Fréttatíminn


Fréttatíminn - 07.01.2011, Blaðsíða 22

Fréttatíminn - 07.01.2011, Blaðsíða 22
Þ egar ár kveður og nýtt tek- ur við, liggja flest okkar yfir völvuspám dagblað- anna. Hvað skyldi nýja árið nú færa okkur? Slíkar upp- lýsingar geymast oft ekki lengi í minni okkar, en þegar við tökum sjálf skrefið og leitum upplýsinga hjá miðlum horfir málið öðruvísi við. Þá erum við að leita svara við persónulegum spurningum og um eigin framtíð. En hvers vegna sækir fólk til miðla? Er rétt að raska ró hinna látnu? Slíkar spurningar koma iðulega upp þegar einhver segist vera að fara til miðils en þeir sem það gera svara gjarna: „Ég er ekki að raska ró neins sem látinn er. Þeir koma sem vilja koma, með þau skilaboð sem þeir telja nauðsynleg.“ Játaði svik á miðilsfundum Fyrir sjötíu árum kom upp stórmál þegar þekktur miðill, Lára Ágústs- dóttir, viðurkenndi við yfirheyrslur hjá rannsóknarlögreglunni að hafa haft í frammi svik á miðilsfundum í fjölda- mörg ár. Svikin fólust einkum í því að Lára notaði slæður og andlitsgrímur á svokölluðum líkamningafundum, en hún sagðist þó vera skyggn og tala ósjálfrátt. (Morgunblaðið 27. október 1940) Við þennan atburð og játningu Láru misstu margir alla trú á miðlum, en sá miðill sem í mestum metum varð eftir þetta var Hafsteinn Björnsson. Margar góðar sögur eru til af Hafsteini og er ein þeirra sú að hann hafi gerst búðar- maður á yngri árum, en þar sem hann gat ekki gert sér grein fyrir hvort fyrir framan hann stóðu lifandi eða látnir var hann víst ekki eftirsóttur starfsmaður í versluninni! Hafsteinn hlaut mikla þjálfun og meðal þeirra sem stóðu að henni voru Einar H. Kvaran, Jónas Þor- bergsson, Einar Loftsson og fleiri. Nú á dögum heyrist minna af þjálfun miðla en þó munu margir hljóta þjálfun bæði innanlands og utan. Hér á landi eru starfandi talnaspekingar, dulmiðl- ar, konur og menn sem spá í bolla og spil, en hér spyrjum við eingöngu um þá sem virðast sjá og heyra það sem okkur hinum er hulið. En hverjir eru bestir? Flestir þeirra sem rætt var við vegna þessarar greinar nefndu einkum fjóra miðla: Láru Höllu Snæfells, Skúla Lórenzson, Guðrúnu Pálsdóttur og Ólöfu Guðnadóttur. Ólöf miðill Um Ólöfu Guðnadóttur í Hafnarfirði fékk ég margar skemmtilegar sögur. Ung stúlka, skotin í strák, leitaði til Ólafar – auðvitað í þeirri von að Ólöf sæi að nú kæmist á samband milli hennar og unga herrans. En nei, ekki var orði minnst á þann dreng. „Þú munt verða orðin móðir tvíbura og frægur barna- bókarithöfundur innan við þrítugt,“ sagði Ólöf, og jafnframt að hún yrði að vera undir það búin að afi hennar færi að kveðja þetta líf. Afinn, sem var stál- hraustur þegar stúlkan fór til Ólafar, lést nokkrum vikum síðar. Á þessum tíma var stúlkan í námi og ætlaði sér ekki að flytja að heiman en Ólöf full- yrti að í mánuði sem hún tiltók yrði hún flutt í íbúð, sem hún lýsti afar vel. Þetta stóðst algjörlega. Tvíburarnir eru hins vegar ókomnir, unga stúlkan orðin ríf- lega fertug og hefur aldrei skrifað orð sem tengist bókmenntum. Að sættast við þann sem er að kveðja Til að komast að hjá Ólöfu þarf að skrifa niður nafn sitt og símanúmer og stinga inn um lúguna hjá henni. Ólöf hringir í viðkomandi þegar hún finnur að nú sé tímabært að ræða við mann- eskjuna. Þannig var það í tilviki eldri konu, en dóttir hennar hafði farið með nafn hennar á blaði heim til Ólafar. Ólöf hringdi einn morguninn og sagði kon- unni að hún yrði að vera mætt klukk- an eitt, það væru áríðandi skilaboð til hennar. Bíllaus konan tók sér frí úr vinnunni og skellti sér með leigubíl í Hafnarfjörðinn. Skilaboð Ólafar voru þau að hún yrði að fá börnin sín til að sættast við föður sinn, en illdeilur höfðu staðið um árabil. „Maðurinn þinn fyrr- verandi verður látinn innan mánaðar og börnin mega ekki búa við hatur og reiði. Ég sé móður hans við uppbúið rúm og það þýðir aðeins eitt.“ Þar sem Ólöf býður upp á að miðilsfundurinn sé tekinn upp – eins og flestir miðlar gera – gátum við heyrt að fundurinn fór fram 17. mars 1996. Hinn 17. apríl sama ár var maðurinn borinn til grafar. Börnin höfðu farið að tilmælum móðurinnar, öll sem eitt, farið til föður síns og sæst við hann. Skemmtileg ástarsaga Kona á miðjum aldri, fullviss um að ást- ina væri hvergi að finna, fór til Ólafar sem sagði henni að innan skamms yrði henni boðið í veislu. Konan yrði staðsett þannig í íbúðinni að við henni blöstu útidyrnar og inn um þær gengi maður sem hún ætti eftir að verða ástfangin af. „Hann er fráskilinn tveggja barna faðir, mikill útivistarmaður, hár og myndar- legur.“ Nokkru síðar var boðið til veislu – og þegar í húsið var komið kom í ljós að húsráðendur höfðu breytt uppröðun húsgagnanna. Konunni sem um ræðir var boðið til sætis – beint á móti útidyr- unum. Nokkrum mínútum síðar opnuð- ust þær og inn gekk maðurinn sem Ólöf hafði lýst. Ástarævintýrið varði í eitt ár – en þá var úti ævintýri. Það breytir þó engu um það að Ólöf sá nákvæmlega fyrir það sem gerðist nokkrum mán- uðum áður en konan fann ástina! Hús í útlöndum „Ég fór fyrst til Ólafar árið 1991,“ segir tæplega sextug kona. „Þá hafði ég verið gift í átján ár og við áttum fjögur börn, tvær dætur og tvo syni. Ólöf sagði mér að manninum mínum myndi bjóðast starf í útlöndum, lýsti landinu og stað- háttum og auk þess húsinu sem hún sagði að við myndum búa í. Á þessum tíma var maðurinn minn í góðri vinnu hér og við áttum engan veginn von á því að flytja frá Íslandi. En ári síðar fékk hann atvinnutilboð frá útlöndum. Þegar við komum að húsinu sem búið var að velja fyrir okkur mundi ég hvað Ólöf hafði sagt – en sá enga samlíkingu með hennar lýsingu og húsinu. Það var ekki fyrr en ég stóð í bakgarðinum að myndin kom upp í huga mér. Húsið leit út nákvæmlega eins og Ólöf hafði lýst því. Hún sagði mér líka að ég myndi eignast þriðju dótturina í þessu landi, en það þótti mér afar ótrúlegt því ég var að nálgast fertugt. En viti menn: Þarna fæddist okkur fimmta barnið, stúlka! Á þessum miðilsfundi hjá Ólöfu spurði ég hana hvort við myndum nokkuð búa í útlöndum meira en í eitt, tvö ár, en hún sagðist sjá átta ár fram í tím- ann og mig þá ennþá í útlöndum. Það stóð allt heima og við fluttum ekki heim fyrr en fyrir fimm árum. Það sem mér fannst erfiðast við tímann hjá Ólöfu var að ég var alls ekki nógu hamingjusöm á þessum tíma og spurði hvort hún sæi nokkuð skilnað fram undan hjá mér. „Ekki næstum því strax,“ svaraði hún, „en það verður skilnaður.“ Hún lýsti þeim manni sem ég ætti eftir að giftast, sagði að börnin hans yrðu í fyrstu ósátt við mig en síðan myndi allt falla í ljúfa löð. Þetta hefur allt gengið eftir. Það sem þó situr einna fastast í mér er að Ólöf lýsti algjörlega fyrri konu manns- ins míns núverandi, konu sem ég hafði aldrei séð, en þegar ég hitti hana fyrst hefði ég þekkt hana hvar sem var eftir lýsingu Ólafar! Það var mögnuð upp- lifun.“ Lára Halla Því miður náðist ekki í miðilinn Láru Höllu fyrir vinnslu þessarar greinar. Ég ræddi við þrjár ungar konur sem höfðu farið til hennar – og engin á sama stað- inn! Ein fór í Grafarvog, önnur í Hafnar- fjörð og sú þriðja í Kópavog, en þeim bar saman um að Lára Halla væri stór- kostlegur miðill. „Þegar ég fór til Láru Höllu í haust var ég ánægð í mínu námi og ætlaði mér að ljúka því,“ segir 24 ára kona sem stundar háskólanám. „Ég hef farið til nokkurra miðla en Lára Halla situr svo sterkt í mér því hún las mig algjörlega. Hún vissi um tilfinningar sem ég hef haldið alveg fyrir sjálfa mig; vissi nákvæmlega hverju ég væri að velta fyrir mér og hvernig mér leið. Hún vissi hversu mörg systkin ég átti, að pabbi minn væri útlendingur og í hvaða námi ég væri. Það var mjög sér- stakt andrúmsloft hjá henni. Ég fór um miðjan dag, það var bjart úti og stór- ir gluggar umhverfis okkur. Lára var með kveikt á kertum og í herberginu var allt hvítt. Mér leið ólýsanlega vel hjá henni. Hins vegar varð ég hissa þegar hún sagði að það myndi eitthvað óvænt koma upp á og ég myndi fara til útlanda Bestu miðlar landsins Íslendingar hafa löngum haft mikinn áhuga á miðlum. Anna Kristine fór á stúfuna og athugaði hverjir væru bestu miðlar landsins. Til að komast að hjá Ólöfu þarf að skrifa niður nafn sitt og símanúmer og stinga inn um lúguna hjá henni. Ólöf hringir í viðkomandi þegar hún finnur að nú sé tímabært að ræða við mann- eskjuna. Framhald á næstu opnu 22 úttekt Helgin 7.-9. janúar 2011
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.