Skátablaðið - 01.02.1983, Side 61

íf
Nó brein — nó pein
Ef tala á um ísklifur í nágrenni
Reykjavíkur er hægt að einangra
það við Esjuna. í henni eru margs-
konar leiðir, allt frá auðveldu brölti
upp í langar erfiðar leiðir.
Yfirleitt eru þessi staðir þar sem
mikil ísing verður utan á klettum og
myndast þar ísþil eða þar sem fossar
frjósa. Af útbúnaði sem nauðsyn-
legur er, til að geta stundað ísklifur
að einhverju ráði, er a.m.k. ein ís-
exi, hentug stærð 45 sm, ein ísham-
ar, mannbroddar, h'na, klifurbelti,
ísskrúfur, karabínur og þess háttar
útbúnaður fyrir tryggingar. Svo
sleppir enginn hjálminum. Nema
einhver vilji sannreyna orð eins
frægs fjallgöngumanns ,,No brain,
no pain“.
Um ísklifrið sjálft er best að fara
sem fæstum orðum, því erfitt er að
gera því nokkur skil í svo stuttum
pisth, en nauðsynlegt er fyrir byrj-
endur að kynna sér undirstöðuatrið-
in í klifrinu nógu vel. Til þess geta
þeirra farið ánámskeiðsem ,,ísalp“
býður upp á og að sjálfsögðu hjá
hjálparsveitum. Einnig er hægt að fá
góðar bækur um þessa grein fjalla-
mennsku í skátabúðini. Það má al-
veg segja með sanni að góð kennslu-
bók í ísklifri getur kallast bibha
fjallamannsins.
Að lokum vil ég minna á eitt.
„Klifrari er sá sem fer það sem
augun leiða hann — og kemur aft-
Téxti og ljósmyndir: Jón Geirsson