Fréttablaðið - 16.02.2012, Blaðsíða 18

18 16. febrúar 2012 FIMMTUDAGUR
FRÁ DEGI TIL DAGS
greinar@frettabladid.is
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald
RITSTJÓRI: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.is
Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að
fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík SÍMI: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is og Atli Fannar Bjarkason (dægurmál) atlifannar@frettabladid.is
HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir, ritstjórnarfulltrúi, sigridur@frettabladid.is MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is ALLT OG SÉRBLÖÐ: Roald Eyvindsson roald@frettabladid.is og Sólveig Gísladóttir solveig@frettabladid.is
ÍÞRÓTTIR: Sigurður Elvar Þórólfsson seth@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is
HALLDÓR
Hvað þurfa menn að afreka til að teljast verðugir umbunar og upp-
skera ávextina af hæfileikum sínum
og fram lagi til menningar eða annarra
þjóð nytja? Spyr sá sem ekki veit! En
spurningin vaknar óhjákvæmi lega í sam-
bandi við nýlega út hlutun úr Starfs launa-
sjóði rit höfunda; og vera má, að forsvars-
menn hans eigi einhver við hlítandi svör
við henni.
Svo vill nefnilega til, að í þetta sinn
var gengið framhjá einum efnilegasta og
ötulasta rithöfundi Íslendinga, Bjarna
Bjarnasyni (f. 1965), sem á nokkrum
síðustu árum hefur verið afkastameiri
og afkastabetri en velflestir, ef ekki
allir, jafnaldrar hans. Í því sambandi má
benda á, að síðan 1992 hefur hann gefið út
átta skáldsögur ásamt skáldævisögu og
ritgerðasafninu „Boðskort í þjóðarveislu“.
Síðustu þrjú árin hefur hann sent
frá sér þrjár veiga miklar skáld sögur,
sem vakið hafa almenna at hygli, og
fengið tvö af skáld verkum sínum þýdd
á arabísku og þýsku. Skáld verkin þrjú
eru „Leitin að Audrey Hepburn“ (2009),
„Mannorð“ (2011) og „Endurkoma
Maríu“ (2012). Bjarni var sæmdur
bókmenntaverðlaunum Tómasar
Guðmundssonar 1998 og Laxness-
verðlaununum 2001. Þá má einnig geta
þess, að hann kom fram á Bókamessunni
í Frankfurt á liðnu ári.
Í þessu kræfa samfélagi gagn særra
pólitíkusa og mis jafn lega spilltra brodd-
borgara (samanber lífeyrissjóðina) má
heita, að heiðar leg og mark sækin vinnu-
brögð þyki sveitó eða púkó. Hvers á
Bjarni Bjarnason að gjalda? Má vera,
að hann þyki of vel kvæntur til að verð-
skulda viður kenningu fyrir heiðvirð
og frábær vinnubrögð? Það væri svo
sem eftir öðru á þessum kjörlendum
kunningsskapar og pólitísks siðleysis!
Hvað þurfa menn að afreka?
Menning
Sigurður A.
Magnússon
rithöfundur
Í þessu kræfa samfélagi
gagnsærra pólitíkusa
og misjafnlega spilltra brodd-
borgara (samanber lífeyris-
sjóðina) má heita, að heiðarleg
og marksækin vinnubrögð þyki
sveitó eða púkó.
Ánægjan í Evrópu
Umræður sköpuðust á þingi í upp-
hafi viku þar sem Sigmundur Davíð
Gunnlaugsson vitnaði í ályktun
utanríkismálanefndar Evrópuþingsins
um aðildarferli Íslands og las þar út
„mikla ánægju“ með brotthvarf Jóns
Bjarnasonar úr ríkisstjórn og „fögnuð“
með að Steingrímur hefði tekið við
málaflokkum Jóns.
Tilgangurinn og meðalið
Vandamálið er að hvergi í til-
lögunni er vikið að Jóni eða
ánægju með brott hvarf hans.
Evrópu þingmaðurinn
Christian Dan Preda
segir í svari við
fyrir spurn Evrópu vaktarinnar að í
ályktuninni hafi verið vakin athygli
á breyt ingunum og nýrri ríkis stjórn
fagnað sem nýjum viðræðu aðila án
þess að taka af stöðu til hennar. Það
sé gert gagn vart öllum umsóknar-
ríkjum. Stað reyndir sem þessar telja
íslenskir þingmenn þó ef til vill auka-
atriði ef hægt er að neyta færis og
koma höggi á andstæðinga.
Langsótt
Bjarni Benediktsson átti
á sínum tíma aðkomu
að við skiptum sem hafa
leitt til ákæru á hendur
tveimur banka-
mönnum. Athygli
hefur verið vakin á þessu í fjöl miðlum
og það er ekki nema sjálf sagt, eðlilegt
og þarft. Bjarna hefur gefist tæki færi
til að svara fyrir þessa aðkomu sína og
mörgum þykir honum hafa tekist það
ágætlega. Nýjasta útspil Bjarna er hins
vegar að tengja frétta flutninginn, sem
hófst fyrir mörgum misserum og lifnaði
aftur við þegar ákæran var gefin út á
dögunum, við þing mál sem hann lagði
fram fyrir jól um að hætta við saka mál
gegn Geir H. Haarde. Bjarni mætti
hafa í huga að þegar menn segjast að
ósekju bendlaðir við plott ættu þeir
að forðast að smíða lang sóttar
samsæriskenningar sjálfir.
thorgils@frettabladid.is
stigur@frettabladid.is
Nýsköpunarsjóður tónlistar – Musica Nova
Styrkir vegna starfsársins 2012
Sjóðurinn auglýsir hér með eftir umsóknum um styrki til nýsköpunar í tónlist.
Flytjendur og tónleikahaldarar geta sótt um styrk til að panta tónverk og skal styrk-
fjárhæðin aðeins notuð til þess. Umsækjendur ábyrgjast frumflutning verksins.
Í umsókn skal taka fram:
- höfund tónverks
- tímalengd verks
- flytjendur
- hljóðfæraskipan
- áætlaða tímasetningu frumflutnings
- upphæð sem sótt er um
Þá skal fylgja fjárhagsáætlun verkefnisins sem og ferilskrá umsækjanda
(flytjanda/tónleikahaldara)
Umsóknir berist til: Nýsköpunarsjóðs tónlistar – Musica Nova
Laufásvegi 40, 101 Reykjavík
Umsóknarfrestur rennur út miðvikudaginn 29. febrúar 2012.
Póststimpill gildir.
Nýsköpunarsjóður tónlistar er styrktur af Reykjavíkurborg
S
eðlabankinn sendi ríkisstjórninni og Alþingi kurteislega
ábendingu í riti sínu Peningamálum, sem út kom í síðustu
viku. Þar segir að fjárlög þessa árs séu breytt frá upp-
haflegu frumvarpi, sem lá til grundvallar hagspá Seðla-
bankans í nóvember. Hallinn á fjárlögunum sé þannig
þremur milljörðum meiri en gert var ráð fyrir. „Mest munar um
að ekki var gengið jafn langt í aðhaldi launakostnaðar eins og gert
hafði verið ráð fyrir í frumvarpinu eða sem nemur um 2,1 ma.kr.
Gert er ráð fyrir að launakostnaður í ár verði 2,5% meiri en í fyrra.
Í ljósi umsaminna launahækkana opinberra starfsmanna er ljóst að
enn þarf að skera niður vinnumagn eigi þessi forsenda að halda,“
segir Seðlabankinn.
Á mannamáli þýðir þetta að
fækka verði ríkisstarfsmönnum,
annars verði hallinn á rekstri
ríkisins meiri en fjárlögin gera
ráð fyrir.
Ábending Seðlabankans er
til merkis um að við meðferð
fjárlagafrumvarpsins var látið
undan þingmönnunum, sem
undanfarin misseri hafa hamazt gegn fækkun ríkisstarfsmanna
á ýmsum forsendum; þeir telja grafið undan velferðarkerfinu,
undan einstökum byggðarlögum eða landshlutum o.s.frv. Vandinn
við þennan málflutning er að viðkomandi benda sjaldnast á hvar
megi skera niður í staðinn, nema hvað einn og einn kemur með
gömlu lýðskrumslausnina: Skera niður risnu, utanlandsferðir og
utanríkisþjónustuna. Sparnaður á þeim útgjaldaliðum er auðvitað
nauðsynlegur eins og annars staðar en þeir eru bara svo pínulítill
hluti af útgjöldum ríkisins að það skiptir litlu í heildarsam henginu.
Hinn kaldi veruleiki er að launakostnaður er svo stór hluti af ríkis-
útgjöldunum að ómögulegt er að ná utan um vandann í ríkisfjár-
málum án þess að segja upp fólki.
Þegar fyrirtæki á einkamarkaði sjá fram á kostnaðar hækkanir,
meðal annars launahækkanir, en búast ekki við samsvarandi
hækkun á tekjum segja þau upp fólki. Það eru sársaukafullar
aðgerðir en nauðsynlegar, því að óábyrgt væri að stefna fyrir-
tækjunum í þrot með því að gera ekki neitt. Okkar sameiginlega
fyrirtæki, ríkissjóð, verður að reka með nákvæmlega sama hætti.
Samkvæmt upplýsingum frá fjármálaráðuneytinu fjölgaði
stöðugildum hjá ríkinu, þar með talið hjá opinberum hlutafélögum,
um 38% áratuginn fyrir hrun, 1999-2008. Það var fjölgun byggð
á óábyrgum ákvörðunum stjórnmálamanna sem vildu veita góða
þjónustu og hafa kjósendur sína ánægða en tekjur ríkisins standa
nú engan veginn undir góðverkunum. Hvernig gengur svo að snúa
blaðinu við? Samkvæmt skýrslu Ríkisendurskoðunar frá síðast-
liðnu hausti hefur ársverkum frá ríkinu fækkað um 6,5% frá 2008.
Með öðrum orðum hefur aðeins verið undið ofan af fjórðungi af
fjölguninni frá því fyrir hrun.
Einhverra hluta vegna þorir ríkisstjórnin að setja sér markmið
um fækkun ríkisstofnana, en ekki að segja frá því hvað störfum
eigi að fækka mikið við sameiningarnar. Það blasir þó við að eigi
kerfisbreytingin að skila raunverulegum sparnaði, verður að fækka
starfsmönnum. Kominn er tími til að horfast í augu við það.
Seðlabankinn bendir á það augljósa:
Meiri fækkun
ríkisstarfsmanna
Ólafur Þ.
Stephensen
olafur@frettabladid.is
SKOÐUN