Freyr - 01.02.2003, Blaðsíða 15

bændur munum fagna því ef
markarðsverð okkar afurða er-
lendis hækkar. Það er nú einfald-
lega þannig að ef allir þeir, sem
lifa af sauðfjárrækt í landinu í dag,
ætla að gera það áfram, þá verður
að vera hægt að flytja út á viðun-
andi verði.
Ætli það séu ekki 2000 bændur
í þessu núna og þeir verða ekki
2000 lengi af menn ætla eingöngu
að lifa á framleiðslu á innanlands-
markað. Innanlandsmarkaðurinn
hefur dregist saman ár frá ári og
ég tel útilokað að við munum ná
honum aftur upp í það sem hann
var. Mín skoðun er sú að við meg-
um teljast góðir ef við höldum í
það sem við höfum í dag. Og það
er að mínu mati borin von að við
getum snúið við þeirri þróun sem
orðið hefur í neyslumynstri fólks
og þess vegna verðum við að að-
lagast síbreytilegum aðstæðum á
hverjum tíma.
Og það er líka mín skoðun að
við hér í Norður-Þingeyjarsýslu
verðum ekki þeir fyrstu sem drep-
ast af sauðfjárbændum, og stönd-
um bara þokkalega, takk fyrir. Við
Keldhverfíngar höfum t.d. frábært
beitiland og það er líka styrkur að
hafa hér í sýslunni öfluga afurða-
stöð, Fjallalamb á Kópaskeri, sem
er mjög vel kynnt og hefur skapað
sér gott orð fyrir gæðaframleiðslu.
I þriðja lagi tel ég svo að að
ijarlægð okkar frá höfuðstaðnum
hjálpi okkur á vissan hátt að halda
í sauðfjárræktina ef við viljum
það. Þetta hefur auðvitað bæði
kosti og galla, en það má nefna að
í tilteknum radíus út frá Reykjavík
eru allar falar jarðir að seljast fyr-
ir marga tugi milljóna, sem eru
upphæðir sem enginn búskapur
getur keppt við. Þetta er auðvitað
kostur fyrir þá sem vilja bregða
búi og losa peninga. Og það hefur
svo sem gerst hér líka að jarðir
hafa selst fyrir að mínu mati æfin-
týralegan pening. En yfirleitt er þá
Húsfreyja með vænum forystusauð. (Ljósm. Jóhannes Sigurjónsson).
verið að kaupa staðinn og um-
hverfíð fremur en fasteignir.
Raunar er hún ótrúleg, þessi þrá
þéttbýlisbúa eftir sveitinni. Reykja-
vík hálftæmist um hveija helgi,
þegar borgarbúar bmna í sumarbú-
staðina sína og allir sem eiga pening
vilja kaupa jarðir. Það er reyndar
merkilegt, þegar maður horfir til
Suðurlandsins þar sem sumarbú-
staðarbyggðin er þéttust, þá finnst
manni að Reykvíkingar séu stöðugt
að fara úr einni borg í aðra. En það
er auðvitað þeirra mál.“
Sameiningarmál
Sameiningarmál em jafnan til
umræðu með einum eða öðmm
Freyr 1/2003-11 |