Neytendablaðið - 01.11.2000, Blaðsíða 7

Umhverfisvænt og ekki umhverfisvænt þvottaefni
\
Miljomærket
/
Svanemærket
Ariol som sælges i Danmark indeholder det miljoskadelige kemi-
kalie Linoær Alkylbonzon Sulfonat (LAS), som stár pá Miljosty-
relsons liste over uonskede kemiske stoffer, bl.a. fordi det skader
vandmiljoet. Miljomærket Ariel, som sælges i Sverige, indeholder
ikko dette miljoskadelige kemlkalie.
Ariol-producenten Procter & Gamblo har, pá trods af opfordrin-
ger fra báde miljoorganisationer og detailhandlen, hidtil ikke villet
udvide den LAS-fri vaskemiddel-produktion, sá ogsá do danske
forbrugere kan vaske med ren samvittighed.
Við höfum að undanförnu
sagt frá því hér í blaðinu að
risi á hreinlætisvörumarkaðn-
um, Procter & Gamble, vill
hvorki selja Islendingum né
Dönum umhverfisvænt
þvottaefni fyrir venjulegar
þvottavélar og uppþvottavél-
ár. Fyrirtækið selur hins vegar
umhverfisvænt þvottaefni í
Svíþjóð, bæði Ariel og Yes.
Raunar hafa umhverfisvænu
Yes-töflurnar fyrir uppþvotta-
vélar verið fluttar inn hér, en
límt var yfir norræna um-
hverfismerkið, Svaninn, eins
og sagt var frá í síðasta Neyt-
endablaði. Til að mega merkja
með Svaninum þarf þvotta-
efnið að vera án LAS (Linære
Alkydbenzen Sulfonat), en
það efni er skaðlegt umhverf-
inu. Það er nefnilega bannað
að nota þetta efni í Svíþjóð.
Nýlega var fjallað um þetta
mál í danska neytendablaðinu
Tœnk+Test. Þar kom fram
það sem ræður mestu um
þessa afstöðu hjá Procter &
Gamble: „Við höfum ekki séð
gögn sem sýna að LAS sé
vandamál. Ef það er vandamál
tökum við efnið að sjálfsögðu
úr vörum okkar,“ segir Ina
Andersen, tæknilegur forstjóri
hjá Procter & Gamble. Hún
bætir við að fyrirtækið haldi í
þetta efni vegna þess að það
sé besta efnið til að þvo. Það
passar hins vegar ekki sam-
kvæmt niðurstöðum danskrar
gæðakönnunar á venjulegum
þvottaefnum. Þar fengu tvö
þvottaefni hæstu mögulega
einkunn fyrir þvott, Tusind-
fryd og Bluecare, sem bæði
eru með Svaninn. Búr flytur
inn Bluecare fyrir kaupfélög
og Kaupás (þar á meðal Nóa-
tún, 11-11, KÁ, Samkaup,
KEA og nú síðast Krónan).
Hvorugt þessara þvottaefna er
/ Danmörku starfa,
auk dönsku neyt-
endasamtakanna,
samtök sem heita
Danmarks Aktive
Forbrugere. I þeim
samtökum eru ekki
alltaf notaðar hefð-
bundnar aðferðir.
Danskir neytendur
og einnig íslenskir
neytendur geta
pantað þetta póst-
kort og sent það til
Procter & Gamble.
Vejfangið er „akti-
veforbrugere.dk “.
Einnig er hœgt að
fá þessi kort hjá
Neytendasamtökun-
um: www.ns.is,
sími 545 1200.
með þetta umdeilda efni og
þvo samt best.
Pósturinn gerir breytingar
Það er alltaf kvíðvænlegt þeg-
ar stofnanir eins og Islands-
póstur hf. og Landsíminn hf.,
sem einu sinni hétu einfald-
lega Póstur og sími og ekkert
hf., gera breytingar. Okkur
finnst þessar stofnanir vera
svo grónar og aðferðir þeirra
til að þjóna okkur svo fastar í
skorðum að ekkert þurfi að
breyta til í heilan mannsaldur.
Auðvitað verður manni ekki
að ósk sinni þegar þessar
stofnanir eru næstum leystar
upp í einingar vegna sam-
keppnislaga og gera verður
uppskurð á allri starfsemi
þeirra.
Islandspóstur hf. hefur aug-
lýst í blöðunum, að hann
bjóði „betri og skilvirkari
þjónustu á tollafgreiðslu til ís-
lands“. Og hvað gerist: Ekki
er hægt að skila tollskýrslum í
pósthús eins og áður var held-
ur verður að skila öllum toll-
skýrslum til tollstjórans í
Reykjavík - og 1. janúar 2001
verður öll tollafgreiðsla að
fara fram með SMT, hvað
sem það nú þýðir.
Við lestur bréfs sem sent
var viðskiptamönnum íslands-
pósts vaknaði sú tilfinning að
enginn flytti neitt inn nema
hann ætti heima í nágrenni
við tollstjórann í Reykjavík.
Við í Neytendasamtökun-
um erum ekkert í innflutningi
en fórum að kynna okkur
hvernig venjulegt fólk sem
kaupir sendingar að utan til
jólagjafa eða tækifærisgjafa
fer þá að. Þetta var orðið svo
einfalt. Maður fékk tilkynn-
inguna frá Póstinum um að
pakkinn væri kominn og
kannski var komið bréf frá
fyrirtækinu með reikningi.
Síðan var farið í næstu póstaf-
greiðslu og elskulegur starfs-
maður afgreiddi þetta á 10-12
mínútum gegn uppsettri fjár-
hæð sem skiptist milli selj-
anda erlendis og innlendra að-
ila (tollur, virðisaukaskattur
og afgreiðslugjald).
Við héldum að einfalt væri
að fá upplýsingar á næsta
pósthúsi, en þar var yfirleitt
vísað til yfirmanna hæst uppi,
því samkvæmt fyrirmælum
þeirra ættu almennir af-
greiðslumenn ekki að miðla
upplýsingum, heldur „upplýs-
inga- og markaðsfólkið“.
Gamalgróna og greinda af-
greiðslufólkið sagði okkur að
ekkert yrði gert flóknara fyrir
fólk sem er að kaupa eitthvað
til einkaneyslu en ekki til
sölu. Áfram verða slíkir pakk-
ar afgreiddir frá pósthúsi og
greiddir verða gíróseðlar, en
fjárhæðin takmarkast við há-
mark 25.000 krónur á pakka
eins og er. Pakkinn verður
keyrður heim til fólks og
sendillinn útbúinn með Vísa-
eða Euró-kortalesara svo hægt
er að ganga frá sendingunni
heima á stofugólfi.
Við höfum hins vegar ekki
fengið upplýsingar um hvern-
ig mál einyrkja með margar
mismunandi vörutegundir í
pakka verða leyst. Ekki síst ef
þeir eru ennþá svo óheppnir
að eiga heima úti á landi. Við
sjáum ekki annað en að veru-
legar tafir verði einnig á toll-
afgreiðslu til fyrirtækja út á
landi ef allt þarf að stoppa í
tollinum í Reykjavík. En það
kunna náttúrulega allir á SMT
- eða þannig?
Nóatún bætti fyrir
matarbakkann
Við sögðum frá því í síðasta
blaði að kona kom með mat-
arbakka á skrifstofu Neyt-
endasamtakanna. Matar-
bakkinn var ekki kræsilegur,
af 301 grammi af kjöti, fitu,
beinum og sinum var aðeins
131 gramm af kjöti. Nóatún
hafði samband við konuna
og bætti henni þetta ríflega,
eins og konan orðaði það.
Um leið báðust Nóatúns-
menn afsökunar á þessari
slöku vöru.
NEYTENDABLAÐIÐ - nóvember 2000
7