Fréttatíminn


Fréttatíminn - 07.01.2011, Blaðsíða 59

Fréttatíminn - 07.01.2011, Blaðsíða 59
A ðstandendalistinn fyrir upp-færslu Borgarleikhússins á Ofviðri Shakespeares gefur fyrirheit um stórbrotna kvöldstund. Þó ekki væri nema fyrir nafn leik- stjórans Oskaras Korsunovas sem er einn mest i sviðsgaldrakarl norðan Alpafjalla. Fyrir tæpum tíu árum fékk ég fylgd á uppfærslu hans á Meistaran- um og Margarítu í heimaborginni Vilnius og heillað- ist upp úr skónum. Fylgdarmaður minn var þá að sjá umrædda sýn- ingu í þriðja sinn á mjög skömmum tíma; hann ræddi um leikstjórann líkt og rokkstjörnu. Nú í vor fengu íslenskir leikhúsgestir líka tækifæri til að berja list Korsunovas augum þegar uppfærsla hans á Rómeó og Júlíu kom til sýninga í Borgarleik- húsinu sem gestaleikur á Listahá- tíð. Það var líka hreint ævintýr, með hveiti, glassúr og öllu saman. Boginn var því býsna spenntur þegar ég sá aðra sýningu Ofviðris- ins. Kannski voru væntingarnar of miklar því ég beið alla sýninguna eftir töfrunum. Strax þegar tjöldin voru dregin frá afhjúpaðist tilkomu- mikill heimur, gríðarlega falleg um- gjörð um verkið; drungaleg, fan- tasísk og yfirgengileg. Það ætti að skrifa lærðar ritgerðir um listfengi Vytautasar Narbutas, hlutdeild hans í sýningunni er svo miklu meira en leikmynd. Við þá snilld bætist starf Franks Hall (myndband) og bún- ingar Filippíu I. Elísdóttur sem eru hreint ævintýralega flottir. Þeirra tilkomumikla sjónarspil gleður skynfærin og ekki síður tónlistin (Högni Egilsson) og hljóðmyndin (Jakob Tryggvason). Lýsing Björns Bergsteins var hagleg, nema hvað spotlýsingin fremst á sviðinu virk- aði stundum misjafnlega. Já, og dansararnir! Það er kannski synd að segja það, en þeir stálu á köflum senunni frá leikurunum. Því leikurinn lifnaði lítt. Áferðarfal- legur textinn, í nýrri þýðingu Sölva Björns Sigurðssonar, rataði varla út í ólseigan salinn. Á sviðinu eru margreyndir listamenn sem virtust bara í vinnunni, orku- og ástríðulitl- ir. Ég vona innilega að það sem ég sá hafi aðeins verið bölvun annarrar sýningarinnar, en það er ýmislegt sem bendir til að svo sé ekki. Það er klafi að vera rómaður snill- ingur en Korsunovas færir nýjunga- gjörnum leikhúsunnendum fátt að heillast af. Þótt verkið sé sígilt þarf sýningin ekki að vera fyrirsjáanleg. Eitt kom mér þó á óvart; að hún var næstum ekkert fyndin. Og áhersl- an virtist ekki heldur á heimspeki verksins, né hugleiðingar um eðli mannsins, fantasíuna, breyskleik- ann, ástina, réttlætið. Boðskapurinn fór fyrir ofan garð og neðan hjá mér og óreyndari gestir skildu hreinlega ekki framvindu sögunnar. Lesendum ætti að vera nokkuð ljóst að undirritaður áhorfandi varð fyrir miklum vonbrigðum. Það er hundfúlt að vera skúffaður stjörnu- dreifari en þeim skal eigi að síður úthlutað af skyldurækni. Ég vil næla þær tvær og eigna þær Vytasi, Fil- ippíu og Frank, þau sköpuðu það sem þessarar sýningar verður fyrst og fremst minnst fyrir. Kristrún Heiða Hauksdóttir dægurmál 59Helgin 7.-9. janúar 2011  leikdómur Ofviðrið Gríðarlega falleg um- gjörð utan um erindislitla sýningu. Umgjörðin trompar innihaldið  Ofviðrið e. William Shakespeare Borgarleikhúsið Leikstjóri: Oskaras Kors- unovas Gunnleifur Gunnleifsson er landsliðsmarkmaður okkar í fótbolta og markmaður hjá FH-ingum. Hann er klettur í markinu! Á morgun, laugardag, verður opnuð í Hafnarborg í Hafnarfirði sýning á verkum Stefáns Jónssonar sem eru endurgerðir af málverkum Kjarvals. Ólíkt hinum látna meistara sýslar Stefán ekki með olíu á striga í þessum verkum heldur tekur meðal annars fram prjóna og garn, mósaíkflísar, steinsteypu og við. Úr þessum fjöl- breytta efniviði býr hann svo til þrívíðar eftirmyndir af ýmsum af náttúrumyndum Kjarvals. Stefán hefur áður verið á svipuðum slóðum í listsköpun sinni. Hann hefur meðal annars fært sögufræg verk Giotto og Goya í þrívítt form. Einhverjir muna örugg- lega eftir Lego-körlum sem komu þar við sögu, eins og reyndar í fleiri verkum Stefáns. Sýningin Kjarvalar stendur til 6. febrúar.  myndlist stefÁn JónssOn Prjónaður Kjarval Frá Þingvöllum, Botnssúlur. Spóna- plötur, garn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.