Skátablaðið - 01.02.1985, Síða 41

Helgina fyrir ferð fórum við svo í
aefingaferð uppá Vindheimajökul
til að samstilla hópinn og tókst
hún mjög vel.
Veðurtepptur heima hjá sér
Og svo rann laugardagurinn 14.
upp bjartur og fagur. En eftir
nokkur símtöl og japl og jaml,
komust við að þeirri niðurstöðu
að hann væri ekki nógu bj artur og
fagur, sem sagt; veðrið væri vont.
En á sunnudaginn var góð spá og
var ákveðið að leggja upp kl. 5 á
sunnudagsmorgun. Þegar til kom
reyndist Gunni vera veðurtepptur
heima hjá sér og var gerður út
jeppaleiðangur til að sækja hann,
hann býr nefnilega efst í Glerár-
þorpi. Síðan var haldið inn Eyja-
fjörð á tveimur jeppum. Snjólétt-
ara reyndist innar í Eyjafjarðar-
dal og norðanáttin virtist á undan-
haldi, samanber setninguna marg-
sögðu: „Strákar ég held að hann
sé að bresta á með sólskini“.
Uppgangan að Santi
Pétri ekki vinsæl
Við komust um 100 metra inn
fyrir innsta bæ í Eyjafirði, Hóls-
gerði, en þar var sagt bless við
bílstjórana og stigið á skíðin og
dregnar upp fjallhífar, en það eru
tæki sem nota má til að hífa sig
áfram á skíðum og ganga fyrir
vindi. Fyrst í stað voru girðingar
að þvælast fyrir og menn voru að
venjast bakpokunum, flestir með
20-30 kg en allt gekk það nú samt
stórslysalaust. Eftir 4 km hífingu
voru skíðin tekin undan löppun-
um og fest á bakpokana ásamt
einni snjóþotu sem notuð var
undir tjöld, prímusa og annan
sameiginlegan útbúnað og síðan
var haldið upp Vatnahjallann þar
sem slóðin upp úr Eyjafirðinum
lá í gamla daga. Ekki er hægt að
segja að þessi 400 metra háa
brekka hafi verið vinsælasti hluti
ferðarinnar en að lokum náðum
við vörðunni sem kennd er við
Sánkti Pétur og þar með komnir
upp á hásléttuna sjálfa. Þar var
tekin góð pása, elduð súpa og
áburður settur undir skíðin.
Síðan var gengið áfram eftir átta-
vita því lítið sást fyrir hríðar-
muggu og skýjum. Öðru hvoru
grillti í Kerlingarhnjúk sem rís
um 200 m upp af sléttunni í kring.
Jane Fonda Ieikfimi
Eftir að komið var framhjá Torfa-
hnúk var fátt um örnefni til að
styðjast við, þannig að reynt var
að styðjast við þá hæðarpunkta
sem gefnir voru á kortinu og
halda stefnunni. Um áttaleytið á
sunnudagskvöld fundum við okk-
ur náttstað. Töldum við okkur
vera skammt sunnan við „863“.
Við höfðum það fyrir venju á
t j aldstöðunum að skipta með
okkur verkum þannig að 3 færu
að tjalda og reisa skjólveggi en 2
færu að grafa út eldhús og elda
mat. Við vorum með tvö mjög
góð vetrartjöld með okkur, annað
tveggja manna en hitt þriggja
manna. Prímusar voru einnig
tveir: Einn olíuprímus og annar
sprittprímus. Þegar öllum verkum
var lokið var borðaður kjötbúð-
ingur með stöppu og sósu og súpa
í eftirmat. Eftir matinn var svo
tekin Jane Fonda leikfimi (til þess
að detta ekki úr þjálfun) áður en
gengið var á vit draumanna.
30 metra sandalalaus
stripptís í suðaustan
skafrenningi
Á mánudagsmorgun var vaknað
kl. 8 í sól og blíðu. Þá var borðað-
ur hafragrautur með súkkulaði,
matur sem er afbragðsfæða en
eftir að hafa borðað það á hverjum
morgni í 6 daga langaði okkur
miklu meira í egg og bacon.
Klukkan 10 voru svo allir tilbúnir
og þá var stefnan tekin á Lauga-
fellshnjúk. Á mótum tveggja ó-
nafngreindra áa komumst við í
vatn og þar var tekin vatns- og
veðurfregnapása. í Laugafell
komust við um 15:30 í sól og
blíðu en þó vaxandi austanátt.
SKÁTABUÐIÐ 41