Keflavíkurgangan

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat

Keflavíkurgangan - 19.06.1960, Qupperneq 33

Keflavíkurgangan - 19.06.1960, Qupperneq 33
rísi af sjálfsdáðum upp úr móki gróðahyggjunnar, hristi af sér syndir feðranna, hreinsi landið af útsendurum stríðsguðs- íns, treysti á hugsjón í staðinn fyrir her. Sún von er leiðar- steinn hópsins sem kominn er gangandi sunnan af Miðnes- heiði í dag. Eins og að líkum lætur er þessi hópur fyrirlitinn og spottaður af hermöngurunum. En ráði auðna hefur hann markað ný spor í íslenzka sögu. Vera kann að þjóðin öll eigi fótum hans fjör að launa. Það er staðfastur ásetningur hans að nema ekki staðar í sókninni fyrr en sigur er unninn. Það er mikill siður innlendra sópara hins erlenda ,,tilleggs“ að nefna alla þá kommúnista sem vilja hlutlaust land og frið- lýst. Gott og vel: sé ekki hægt að vera heiðarlegur íslending- ur án þess að vera kommúnisti, þá verum öll kommúnistar. Minnumst þá kommúnistans Einars Þveræings sem bægði frá landi voru her Ólafs helga. Minnumst þá kommúnistans Árna lögmanns sem grét í nauðvörninni gegn her Friðriks þriðja. Minnumst þá kommúnistans Jóns forseta sem fastast stóð þegar berlegast ógnaði her Friðriks sjöunda. í dag hafa liðnar kynslóðir með þessa ódauðlegu íslendinga í fylkingarbrjósti stigið fram úr djúpi aldanna og svifið á undan Keflavíkurgöngunni — aðvarandi, tárfellandi, eggj- andi benda þær á krabbamein landsins, hinn erlenda her, og hrópa með oss: Vér mótmælum allir. Gils Guðmundsson: Góðir fundarmenn! Sá atburður, sem hér hef- ur gerzt í dag, gangan frá herstöðinni í Keflavik til Reykjavíkur, er áfangi á veg- ferð, sem þegar er orðin nokkuð löng. Enn ein dagleið er að baki, og ég trúi því, að hún hafi skilað okkur drjúg- um áfram að settu marki: Frjálsu og friðlýstu landi. Þó að við, sem hér erum saman komin, séum misjafn- lega miklir göngugarpar, höf- um við sjálfsagt öll einhvern tíma ævinnar kennt ferða- þreytu og fundið mjög til þess, hve seint okkur sóttist leiðin. Slíkrar þreytu hefur gætt í röðum okkar hernáms- andstæðinga nú hin síðustu missiri. Yfir baráttu okkar Gils Guðmundsson raun, ef hugur fylgir máli, því hvað er hún hjá þeirri andlegu þrælagöngu sem þjóðin hefur verið keyrð í, 20 ára hersetu. Veit ég miðaldra ekkju, móður og ellefu barna ömmu, sem hyggst fara í gönguna með glöðu geði. Man ég föður minn Einar Pálsson, sem árið 1903 lagði land undir fót með fimm ára dóttur sunnan úr Skaftafells- sýslu til Djúpavogs og með skipi til Vopnafjarðar, en síðan þaðan landveg upp á efsta bæ á Jökuldal, Brú, og talaði um að skreppa þegar hann fór gangandi frá Vopnafirði til Horna- fjarðar í kynnisför. Mér er það mikið gleðiefni að dóttur- syni hans og nafna skuli auðnast að vera með í göngunni, þó ég geti það ekki nema í anda, og ef bezt lætur síðasta spölinn. Síðbúin kveðja Jón Öskar: París, 17. júní 1960. í dag er þjóðhátíðardagur okkar og í dag fékk ég blöð að heiman. Þá sé ég að það á að fara í göngu til að mótmæla dvöl bandaríska hersins á Islandi. Ég bregð við skjótt, en ég er of fjarlægur, orð mín ná ekki heim í tæka tíð, ég get eng- an örvað. Nú er sem þjóðirnar rísi upp. Víðsvegar um heim risa þjóð- irnar upp, eru slegnar niður, rísa upp aftur. Það er mikið í húfi að okkur takist að reka bandaríska her- inn burt af Islandi. Það er líka mikið í húfi að við sýnum með slíkri göngu, sem getur orðið að heimsfrétt, að við viljum eitthvað leggja á okkur til að koma hernum burt. Með því styrkjum við þær hreyfingar í öðrum löndum, sem reyna að vinna gegn stefnu hernaðarsinna, þessum post- ulum dauðans, sem engin rök bíta á nema sýnilegur vilji nógu margra manna. Við styrkjum friðaröflin í Japan, sem spörk- uðu á svo aðdáunarverðan hátt sendimanni Eisenhowers úr Japan, og gerðu það að heimsfrétt, hvernig boðberi dauðans forðaði sér í helikopter. Það eru þeir í Japan, sem þekkja af raun bölvun atómsprengjunnar, og því eru það þeir sem hatramast berjast gegn bandarískum herstöðvum. Við styrkj- um frönsku stúdentana, sem nú eru óðum að vakna til bar- áttu gegn nýlendustyrjöld Frakka í Alsír, við styrkjum alla þá, sem berjast gegn dauðadansinum i heiminum, alla vitra og heilskyggna menn, alla þá, sem vilja að mannkynið lifi, æskulýðinn, sem vill trúa á lífið og ástina og framtíðina. Og ef við náum árangri í baráttunni, getum við horft stolt framan í allan heiminn, og allur heimurinn verður okkur þakk- látur. Keflavíkurgangan 31
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64

x

Keflavíkurgangan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Keflavíkurgangan
https://timarit.is/publication/962

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.