Vísir - 24.12.1938, Blaðsíða 4

Vísir - 24.12.1938, Blaðsíða 4
2 V 1S I R Jólin - hátíð heimllanna. Jólin er hátíð heimilanna. Þá verða. allir ungir í anda á ný — hinir fullorðnu verða aftur sem börn, taka þátt í jólagleðinni með þeim, syngja með þeim jólasöngvana og dansa með þeim kringum jólatréð. frá suðri til norðurs. Hugsum um þá, sem komu alla leið hing- að til íslands, til þess að segja frá liinu lieilaga jólabarni. Jólasagan skýrir svo frá: Þaðbarsvovið. Það bar svo við á dögum Ágústusar keisaia, að barnið fæddist, að Jesús Kristur kom í þenna heim. Jólasagan lieldur áfram og skýrir frá blessuninni, sem fylgdi gjöfinni. Það bar svo við, að hinn sorgbitni fékk huggun og tárin breytlust í jóiabx-os. Það bar svo við, að liinn harðasti tinnuklettur molaðist, að bið kalda dramb breyttist í auðmýkt og mildi. Það bar svo við, að menn fundu gleðina streyma inn i bjartað, er barnið frá Betlebem strauk tárin af augum þeirra með sinni mjúku liendi. Vér þekkjum söguna, vér eigum jólaorðin. Vér eigum minn- ingarnar um bið blíða og milda, sem kom til vor á jólunum. Eg vil ekki slejxpa jólaminningunum. Eg man jólin er eg var bani. En eg' þarfnast einnig jólanna nú. Eg veit, að hinir glöðu þarfnast þeirra, og eg veit að engillinn er nú sendur lil binna sorgbitnu sem finna sárt til þess nú á jólunum að borfa á bin auðu sæti. Þessi er jólabæn mín, að engillinn nemi staðar bjá liinum sorgbitnu og segi: „Ótlist ekki, eg flyt yður mikinn fögn- uð.“ Eg Jxið þess, að sorgin mæti jólabugguninni, binni full- komnu gjöf. Sorgbitnu, ábyggjufullu vinir. Lítið upp, sjáið dýrðina Drott- ins, hlustið á boðskapinn og lofsönginn. Ilve gott að þurfa ekki að láta sér nægja óákveðinn og hálfan, liikandi boðskap. Hve gott að mega flylja mönniinum boðskap um b i n a f u 11 k o m n u g j ö f. Látum oss ekki nægja að borfa á gjöfina um stund eða heyra um bana. Gjöfin er banda oss. Gjöfin er banda þér. Tökunx á móti gjöfinni. Þá Ixöldum vér jól. Þá eigum vér gleðileg, beilög jóh Enginn og ekkert skal taka fná oss gjöfina. Enginn fær að taka fi’á oss hina fegurstu rós. Fögnum jólunum og segjum: Þú rós mín ert ró mínu geði, þú rós mín ert skart mitt og gleði. Eg óska öllum, sem Jxetla lesa eða beyra, gleðilegi’a jóla. Jól á sjúkrahúsinu. Hér á myndinni sést hjúkr- unarkona, sem er að sýna Iitlu barni jólatré. Á öllum sjúkrahúsum hér á landi er alt gert, sem unt er til þess að láta sjúklingana verða vara jólanna, bæði með því ,að skreyta stofur þeirra, og' einnig með hinu, að hafa sameiginlegt jólatré í setu- stofum þeirra. £>/ /?ó5ep/is-5pí/a/a. Veiga litla máttlaus mókir mikinn þrautadag. Ennið hvíta, augun bláu er með fölva-brag. — Hljótt við hana Systir segir: „Nú kemur krónprinsessan.“ Þá er eins og augum hennar opnist fögur lönd. Fitlar létt við línið hvíta lítil, mögur hönd. Ennið ljómar, augun spyrja: „Hvað, kemur krónprinsessan?“ Aftur lykjast augun bláu um þá fögru sýn. Hennar þreytta æskuorka inn í ljómann dvín. Andar blær frá öðrum heimi: „Nú kemur krónprinsessan.“ JÓN MAGNÚSSON. IK

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.