Freyr - 01.08.2002, Page 6

Nýja skólahúsið á Hvanneyri, þar er heimavist skólans, mötuneyti, kennslu-
stofurbaendadeildaro.fi. I baksýn er Skeljabrekkufjall, Skessuhorn og
Skarðsheiði.
Námið i bœndadeild?
Eitt af því sem breyttist með
nýju lögunum var það að við
ákváðum að skera alveg á tengsl-
in milli bændadeildar og háskóla-
námsins. Aður var það skylda að
ljúka búffæðiprófí til að komast í
háskólanámið en nú er sú skylda
afnumin.
Um þetta hafa verið heilmiklar
umræður en með þessari niður-
stöðu töldum við okkur fá betri
samkeppnisstöðu við annað há-
skólanám með rýmri inntökuskil-
yrði.
Búfræðinámið er nú skipulagt
sem tveggja ára fagmenntun í
landbúnaði. Gert er ráð fyrir því
að allir nemendur, sem koma hér
inn, séu að lágmarki 18 ára og
hafi lokið a.m.k. einum vetri í
framhaldsskóla og þau inntöku-
skilyrði eru tiltölulega opin.
Það var talið að bændadeildin
mundi bíða töluverða hnekki við
þetta og aðsókn minnka og t.d.
stúdentar hverfa úr hópnum.
Reynslan er ekki löng en hún er
sú að við fáum síst færri nemend-
ur og þeir eru síst lakar undirbún-
ir, margir stúdentar eru í hópnum,
sem eru ekki búnir að ákveða að
fara í háskólanám eða eitthvað
annað og þeir vilja gjaman taka
búfræðipróf fyrst til að átta sig á
því hvemig þeim fellur við nám-
ið. Margir þessara nemenda em
líka að velta því fyrir sér að taka
við búrekstri og nýta þá tímann
uns það er tímabært með því að
taka þetta nám. Ef svo mál skip-
ast á annan veg þá taka þeir bú-
vísindanámið síðar.
Hvað hefur hin nýja upplýs-
ingatœkni; tölvan, internetið
o.s.frv. breytt búfrœðináminu
mikið? Er t.d. verkefnavinna
orðin meiri?
I almenna búfræðináminu emm
við með hóp nemenda með mjög
breytilegan undirbúning og að
sama skapi jafn misjafnlega fær
á tölvur. Það er enn enginn fast-
ur staðall kominn í tölvukunnáttu
nemenda í almennu búfræðinámi.
Hins vegar er sýnilegt að þetta
fólk er mjög næmt á að tileinka
sér hina nýju tækni.
Það hefúr alla tíð verið lögð
mikil áhersla á verkefnavinnu en
sú áhersla er þá miklu meira á
námsgreinina en hagnýtingu tölv-
unnar. Vissulega sækja nemend-
ur sér efhi á Netið og það er af
hinu góða og það sem koma skal.
Hins vegar verst ég ekki þeirri
hugsun að þeir, sem hafa gengið
tölvunum mest á hönd, hafa misst
sjónar á því sem skiptir mestu
máli um skólann en það er að
skóli er uppeldislegt samfélag og
samfélagslega þættinum verður
ekki sinnt með því að setja fólk
framan við tölvu, svo margt sem
þær hafa upp á að bjóða.
Það er erfitt að vera markviss,
skipulagður og skilvirkur á Inter-
netinu, þar er að finna mikið af
einfoldum upplýsingum, þar sem
þarf skýra hugsun til að moða úr.
Menn eru, sem betur fer, að sjá
að við það að mennta einstakling
til að takast á við þau viðfangs-
efni sem bíða hans þá stendur
það upp úr að hann nái samfé-
lagslegum þroska, ekki síður en
það að hann nái fæmi í því að
afla sér upplýsinga. Upplýsinga-
öflun er ekkert vandamál. Það
sem er vandamál er að skilja á
milli upplýsinga sem nýtast og
hinna og það gerist ekki nema í
virkri umfjöllun í skóla.
I fjamámi því, sem skólinn
býður nú upp á og er nauðsynleg
viðbót við annað námsframboð,
er það einmanakennd nemandans
sem skólinn þarf að glíma við og
helst að eyða.
Er þá hlutverk kennarans,
kennslubóka og œfmga óbreytt?
Já, hlutverk kennarans er
óbreytt, sem og kennslubókar-
innar, en hún getur sem hægast
verið á Netinu. Akveðin skil-
greind fræðibók til að styðjast
við er sígild. Hlutverk hennar er
að færa nemandann inn í nýjan
heim.
Hlutverk æfinganna er ennþá
mikilvægara en fyrr, einfaldlega
vegna þess að verkleg kunnátta
nemenda er miklu breytilegri en
áður. Sem dæmi um þær má
nefna þjálfún í mjöltun, rúningi,
búfjárdómum, grasaþekking,
plægingar, logsuðu, rafsuða o.fl.
Hér má heldur ekki gleyma því
að hlutverk bóksafns skólans er
mjög mikilvægt.
| 6 - Freyr 7/2002