Fréttablaðið - 30.01.2013, Síða 14

30. janúar 2013 MIÐVIKUDAGURSKOÐUN
HALLDÓR
FRÁ DEGI
TIL DAGS
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík Sími: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is og Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir, ritstjórnarfulltrúi, sigridur@frettabladid.is
MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is DÆGURMÁL: Kjartan Guðmundsson kjartan@frettabladid.is ÍÞRÓTTIR: Sigurður Elvar Þórólfsson seth@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald
RITSTJÓRI: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.is
Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að
fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og
í gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871
Ö
gmundur Jónasson innanríkisráðherra vill þrengja
verulega að rétti útlendinga til að eiga fasteignir á
Íslandi. Í greinargerð með frumvarpsdrögum, sem
ráðherrann hefur lagt fram til kynningar, segir að
heimildir útlendinga til fjárfestinga í fasteignum
á Íslandi hafi verið rýmkaðar verulega undanfarin ár, eftir að
Ísland gerðist aðili að samningnum um Evrópska efnahagssvæð-
ið. Það er rétt og það er líka áreiðanlega rétt að ein afleiðing
þeirrar rýmkunar er að útlendingar, reyndar bæði frá ríkjum
utan og innan EES, hafa eignazt hér bæði hús- og jarðeignir.
Að mati Ögmundar Jónassonar hefur þessi þróun þýtt að
„erlendir auðmenn eru að safna
hér jörðum, kaupa jarðir og
leggja byggðarlögin í rúst“ eins
og hann orðaði það í fréttum
Ríkissjónvarpsins.
Við þessa lýsingu kannast
enginn annar, enda á hún ekki
við nein rök að styðjast. Aukn-
um fjárfestingum útlendinga í
hús- og landareignum á Íslandi
hafa ekki fylgt nein sérstök vandamál. Engar af þeim hrakspám,
sem hafðar voru uppi um þessi mál þegar EES-samningurinn
var til umræðu, hafa rætzt. Ráðherrann virðist vilja þrengja
lagaheimildirnar til að bregðast við vandamáli sem er ekki til.
Lagabreytingar af þessu tagi væru misráðnar. Þær myndu í
fyrsta lagi stuðla að lækkun á verði fasteigna með því að minnka
hóp hugsanlegra kaupenda. Það er ekki núverandi eigendum í
hag, allra sízt þeim sem eiga eignir utan eftirsóttustu þéttbýlis-
svæða.
Takmarkanir á rétti erlendra ríkisborgara, þar með talinna
EES-borgara, til að eiga hér fasteignir, gætu líka leitt af sér
breytingar á rétti íslenzkra ríkisborgara í öðrum ríkjum. Við
getum að minnsta kosti ekki ætlazt til að Íslendingar njóti rétt-
inda í öðrum ríkjum, sem þegnar þeirra njóta ekki á Íslandi.
Áherzla frumvarpsins á að útlendingar, sem á annað borð fá
að eiga fasteignir á Íslandi, eigi hvorki vatns- né veiðiréttindi,
ber í þriðja lagi vott um að höfundarnir hafi enga trú á innlendu
regluverki um meðferð þessara réttinda. Ef erlendir eigendur
vatns- eða veiðiréttar geta misnotað þau gegn almannahags-
munum, hljóta innlendir eigendur að geta það líka.
Loks væri það ákaflega misráðið á þessum tímapunkti, þar
sem áform um að auka erlenda fjárfestingu á Íslandi eftir hrun
hafa að stórum hluta farið út um þúfur, að leggja enn fleiri
steina í götu erlendra fjárfesta en núverandi ríkisstjórn hefur
þegar gert.
Það er gamalt trix stjórnmálamanna, ekki sízt þegar kosning-
ar nálgast, að spila á minnimáttarkennd og ótta gagnvart útlend-
ingum. Enda segist innanríkisráðherrann viss um að kjósendur
muni styrkja málstað hans í komandi kosningum. Hér er hins
vegar verið að hræða fólk með vandamáli sem á sér ekki stoð í
veruleikanum, en hætta á að ýmis ný yrðu búin til í leiðinni.
Ráðherra vill þrengja fasteignaréttindi útlendinga:
Lög gegn vanda
sem er ekki til
Ólafur Þ.
Stephensen
olafur@frettabladid.is
Nú er komið fram frumvarp til náttúru-
verndarlaga og liggur það fyrir Alþingi.
Í þessu nýja frumvarpi er ýmislegt ágætt
en einnig margt sem er undarlegt, illa
skilgreint eða sem beinist beinlínis gegn
ákveðnum hópum ferðamanna.
Meðal þess sem ósátt er um er að lagt
er til að búinn verði til ríkisgagnagrunnur
yfir vegslóða. Verði lögin samþykkt verð-
ur bannað að keyra allar leiðir nema þær
sem samþykktar hafa verið í gagnagrunn-
inn. Þetta gæti hljómað vel í eyrum sumra,
sem tæki til náttúruverndar. Raunin er
hins vegar sú að þvert á móti vinnur þessi
grunnur gegn náttúruvernd.
Það er fullkomlega óraunhæft að allar
leiðir sem farnar hafa verið rati inn í
grunninn. Það eitt og sér takmarkar ferða-
lög fólks, því leiðir sem fólk hefur ekið
árum eða áratugum saman verða túlk-
aðar sem utanvegaakstur, jafnvel þótt þar
sé greinileg slóð. Samkvæmt lögunum má
sekta eða gera ökutæki upptækt við slíkt
athæfi, fjölskyldu sem kannski er að fara að
tjalda, fara í veiðiferð eða í berjamó. Því er
refsað fyrir það að ferðast, en ekki fyrir að
valda landspjöllum.
Þá er verið að þröngva fólki til að aka
eftir sömu ríkisleiðunum, með auknu álagi
á þær og þeirra nærumhverfi. Með auknu
álagi er meiri hætta á náttúruskemmdum.
Það virðist þó vera í lagi samkvæmt lög-
unum, því farið er eftir ríkisleiðinni. Getur
það kannski verið að fólk muni samt aka
leiðirnar án athugasemda yfirvalda og
lagaákvæðin þannig verða marklaus? Eða
verður slóðalögga sett á laggirnar sem fylg-
ist með öllu hálendinu, vetur sem sumar?
Verða kannski settar myndavélar upp um
allt hálendið til að fylgjast með fólki? Þetta
er í alla staði vont ákvæði fyrir ferðafólk og
náttúruna. Ákvæðið virðist frekar ætlað til
stjórnunar og eftirlits en til náttúruvernd-
ar. Ég tel að í þessu samhengi ætti náttúran
að njóta vafans og ákvæðið um ríkisgagna-
grunninn að fara út.
Hættum nú eftirlits- og forsjárhyggjunni,
tökum frekar höndum saman um að vinna
regluverk sem við getum sameinast um,
sem gefur okkur frelsi til að ferðast en felur
okkur jafnframt ábyrgð til að ganga vel um
landið okkar. Hjálpumst að við að uppfræða
landa okkar og gesti um skynsamlega
umgengni á ferðalögum og njótum lands-
ins okkar í sátt og samlyndi. Á ferdafrelsi.is
er nú í gangi undirskriftasöfnun til að mót-
mæla þessu frumvarpi. Ég hvet almenning
til að kynna sér það sem þar kemur fram
og skrifa undir ef hann er ósáttur. Ég hvet
einnig þingmenn til að hafna frumvarpinu
eins og það er, svo hægt sé að vinna að nýju
frumvarpi í sátt við þjóðina.
Gagnagrunnur gegn ferðafrelsi
icesave-samningarnir
afleikur aldarinnar
Á tilboði
í Eymundsson
- aðeins
990kr.
meðan birgðir endast
NÁTTÚRA
Ólafur
Magnússon
áhugamaður um
útivist og ferðafrelsi
Sigur varð að tapi
Ýmislegt var látið flakka í kjölfar
sýknu Íslands fyrir EFTA-dómstólnum
og margir létu tilfinningar sínar bera
sig ofurliði. Skiljanlega kannski, málið
hafði legið sem mara á þjóðinni
um alllanga hríð. Sérkennileg var
þó röksemdafærsla Sigmundar
Davíðs Gunnlaugssonar, for-
manns Framsóknarflokksins
á Alþingi í gær. Hann sagði
ríkisstjórnina eiga að hugsa
sinn gang enda hefði
hún í tvígang verið gerð
afturreka með samning
„og tapar nú
dómsmáli“.
Það þarf ansi
einbeittan
vilja, eða metnaðarfulla Morfístækni,
til að fá það út að ríkisstjórnin hafi
tapað málinu. Hefði hún þá unnið
málið ef Ísland hefði tapað?
Ekki rétti tíminn
Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráð-
herra lýsti því yfir að ekki væri
tími til að leita sökudólga
strax eftir dóminn
umrædda. Það má vel
vera. Jóhönnu hefur hins
vegar oft þótt hinn besti
tími til að leita sökudólga
hins og þessa, hún er til
dæmis óþreytandi
við að finna
sökudólga
hrunsins.
Hamfaraorðfærið
Katrín Jakobsdóttir, mennta- og
menningarmálaráðherra, sagði, í
þingræðu á mánudag, að stutt væri
síðan hér hefði allt verið í kaldakoli.
Og af því að hún er vel máli farin
er rétt að gefa henni orðið: „Ekki er
mjög langt síðan, kannski fjögur
ár, þingmenn fóru ekki svo upp í
þennan stól að þeir ræddu ekki
um brimskafla og kólguský
og ýmiss konar boðaföll
og hamfarir.“ Vonandi er
hamfaraorðfærið horfið
úr íslenskum stjórn-
málum.
kolbeinn@frettabladid.is