Landneminn - 01.12.1951, Qupperneq 20

AlþjóSasöngux
lýðræðissinnaðrar
æsku
Vfir heimsbyggðir allar
Yfir heimsbyggðir allar
tengir æskan sín vináttubönd.
Tímans kvöð okkar kallar;
heimta kúgaðar þjóðir sín lönd.
Heyrið heit hinna ungu
hljóma á sérhverri tungu.
Harm skulum sefa,
heiminum gefa
liamingjuríka tíð.
Því mun œskan trútt um heiminn lialda vörð,
hvern einn dag, hverja stund.
Hún mun tryggja fólksins rétt, og frið á jörð
frjálsum lýð, frjálsa lund.
Æska þinn söng,
láttu hljóma glatt, frá strönd að strönd.
Láttu rœtast fólksins draum, um frið á jörð.
Frið á jörð! Frið á jörð!
Minnumst dapurra daga,
góðra drengja, sem háðu vort stríð.
Horfnu hetjanna saga
geymist heilög um ókomna tíð.
Arfsins œskan mun njóta,
áfram leiðina brjóta.
Senn á þeim vegi
sólríkum degi
sameinuð fögnum vér.
Því mun æskan trútt um heiminn etc.

Söngur þessl helur á selnustu árum £ar!8 slgurför
um helminn og „hljómar á sérhverri tungu'1 þar
sem Irjálslynd æska kemur saman tll að efla bar-
áttuna fyrir frlðnum. Einn a£ isl. þátttakendunum
á Beriínarmótinu, Elður Bergmann, gerði þennan
texta við sönginn í ferðlnn! tll Berlinar.
F ' \' f p
Straumur lífsins er stríður
— ekkert stöðvar hinn framsækna lýð.
Önnur öld okkár bíður,
líf án ótta við þjáning og stríð.
Æska þú átt að þekkja,
þá er sundra og blekkja.
Úlfúð skal víkja,
vinátta ríkja
vítt yfir allri jörð.
Því mun æskan trútt um heiminn etc.
114 LANDNEMINN