - 01.02.2003, Qupperneq 9

mundur Ingi 1935-1937 og 1938-
1978. Hann tók fyrst sæti í
hreppsnefnd Mosvallahrepps árið
1938 og var oddviti hreppsnefn-
dar 1956-1986 og í sýslunefnd sat
hann fyrir hreppinn frá 1954-
1986. Guðmundur Ingi átti lengi
sæti í skólanefnd hreppsins og
skólanefnd héraðsskólans á Núpi.
Aðkoma Guðmundar Inga að
búnaðarmálum hófst með setu í
stjóm Búnaðarfélags Mosvalla-
hrepps er varði frá 1927 til 1947.
Þá tók við formennska í Búnaðar-
sambandi Vestfjarða og því starfi
gegndi hann til ársins 1983 eða í
18 ár.
Um það leyti sem Guðmundur
Ingi tók við formennsku í Búnað-
arsambandinu vom umbrot mikil
og framfarir í landbúnaðinum.
Stórvirku ræktunartækin, skurð-
gröfúr og jarðýtur, tóku í einni
svipan við ræktunarstörfunum.
Jarðræktarsamþykktir vom gerðar
og ræktunarsambönd stofnuð
hvarvetna um landið. Breyting-
amar vom ekki síður hraðar á
Vestfjörðum en annars staðar en
félagssvæðið ekki jafn einlægt og
víða annars staðar og þurfti meira
skipulags við.
Framan af formannstíð Guð-
mundar Inga hafði Búnaðarsam-
bandið ekki ráðunauta eða fastan
starfsmann og hafa störfin þá hvílt
mjög á formanninum. Þetta
breyttist um 1960 og búnaðarsam-
bandið efldist af störfúm ráðun-
auta undir forystu hans.
A 1945 vom viðsjár nokkrar
meðal ýmissa forystumanna
bænda, einkum vildu framámenn
þeirra á Suðurlandi ekki láta Bún-
aðarfélag íslands fara með kjara-
mál þeirra, með öðmm mikil-
vægum málum, og vildu fela þau
sérstöku sambandi stéttarinnar.
Vom þá kjömir tveir fúlltrúar í
hverri sýslu til að sitja fúnd á
Laugarvatni síðsumars 1945 er
varð að stofnfundi Stéttarsam-
bands bænda. Þar kom Guðmund-
ur Ingi sem annar af fulltrúum
Vestur-Isfirðinga. Það er svo
skemmst frá því að segja að Guð-
mundur Ingi sat alla fúndi Stéttar-
sambandsins, aðal- og aukafúndi,
til og með 1986, að þremur aðal-
fundum undanskildum (1946, '47
og '49) en þá sat Halldór bróðir
hans fundina. Enginn sat fleiri
| aðalfundi Stéttarsambandsins alla
þess tíð.
Guðmundur Ingi var kjörinn í
stjórn Stéttarsambandsins árið
1969 og átti þar sæti í 18 ár, til
1987, og nokkuð af þeim tíma sat
hann í Framleiðsluráði landbún-
aðarins fyrir Stéttarsamband
bænda. Öll vom störf Guðmundar
Inga fyrir það með ágætum og
unnin af trúmennsku. Af Stéttar-
sambandsfundunum minnast
menn hans þó sérstaklega sem
fundarritara en það var hans sjálf-
sagða starf á öllum fúndum þess
frá árinu 1950 og til 1986, og svo
ritari fundargerða stjómarfúnda
Stéttarsambandsins allan hans
tíma þar. Allt færði Guðmundur
Ingi í fundargerðarbækumar með
eigin hendi og sinni ským áferðar-
fallegu og settlegu rithönd. Þegar
hann svo las fundargerðimar í lok
fundar mátti heyra hve frábær
ritari Guðmundur Ingi var. Efninu
í ræðum manna náði hann með
ólíkindum en í fundargerðunum
var hvers manns mál orðið meit-
lað og nægilega knappt. Slíkt var
ekki á færi annarra en bestu ís-
lenskumanna og stílsnillinga.
Hér að framan hefúr verið talað
um bóndann, fræðarann og félags-
málamanninn Guðmund Inga en
ekki um skáldið og bóndann. Hjá
fáum af mörgum góðum skáld-
bændum hefúr verið nánara með
skáldinu og bóndanum.
Fáir ortu sem Guðmundur Ingi
um það fagra í því smæsta. I öllu
sem greri og þroskaðist sá hann
fegurð. Hver annar gat leyft sér að
yrkja um grænkál, salat, seinni
slátt eða jafnvel vothey og fjár-
húsilm. Það var nú sök sér að
yrkja um Hvitar gimbrar en ekki
munu allir hafa áttað sig á hinu
skáldlega í ávarpinu: Þér hrútar ég
kveð yður kvæði.
Ungur yrkir Guðmundur Ingi
um þrá sína eftir að yrkja jörð í
kvæðinu: Eg get ekki sofið.
Eg sef ekki um nœtw:
Svo þung er mín þrá,
svo þrái ég vormold og gróður
sem bandinginn frjálsrœði
biður að fá,
sem barn þráir móður.
(Sólstafir 1938).
I upphafi ræktunarbyltingarinn-
ar miklu yrkir bóndinn nýtekinn
að standa fýrir búi og segir svo
um starf sitt í Greinargerð, fyrsta
kvæði Sólbráðar (1945):
Minn hlutur er að yrkja það
búland sem bíður
og brosir við reikulan fót
og leggja mína hönd og minn
hug ekki síður
til hjálpar við íslenska rót
og eygja hverja stund sem af
œvinni liður
sem auðlegð og fagnaðarbót.
Einhverjum fannst Guðmundur
Ingi vera tilgerðarlegur í kvæðinu
Vomótt næst fyrsta kvæði Sól-
stafa:
Eg er öreiginn Guðmundur
Ingi.
Eg er önfirskur bóndason.
Nú sái ég höfrum í mjúka mold
í margfaldrar uppskeru von.
Þó vinn ég ei arðsins vegna,
þá veldi ég aðra leið.
En órœktin hefur hrópað
svo hátt að mér sveið.
Eg gleðst við allskonar gróður,
við gluggablóm, töðu og lyng.
Guð hefur sent mig að grœða
Freyr 1/2003 - 5 |