Landneminn - 01.12.1951, Page 13

gömlu kúrekahetju Ramon Novarro, sem einnig er
með í myndinni.
Næstu mynd hans, „Asphalt Jungle“ (1950). hef ég
ekki séð, en gagnrýnendur láta allvel af henni.
Með sérstakri eftirvæntingu bíður maður síðustu
myndar hans, sem alveg nýlega er komin á markað-
inn í Bandaríkjunum, „The Red Badge of Courage,“
sem er gerð eftir hinni heimsfrægu, samnefndu skáld-
sögu Stephen Cranes. Bandaríska vikublaðið „Time,“
sem yfirleitt birtir heiðarlega og nokkuð ábvggilega
kvikmyndagagnrýni, skrifar, að þetta sé „einhver bezta
striðskvikmynd, eem nokkru sinni hefur verið gerð(‘
og heldur áfram: „Raunveruleg hetja myndarinnar
er sjálfboðasveit frá Ohio, sem þrammar af stað útí
fyrstu orustu sína í þrælastríðinu, búin alvæpni. und-
ir blaktandi fánum, við trumbuslátt og í skínandi her-
göngubúningum. Hin miklu áhrif myndarinnar felast
í andstæðunum milli þessarar glæstu sýningar og hinna
óttaslegnu og örþreyttu æskumanna', sem láta lífið á
vígvellinum.“ — Ef Huston hefur raunverulega tek-
izt að gera eins góða kvikmynd og „The Red Badge of
Courage“ er góð skáldsaga, hefur hann skipað sér
varanlegan sess meðal hinna beztu leikstjóra. Lýsing
þessarar bókar á hugsunnm æskumanns í fremstu víg-
línu, er nefnilega eitthvað hið snjallasta, sem til er
af því tagi í heimsbókmenntunum — enda þótt Step-
hen Crane hefði sjálfur aldrei verið í stríði!
Enski kvikmynda- og myllujöfurinn J. Arthur Rank
ætlaði að slá Hollywood út í sérgreininni: léttum
skraut-, dans-, músíkk og litmyndum, með ofsalega
launuðum stjörnum og skipulögðum auglýsinHahern-
aði. Hann reisti sér hurðarás um öxl og tapaði fé svo
milljónum sterlingspunda skipti.
Ný bardagaaðferð hefur verið tekin upp í herbúð-
um hans og árangurinn er prýðilegur: „The special-
ized film.“ Þ. e. í stað landfærðilega óákvarðanlegra
myndá: myndir, sem í eðli sínu eru óafmáanlega
brezkar og gætu hvergi verið framleiddar nema í
Englandi; myndir barmafullar af brezkri kímni og
sniðugheitum; ódýrar myndir, sem láta lítið vfir sér,
tilgerðarlausar og traustar. Fjöldi slíkra mynda liefur
komið á markaðinn síðustu árin. Menn veiti því
athygli, að flestar þeirra koma frá ákveðinni deild
Ranksamsteypunnar, Ealing Studios og bera nafn hins
þaulreynda kvikmyndamanns Sir Michaels Balcons,
sem veitir forstöðu framleiðslunni í Ealing Studios.
Meðal þeirra má nefna hina óviðjafnanlega fyndnu
„Whisky Galore,“ (Wliisky-flóð, sýnd fyrir skemmstu
í Tjarnarbíói við miklá aðsókn), „Passport to Pimp-
)ico,“ „The Blue Lamp,“- „The Dansce Hall,“ „The
Magnet“; hina sprerighlægilegu og gagnbrezku „The
Lavender Hill Mob,“ með þúsundþjalasriiiðnum Alec
Guinness í aðalhlutverkinu; ennfremur hiná spenn-
andi glæpamynd „Pool of London“ og gamanmynd-
ina „The Man in the White Suit,“ einnig með Alec
Guinness í aðalhlutverki.
Með þessari nýju leið hefur tekizt að bjarga brezka
kvikmyndaiðnaðinum — a. m. k. Rank-samstevpunni
— frá gjaldþroti því, sem yfir vofði um tíma. Þessar
týpísku brezku myndir hljóta hvarvetna miklar vinf-
sældir. Það er nefnilega einu sinni svo, að Hollywood
er hinn ókrýndi meistari í léttum músíkk- og dans-
myndum, „salongkómedíum“ og „wild-west myndurn.1'
En hins vegar eru ótæmandi möguleikar fyrir smærri
kvikmyndaþjóðir að nýta sín þjóðlegu einkenni á
hinu hvíta lérefti. Þetta er leyndardómurinn við hinn
góða árangur Sir Michaels Balcons og samstarfsmanna
hans.
Sigurftur Blöndai.
LANDNEMINN 107