Litli Bergþór - 01.03.2003, Blaðsíða 25

Blómskrúð í garðinum við Brekkugerði.
L-B: Ég veit að þú átt þér mörg áhugamál.
Renata: Jú, fyrir utan ræktun í stórum og
smáum stíl og dýr og þá sérstaklega hesta, þá er
ísland mitt aðal áhugamál. Við höfum ferðast um
allt land, bæði með Ferðafélagi Islands og
Náttúrufræðifélaginu, og svo á eigin vegum á bíl,
hestum og gangandi. Við höfum alltaf haft að mark-
miði að skoða eitthvað af landinu í sumarleyfunum
og þannig komið á flesta staði.
„Ekki þó til Grímseyjar" skýtur Gunnlaugur inní,
sem nú er kominn heim.
Renata: Nei og ekki á enda Langaness og ekki
á Horn.
Síðan ég byrjaði að vinna sem leiðsögumaður á
sumrin hefur samt ekki gefist eins mikill tími til
einkaferðalaga eða fyrir hestamennskuna.
Krakkamir voru lengi með hesta og nú eigum við
eina 6 hesta.
L-B: Hvenær gerðist þú leiðsögumaður?
Renata: Ég fór í leiðsögumannaskólann árið
1993 og tók fyrir leiðsögn um Suðurland. Síðan
bætti ég við, árið 1995, háfjallaleiðsögn og gön-
guleiðsögn fyrir allt landið. Fyrst tók ég bara
nokkra túra á sumri, en síðustu 8 árin hef ég verið í
fullri vinnu við þetta á sumrin.
L-B: Er eitthvert ferðalag þér öðru minnis-
stæðara?
Renata: Mér er til dæmis minnisstætt þegar við
náðum að fara hringveginn, í raun áður en hann var
opnaður. Við fórum með börnin og hjólhýsi hring-
inn, norður og austur, að Skaftafelli. Lengra
komumst við ekki á bílnum, svo við sendum hjól-
hýsið á báti frá Höfn í Hornafirði til Reykjavrkur,
börnin voru sett upp í flugvél og send til frændfólks
í Reykjavík, en sjálf fórum við á dýralæknaþing á
Homafirði!
Varðandi önnur áhugamál, hef ég haft mikla
ánægju af söng og fór fljótlega að syngja með
Skálholtskómum undir stjórn Róberts A. Ottóssonar.
Það væri hægt að segja frá mörgu í sambandi við
kórinn, en hann verður einmitt fertugur á þessu ári
og það væri nú tilvalið að skrifa sögu hans í Litla-
Bergþór að því tilefni!
Svo fórum við Hjalti, Fríður og Asta í mörg ár í
Árnes til að syngja í Árneskómum undir stjórn Lofts
S. Loftssonar. Þar söng fólk úr mörgum hreppum
saman og skemmti sér konunglega. Fórum í
söngferðir um landið og eina til norður-Noregs.
Kórsöngur er dásamlegt tjáningarform og þar ber
ekki svo mikið á því þótt einhver syngi ekki með
alveg hárréttum íslenskum hreim!
I mörg ár gáfust fáar frístundir og þá vandist ég á
að nota hverja sekúndu, jafnvel tvöfalt! Ég hlusta
mikið á allslags tónlist, en mest á klassísk verk og
ég sakna þess alltaf að hafa ekki meira af lifandi
menningarsamkomum nær mér, eins og á uppvaxtar-
árunum. - Bóklestur var lengi ekki mögulegur, það
var svo margt annað um að vera og mörgu að sinna.
Nú tek ég mér bók í hönd, en hef alltaf smá
samviskubit ef ég geri það fyrr en á kvöldin! -
Ég hef unun af allslags handavinnu og vinn
oftast í skorpum, svo sem útsaum, batik, leður, vefn-
að, leirvinnslu, teiknun o.s.frv. Áður fyrr saumaði
ég allt á krakkana, en nú eru prjónarnir ætíð innan
seilingar til að gera eitthvað gagnlegt á meðan ég
hlusta eða horfi á sjónvarp, eða sit sem farþegi í bíl.
Því miður get ég ekki prjónað á meðan ég sit og er
leiðsögumaður í rútu! Ég er í Þingborgarhópnum,
þó að ég hafi nú aldrei skarað fram úr þar.
Þrjár konur úr þýska saumaklúbbnum: Renata, Gerða frá
Flúðum og Ellinor á Seli. Myndin er tekin 1975.
Litli Bergþór 25